Salvidijen Ruf

Kvint Salvidijen Ruf (Quintus Salvidienus Rufus, ? - 40. pne.) je bio rimski vojskovođa iz doba kraja Republike. Usprkos skromnog porijekla, stekao je naklonost mladog aristokrata Oktavijana te zajedno sa Agripom postao član kruga njegovih najbližih prijatelja i suradnika. Kada je godine 44. pne. Oktavijan u Apoloniji čuo za Cezarovu smrt, Salvidijen je bio u njegovom društvu. Salvidijen je ubrzo postao jednim od Oktavijanovih komandanata u građanskim ratovima. Godine 42. pne. se na čelu Oktavijanove flote bez uspjeha borio protiv Seksta Pompeja. Kada se nakon bitke iz Filipa Oktavijan iz Grčke vraćao u Rim, Salvidijenu je povjerio šest legija da s njima ide u Hispaniju. Te je legije Salvidijen vratio u Italiju nakon izbijanja Fulvijinog rata godine 41. pne. S njima je uništio grad Sentinum te tako obeshrabrio druge gradove da stupaju na stranu Fulvijinih pobunjenika. On i Agripa su potom Fulviju i Lucije Antonije (brat Marka Antonija)|Lucija Antonija opkolili u Peruziji i prisilili na predaju.

Poslije završetka rata je Oktavijan Salvidijena imenovao guvernerom Galije s jedanaest legija te odredio za konzula za 39. pne. Međutim, Salvidijen je, čuvši da se Marko Antonije s Istoka vraća u Rim, zaključio kako se sprema novi rat, odnosno da će Antonije pokušati svrgnuti Oktavijana. Zbog toga je poslao ponudu Antoniju da mu u tome pomogne. Antonije je, međutim, preferirao sporazum sa Oktavijanom, te je, nastojeći pokazati dobru vjeru, kolegi trijumviru razotkrio Salvidijenovu izjavu. Salvidijen je uhapšen i doveden pred Senat zbog veleizdaje. U jesen 40. pne. je proglašen krivim te pogubljen ili počinio samoubistvo.

Reference

• Appian, Civil Wars IV. 85, V. 20, 24, 27, 35, 66.[1]
• Dio Cassius XLVIII. 13, 18, 33.[2]
• Livy Per 123, 127.
• Velleius Paterculus II. 59-76.
• Suetonius Divus Augustus. 66.
• Ronald Syme. The Roman Revolution. Oxford 1939. ISBN 0-19-881001-6