Publije Rupilije
Publije Rupilije (Publius Rupilius, druga polovica 2. vijeka pne.) bio je rimski političar i vojskovođa. Godine 132. pne. je izabran za konzula, i upravo za njegovog mandata je eskalirao sukob izazvan od reformskog pokreta braće Grakho. Rupilije je zajedno sa svojim kolegom Popilijem Lenasom nastojao sukob okončati brutalnom represijom protiv pristaša braće Grakho. Iste je godine poslan na Siciliju da uguši Eunov ustanak robova. Nakon što je to učinio, sljedeće je godine ostao na otoku kao prokonzul te radio na administrativnom preuređenju otoka, donijevši pod-zakonske mjere poznate leges Rupiliae. Godine 123. pne. Rupiliju je u Rimu suđeno zato što je bio preoštar prema pristašama braće Grakho. Tada je osuđen i ukoren, a sljedeće godine njegov brat nije izabran za konzula, a što je, prema Ciceronu, Rupilija teško pogodilo. Ubrzo nakon toga je umro.
- Drevni izvori: Ciceron, De Am. 19 (69), Tuskluanske rasprave iv.17, In Verr. ii.13, 15; Diodorus Siculus xxxiv.I, 20; Velleius Paterculus ii.7.
Prethodi: Publius Mucius Scaevola Lucius Calpurnius Piso Frugi |
Konzul Rimske Republike zajedno s Publijem Popilijem Lenasom 132. pne. |
Slijedi: Publius Licinius Crassus Dives Mucianus i Lucius Valerius Flaccus |