Prva bitka kod Luçona
Za ostale upotrebe, v. Bitka kod Luçona.| Prva bitka kod Luçona | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Deo Rata u Vendéeu | |||||||
 Poraz pred Luçonom, gravira Toma Drakea | |||||||
| |||||||
| Sukobljene strane | |||||||
 Republika Francuska |
 Katolička i kraljevska vojska | ||||||
| Komandanti i vođe | |||||||
| Claude Sandoz |
Charles de Royrand Charles Sapinaud de La Rairie | ||||||
| Snaga | |||||||
|
1800 ljudi 2 topa |
6000 ljudi 2 topa | ||||||
| Žrtve i gubici | |||||||
|
4 mrtva 12 ranjenih |
nepoznati 120 zarobljenih 1 izgubljeni top | ||||||
Prva bitka kod Luçona se odigrala 28. juna 1793. godine na zapadu Francuske za vrijeme Rata u Vandeji između vandejskih kontrarevolucionarnih pobunjenika na jednoj, i snaga republikanske vlade na drugoj strani. Do nje je došlo nakon što su pobunjenici nakon niza spektakularnih pobjeda ostvarili kontrolu nad skoro cijelom Vandejom te odlučili napasti glavno republikansko uporište Nantes; pobunjenici okupljeni u tzv. Armiju centra su kao diverziju odlučili napasti grad Luçon koji je branio republikanski garnizon od oko 1800 ljudi pod generalom Claudeom Sandozom. Pobunjeničke snage, kojima je zapovijedao Royrand su brojale oko 6000 ljudi. Sandoz je odlučio obraniti grad tako da se pred pobunjenicima sa svojim ljudima postavi ispred grada. Ispočetka je republikance, suočene sa očiglednom brojčanom nadmoći neprijatelja, uhvatila panika te su počeli napuštati svoje položaje, uključujući Sandoza koji je pobjegao sa bojišta. Kapetan Boissière, zapovjednik republikanskih draguna je, međutim, uspio zavesti red i organizirati oko 500 ljudi u formaciju kare o kojeu su se odbili pobunjenički napadi. Tokom bitke je, iz nikad razjašnjenih razloga, oko 150 bivših regularnih vojnika iz kraljevske Provansalske pukovnije, odlučilo sa strane pobunjenika prijeći na stranu republikanaca, i taj je njihov potez izazvao potpunu konfuziju kod pobunjenika koji su u rasulu napustili bojište. Bitka je tako završila republikanskom pobjedom. Sandozu je poslije zbog kukavičluka sudio vojni sud, ali je na kraju oslobođen optužbi.
Literatura[uredi | uredi kod]
- Charles-Louis Chassin, La Vendée Patriote (1793-1800), Tome II, édition Paul Dupont, 1893-1895, p.217.
- Yves Gras, La Guerre de Vendée, éditions Economica, 1994, p.52-53.