Srebro hlorid
| Srebro hlorid | |||
|---|---|---|---|
| |||
| |||
| IUPAC ime |
| ||
| Drugi nazivi | kerargirit hlorargirit | ||
| Identifikacija | |||
| CAS registarski broj | 7783-90-6 
| ||
| ChemSpider[1] | 22967
| ||
| UNII | MWB0804EO7
| ||
| ChEBI | 30341 | ||
| RTECS registarski broj toksičnosti | VW3563000 | ||
| Jmol-3D slike | Slika 1 | ||
| |||
| |||
| Svojstva | |||
| Molekulska formula | AgCl | ||
| Molarna masa | 143.32 g mol−1 | ||
| Agregatno stanje | beli prah | ||
| Gustina | 5.56 g cm−3 | ||
| Tačka topljenja |
455 °C, 728 K, 851 °F | ||
| Tačka ključanja |
1547 °C, 1820 K, 2817 °F | ||
| Rastvorljivost u vodi | 520 μg/100 g na 50 °C | ||
| Rastvorljivost | nerastvoran u alkoholu, razblaženoj kiselini rastvoran u amonijaku, koncentrovanoj sumpornoj kiselini, baznom cijanidu, NH4CO3, KBr, natrijum tiosulfatu | ||
| Indeks prelamanja (nD) | 2.071 | ||
| Struktura | |||
| Kristalna rešetka/struktura | halit | ||
| Termohemija | |||
| Standardna entalpija stvaranja jedinjenja ΔfH |
−127,01 kJ mol−1 | ||
| Standardna molarna entropija S |
96,25 J mol−1 K−1 | ||
| Opasnost | |||
| Podaci o bezbednosti prilikom rukovanja (MSDS) | Salt Lake Metals | ||
| NFPA 704 |
 0
2
0
| ||
| Srodna jedinjenja | |||
| Drugi anjoni | srebro(I) fluorid, srebro bromid, srebro jodid | ||
|
Ukoliko nije drugačije napomenuto, podaci se odnose na standardno stanje (25 °C, 100 kPa) materijala | |||
| Infobox references | |||
Srebro hlorid je hemijsko jedinjenje sa hemijskom formulom AgCl. Ova bela kristalna materije je dobro poznata po njenog niskoj rastvorljivosti u vodi (ovo ponašanje podseća na hloride Tl+ i Pb2+). Nakon osvetljavanja ili zagrevanja, srebro hlorid se pretvara u srebro (i hlor), što je označeno sivkastim ili ljubičastim obojenjem uzorka. AgCl se prirodno javlja kao mineral kerargirit.
Priprema[uredi | uredi kod]
Srebro hlorid se obično sintetiše kombinovanjem vodenog rastvora srebro nitrata i natrijum hlorida.[2][3]
- AgNO3(aq) + NaCl(aq) → AgCl(s) + NaNO3(aq)
Struktura i reakcije[uredi | uredi kod]
Čvrsto srebro hlorid poprima fcc NaCl strukturu, u kojoj je svaki Ag+ jon okružen sa oktaedrom od šest hloridnih liganda. AgF i AgBr formiraju slične kristale.[4] Međutim, tip kristala zavisi od uslova kristalizacije, primarno koncentracije slobodnih jona srebra, kao što je prikazano na slici (sivi i metalični kristali su posledica prisustva delimično redukovanog srebra). AgCl se rastvara u rastvorima koji sadrže ligande, kao što su hlorid, cijanid, trifenilfosfin, tiosulfat, tiocokanat o amonijak. Srebro hlorid reaguje sa tim ligandima na sledeći način:
- AgCl(s) + Cl−(aq) → AgCl2−(aq)
- AgCl(s) + 2S2O32−(aq) → [Ag(S2O3)2]3−(aq) + Cl−(aq)
- AgCl(s) + 2NH3(aq) → [Ag(NH3)2]+(aq) + Cl−(aq)
Većina kompleksa izvedenih iz AgCl su dvo-, tri-, i, u retkim slučajevima, četiri - koordinatni.
Reference[uredi | uredi kod]
- ↑ Hettne KM, Williams AJ, van Mulligen EM, Kleinjans J, Tkachenko V, Kors JA. (2010). „Automatic vs. manual curation of a multi-source chemical dictionary: the impact on text mining”. J Cheminform 2 (1): 3. DOI:10.1186/1758-2946-2-3. PMID 20331846.
- ↑ Housecroft C. E., Sharpe A. G. (2008). Inorganic Chemistry (3rd izd.). Prentice Hall. ISBN 978-0-13-175553-6.
- ↑ Parkes, G.D. & Phil, D. (1973). Melorova moderna neorganska hemija. Beograd: Naučna knjiga.
- ↑ Wells, A.F. (1984) Structural Inorganic Chemistry, Oxford: Clarendon Press. ISBN 0-19-855370-6.
