Sjeverni sedmogodišnji rat
| Sjeverni sedmogodišnji rat | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
 Danci zauzimaju utvrdu Älvsborg - 1563. | |||||||
| |||||||
| Sukobljene strane | |||||||
 Švedska
|
 Dansko-Norveška Unija Slobodni grad Lübeck | ||||||
Sjeverni sedmogodišnji rat (zvan i Sedmogodišnji rat, Rat tri krune, Prvi sjeverni rat ili Skandinavski sedmogodišnji rat) bio je rat koji se vodio između 1563. i 1570. između Kraljevine Švedske s jedne strane i koalicije koju su formirale Dansko-norveška personalna unija, Slobodni grad Lübeck i Poljsko-litavska Unija.[1] Rat je završio statusom quo, bez većih teritorijalnih promjena.
Historija[uredi | uredi kod]
Neposredni povod za taj rat bilo je zauzimanje Estonije od strane švedskog kralja Erika XIV koje je uznemirilo danskog kralja Frederika II, da će Švedska na taj način preuzeti kontrolu nad trgovinom po Baltiku. Nakon što se udružio sa Slobodnim gradom Lübeckom i Poljsko-Litavskom Unijom, 1563. objavio je Švedskoj rat.[1]
Nakon sedam krvavih godina rata, u kojem su se Šveđani ispočetka uspješno nosili sa protivnicima, Danci su pokrenuli ofenzivu na jug Švedske i dobrano ga opustošili. Na Švedsku inicijativu su počeli pregovori, koji su doveli do sklapanja Sporazuma iz Roskilde 22. novembra 1568., ali nakon što su ga Šveđani odbili raticifirati, rat se ponovo razbuktao i trajao sve do potpisivanja Ščećinskog mira 1570.[1]
Izvori[uredi | uredi kod]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 „Nordic Seven Years’ War” (engleski). Encyclopædia Britannica. Pristupljeno 12. 6. 2015.
