Nikola Hristić
| Nikola Hristić | |
| |
| Mandat(i) | |
|---|---|
| Premijer Srbije | |
| Prethodnik | Jovan Ristić |
| Naslednik | Đorđe Cenić |
| Premijer Srbije | |
| Prethodnik | Milan Piroćanac |
| Naslednik | Milutin Garašanin |
| Premijer Srbije | |
| Prethodnik | Sava Grujić |
| Naslednik | Kosta Protić |
| Premijer Srbije | |
| Prethodnik | Svetomir Nikolajević |
| Naslednik | Stojan Novaković |
| Biografija | |
| Politička partija | Konzervativci |
uredi  |
|
Nikola Hristić (Sremska Mitrovica, 10. avgust 1818. – Beograd, 26. novembar 1911) je bio srpski političar, ministar i predsednik Vlade.
Biografija[uredi | uredi kod]
Prešao je u Srbiju 1840. godine i zaposlio se u državnoj službi, kao činovnik u pravosudnoj, pa policijskoj struci. 1856. godine postaje upravnik varoši Beograda. Po povratku kneza Miloša 1859. godine zakratko je smenjen, ali ga Miloš vraća na isti položaj. Knez Mihailo Obrenović ga uzima za ministra unutrašnjih dela 1860. godine, a 1867. godine postaje i predsednik vlade, što ostaje sve do kneževe pogibije 1868. godine. Tom prilikom istog dana hapsi atentatore, osuđuje ih po kratkom postupku i daje na streljanje. Bio je potpuno odan knezu Mihailu na način starog činovnika. Po zamisli kneza, zaveo je policijski režim i gušio liberalnu opoziciju, iskorenio je hajdučiju i čvrsto kontrolisao opštine.
Po pogibiji kneza Mihaila i formiranju nove vlade je penzionisan. U politiku ga vraća kralj Milan tek 1883. godine kao predsednika vlade i ministra unutrašnjih poslova. Ugušio je Timočku bunu. 1884. godine postavljen je za potpredsednika Državnog saveta. 1888. godine ponovo je predsednik vlade kako bi sproveo razvod braka i održao mir po abdikaciji kralja Milana. Sledeće godine je ponovo penzionisan, a 1894. godine po četvrti put je postao predsednik vlade po obustavi ustava iz 1888. godine kada je trebalo srediti političko stanje u zemlji. Sredinom 1895. godine razrešen je i ponovo postavljen za predsednika Državnog saveta. Konačno je penzionisan 1901. godine.
Nikola Hristić ostao je zapamćen kao veoma sposoban administrator i lično pošten čovek konzervativnih pogleda.
Bio je oženjen Julijanom, unukom Tome Vučića Perišića sa kojom je imao dvanaestoro dece, među kojima je i ministar Kosta Hristić čiji je sin kompozitor Stevan Hristić.
Umro je u Beogradu 26. novembra i sahranjen 28. novembra 1911. godine. Opelo je u Vaznesenskoj crkvi vršio episkop žički Sava Dečanac, a bili su prisutni kralj Petar I i Nikola Pašić koji ga je iz crkve izneo.[1]
Vidi još[uredi | uredi kod]
- Spisak predsednika Vlada Srbije
- Vučić-Perišići
- Prva vlada Nikole Hristića
- Druga vlada Nikole Hristića
- Treća vlada Nikole Hristića
- Četvrta vlada Nikole Hristića
Reference[uredi | uredi kod]
- ↑ Hristić 1989: str. 519–520
Literatura[uredi | uredi kod]
- Stokes, Gale (1990). Politics as Development: The Emergence of Political Parties in Nineteenth Century Serbia. Duke University Press.
- Hristić, Kosta N. (1989). Zapisi starog Beograđanina. Beograd: Nolit. ISBN 978-86-19-01637-7.
