Lucije Emilije Lepid Paul
Lucije Emilije Lepid Paul (Lucius Aemilius Lepidus Paullus, 1. vijek pne.) je bio rimski političar iz doba prijelaza Republike u Carstvo, najpoznatiji kao brat trijumvira Marka Emilija Lepida.
Političku karijeru je započeo kao pristaša Cicerona i protivnik Pompeja, a sudjelovao je u razbijanju Katilinine zavjere. Godine 59. pne. je služio kao kvestor, godine 56. pne. kao edil, a godine 53. pne. kao pretor. Godine 50. pne. je preuzeo dužnost konzula, i to upravo u vrijeme kada je eskalirao sukob između Senata i Julija Cezara. Za razliku od svog kolege Gaja Marcela Mlađeg, Lucije je podržao Cezara, primivši od njega mito, s kojim je kasnije financirao izgradnju Bazilike Emilije.
Iako je podržavao Cezara, Lucije je pokazao manje razumijevanja za njegove pristaše okupljene u Drugom trijumviratu. Zbog toga ga je vlastiti brat osudio na smrt. Na dan pogubljenja su mu vojnici dozvolili da pobjegne. Lucije se od smrti spasio pobjegavši na Istok kod Marka Junija Bruta i drugih ubica Julija Cezara. Nakon bitke kod Filipa je Lucije od pobjedničkih trijumvira zatražio i dobio pomilovanje, te ostatak života proveo u izbjeglištvu u Mitileni.
Njegov istoimeni sin je služio kao konzul 34. pne.