Carrara
Carrara
Città di Carrara | |
|---|---|
 | |
| Koordinate: 44°04′N 10°06′E / 44.067°N 10.100°E | |
| Država |  Italija
|
| Regija | Toskana |
| Provincija | Massa-Carrara |
| Vlast | |
| - Gradonačelnik | Francesco De Pasquale |
| Površina | |
| - Ukupna | 71,29 km² |
| Visina | 100 |
| Stanovništvo (2011) | |
| - Grad | 64.689 |
| Vremenska zona | UTC+1 (UTC+2) |
| Poštanski broj | 54033 |
| Pozivni broj | 0585 |
| Službene stranice www.comune.carrara | |
| Karta | |
  Carrara | |
Carrara je grad u talijanskoj provinciji Massa-Carrara u regiji Toskani. Grad broji 64.689 stanovnika[1] i svjetski je poznat po najkvalitetnijem mramoru, koji se po gradu i zove Carrara.[2]
Geografija[uredi | uredi kod]
Carrara se prostire po dolini rijeke Carrione i duž obronaka Apuanskih Alpi sve do obala Ligurskog mora, gdje se nalazi luka Marina di Carrara. Iz luke se izvozio mramor, rezan u brdima pored grada, a danas je poznato ljetovalište.[2] Carrara je udaljena oko 8 km sjeverno od provincijskog centra Masse i oko 130 km sjeverozapadno od regionalnog centra Firenze.
Historija[uredi | uredi kod]
Carrara su prvi put spominje u 9. vijeku, kao naselje pod vlašću biskupa iz Lunija, iako se zna da su još Rimljani tu eksploatirali mramor. Tokom slijedećih vijekova prelazila je iz ruke u ruku, da bi je 1428. zauzela feudalna dinastija Malaspina. Oni su je spojili sa Massom 1568. i tako osnovali kneževinu koja je 1633. izrasla u Vojvodstvo Massa-Carrara.[2]
Znamenitosti[uredi | uredi kod]
Najveća znamenitost Carrare je katedrala Duomo di Carrara, izgrađena od 12. do 14. vijeka u gotičkom stilu.[2] Uz to je poznata i kneževa palača Palazzo Cybo Malaspina iz 16. vijeka u kojoj se danas nalazi Akademija likovne umjetnosti.[2]
Privreda[uredi | uredi kod]
Carrara je uz Massu, svijetski poznata po najkvalitetnijem mramoru koji se po gradu i zove Carrara. On se i danas eksploatira u brdima iznad grada, iako u manjim količinama, jer su kamenolomi već dobrano iscrpljeni.
U tom mramoru oblikovali su svoje skulpture najpoznatiji svjetski kipari, kao Michelangelo i Henry Moore.[2]
