Bitka kod Foinike
Bitka kod Foinike bila je bitka u 230. god. pne između snaga Epirske lige i Ilirske (Ardijejske) kraljevine u vrijeme vladavine kraljice Teute.[1]
Ilirska invazija na Epir i bitka[uredi | uredi kod]
Nakon što je nakon Agronove smrti postala kraljica, Teuta je na Peloponez poslala mornaricu u piratski napad. Iliri su se u povratku zaustavili kod Foinike u namjeri da opljačkaju i ovaj epirski grad koji je bio najbogatije mjesto u Epiru i središte trgovine sa Italijom. U gradu se nalazio najamnički galski garnizon od 800 vojnika. Neki izvori navode da su se Kelti predali i da im je za tu uslugu plaćeno. Epirska liga je poslala armiju da povrati grad. Zauzeli su pozicije na rijeci pored grada.
Istovremeno, oko 5000 Ilira pod vodstvom Skerdileda stigli su u Epir iz južne Ilirije i razmjestili se na prostoru oko Antigonije. Epirani su razdvojili vojsku i jedan manji dio poslali u zaštitu Antigonije, dok je veći dio ostao kod Foinike. Vidjevši epirsku armiju podijeljenu Iliri u Foiniki napuštaju grad i sa druge strane rijeke se organizuju za borbu, koja je počela narednog dana. Grčke snage su doživjele poraz sa velikim brojem mrtvih i ranjenih. Preostali su pobjegli prema Atintaniji.
Epirani su zatražili pomoć od Etolske i Ahajska lige, koji su godinu dana ranije bili poraženi u bitki kod Mediona. Obe lige poslale su kombinovanu armiju, koja je stigla kod Helikranuma, u blizini današnje Janine.[2]
Iliri iz Foinike i oni oko Antigonije pod Skerdilaidom spojili su snage kod Helikranuma, u srcu Epira, i počeli pripreme za borbu protiv novih grčkih snaga. Međutim, pred početak bitke, dobili su poziv od Teute za povratak u Iliriju, jer se jedno pleme odmetnulo i priključilo Dardancima prilikom njihovog upada na teritoriju Ardijejskog kraljevstva.[3] Prije povratka iz Epira, Iliri su su u kratkom roku opljačkali epirsku obalu, sklopili primirje sa Epiranima i povukli se morskim putem, dok se pješadija pod vodstvom Skerdilaide vratila kopnenim putem.[4]
Poslije[uredi | uredi kod]
Nakon bitke plašeći se eventualnog povratka ilirskih snaga, Epirani su znali da grčki savezi (lige) ne mogu da ih zaštite. Epirska liga i Akarnania poslali su Teuti ambasadore i ušli u savez sa Ilirima protiv Etolske i Ahajske lige.
Foinika je bila glavno središte trgovine sa Apeninskim poluostrvom. Ilirsko miješanje u tu trgovinu, po prvi put će dovesti Rimljane na kopno Balkana.[1] Za vrijeme okupacije Foinike, Iliri su povremeno napadali italijanske trgovačke brodove. Rimski Senat poslao je izaslanstvo Teuti. Jedan od izaslanika uvrijedio je kraljicu, koja je naredila da se pogubi pri povratku.
Literatura[uredi | uredi kod]
- Gruen, Erich S. (1986). The Hellenistic World and the Coming of Rome, Volume 1. Berkeley and Los Angeles, California: University of California Press. ISBN 0-520-05737-6.
- Ormerod, Henry Arderne (1997). Piracy in the Ancient World: An Essay in Mediterranean History. Baltimore, Maryland: Johns Hopkins University Press. ISBN 0-8018-5505-5.
- Sakellariou, M. V. (1997). Epirus, 4000 Years of Greek History and Civilization. Athens, Greece: Ekdotikē Athēnōn. ISBN 960-213-371-6.
- Wilkes, John (1995). The Illyrians. Oxford, United Kingdom: Blackwell Publishers Limited. ISBN 0-631-19807-5.
Reference[uredi | uredi kod]
- ↑ 1,0 1,1 John Wilkes - Iliri; Laus, Split 2001
- ↑ „N.G.L. Hammond, F.W Wallbank - A HISTORY OF MACEDONIA”. Oxford university press, 2001. Pristupljeno 9. 2. 2016.
- ↑ „Zef Mirdita - Dardanci i Dardanija u antici”. Hrvatski institut za povijest, Zagreb, 2015. Pristupljeno 9. 2. 2018.
- ↑ „Salmedin-Mesihovic-ORBIS-ROMANVS-Udzbenik za historiju klasicne rimske civilizacije -Prvi ilirski rat, s.346 - Drugi ilirski rat, s. 350”. 30, Sarajevo, 2015.. Pristupljeno 9. 2. 2018.