Pravoslavlje (novine) – razlika između verzija
slika |
|||
| Red 17: | Red 17: | ||
Pravoslavlje se [[Srpska pravoslavna crkva u SFRJ|u periodu SFRJ]] više bavilo Svetim pismom, nego društvenim događajima. Tadašnji glavni urednik "Pravoslavlja" Radomir Rakić je u decembru [[1980]]. objasnio kojim se principima rukovodio pri uređivanju crkvenog lista: "''Nama je pretežnije da iznesemo šta je rečeno u Svetom pismu, nego kako se pojedini današnji jerarh izrazio o nekom prolaznom događaju!''"<ref name="Tomanić"/> |
Pravoslavlje se [[Srpska pravoslavna crkva u SFRJ|u periodu SFRJ]] više bavilo Svetim pismom, nego društvenim događajima. Tadašnji glavni urednik "Pravoslavlja" Radomir Rakić je u decembru [[1980]]. objasnio kojim se principima rukovodio pri uređivanju crkvenog lista: "''Nama je pretežnije da iznesemo šta je rečeno u Svetom pismu, nego kako se pojedini današnji jerarh izrazio o nekom prolaznom događaju!''"<ref name="Tomanić"/> |
||
[[Datoteka:BeogradPatriarsija.jpg|thumb|Zgrada patrijaršije u [[Beograd]]u.]] |
|||
Međutim, u godinama nakon Titove smrti, crkvenim izdavaštvom su zavladali drugačiji uređivački principi. U tom razdoblju je grupa nacionalistički orijentisanih ''[[justinovci|justinovaca]]'' i ''[[nikolajevci|nikolajevaca]]'' preuzela vodeće svešteničke funkcije u SPC, pa se Pravoslavlje više okreće [[politika|političkim]] i [[vojska|vojnim]] temama, a manje [[teologija|teološkim]].<ref name="izvori">[http://www.scribd.com/doc/3492554/Filozofskoteoloki-izvori-antievropskog-i-antizapadnog-diskursa-u-SPC Filozofsko-teološki izvori antievropskog i antizapadnog diskursa u SPC]</ref> Sveto pismo će se pominjati tek uzgred, često radi opravdanja političkih stavova.<ref name="Tomanić">[http://www.bosnafolk.com/pdf/spc.pdf MILORAD TOMANIĆ, SRPSKA CRKVA U RATU I RATOVI U NJOJ]</ref> [[Srpska pravoslavna crkva u Jugoslovenskim ratovima|U periodu Jugoslovenskih ratova]], ovaj list postaje izrazito nacionalno orjentisan. Nakon [[opsada Vukovara|pada]] [[Vukovar]]a 18. novembra [[1991]]. 'Pravoslavlje' je objavilo da deca Vukovara dišu radošću i srećom jer su oslobođena.<ref name="II deo">[http://www.pescanik.net/content/view/4028/171/ Zašto se u crkvi šapuće, II deo]</ref> |
Međutim, u godinama nakon Titove smrti, crkvenim izdavaštvom su zavladali drugačiji uređivački principi. U tom razdoblju je grupa nacionalistički orijentisanih ''[[justinovci|justinovaca]]'' i ''[[nikolajevci|nikolajevaca]]'' preuzela vodeće svešteničke funkcije u SPC, pa se Pravoslavlje više okreće [[politika|političkim]] i [[vojska|vojnim]] temama, a manje [[teologija|teološkim]].<ref name="izvori">[http://www.scribd.com/doc/3492554/Filozofskoteoloki-izvori-antievropskog-i-antizapadnog-diskursa-u-SPC Filozofsko-teološki izvori antievropskog i antizapadnog diskursa u SPC]</ref> Sveto pismo će se pominjati tek uzgred, često radi opravdanja političkih stavova.<ref name="Tomanić">[http://www.bosnafolk.com/pdf/spc.pdf MILORAD TOMANIĆ, SRPSKA CRKVA U RATU I RATOVI U NJOJ]</ref> [[Srpska pravoslavna crkva u Jugoslovenskim ratovima|U periodu Jugoslovenskih ratova]], ovaj list postaje izrazito nacionalno orjentisan. Nakon [[opsada Vukovara|pada]] [[Vukovar]]a 18. novembra [[1991]]. 'Pravoslavlje' je objavilo da deca Vukovara dišu radošću i srećom jer su oslobođena.<ref name="II deo">[http://www.pescanik.net/content/view/4028/171/ Zašto se u crkvi šapuće, II deo]</ref> |
||
| Red 31: | Red 32: | ||
== Vanjske veze == |
== Vanjske veze == |
||
*[http://www.pravoslavlje.rs/ Православље - НОВИНЕ СРПСКЕ ПАТРИЈАРШИЈЕ] |
*[http://www.pravoslavlje.rs/ Православље - НОВИНЕ СРПСКЕ ПАТРИЈАРШИЈЕ] |
||
{{klica-vera}} |
|||
[[Kategorija:Pravoslavlje]] |
[[Kategorija:Pravoslavlje]] |
||
[[Kategorija: |
[[Kategorija:Novine u Srbiji]] |
||
[[Kategorija:Srpska pravoslavna crkva]] |
[[Kategorija:Srpska pravoslavna crkva]] |
||
Verzija na datum 17 august 2011 u 16:14
- Za drugo značenje vidi Pravoslavlje.
Pravoslavlje su zvanične novine srpske patrijaršije. Izdaje ih Informativno-izdavačka ustanova Svetog arhijerejskog sinoda Srpske pravoslavne crkve.
Časopis Pravoslavlje izlazi dva puta mjesečno i tiraž mu je 10.000 primjeraka. Časopis sadrži 48 strana i obrađuje širok spektar tema, uključujući teologiju, politiku, društvo, itd.
U početku su za časopis SPC pisali isključivo sveštenici, ali poslednjih godina sve je više laika koji pišu za „Pravoslavlje“.
Povijest
Prvi broj časopisa „Pravoslavlje“ je objavljen 15. aprila 1967. godine s blagoslovom patrijarha srpskog Germana.
Nakon smrti Josipa Broza Tita na naslovnoj strani Pravoslavlja je objavljen tekst:
Građane je bolno pogodila vest o smrti čoveka koji je vodio našu otadžbinu i ljude kroz sve bure i oluje tokom četiri decenije, i koji je ušao u istoriju kao beskompromisni borac za bratstvo i jedinstvo... Pravoslavni Jugoslavije se opraštaju od Josipa Broza izražavajući mu blagoslov i zahvalnost što su živeli u slobodi.[1]
Pravoslavlje se u periodu SFRJ više bavilo Svetim pismom, nego društvenim događajima. Tadašnji glavni urednik "Pravoslavlja" Radomir Rakić je u decembru 1980. objasnio kojim se principima rukovodio pri uređivanju crkvenog lista: "Nama je pretežnije da iznesemo šta je rečeno u Svetom pismu, nego kako se pojedini današnji jerarh izrazio o nekom prolaznom događaju!"[2]
Međutim, u godinama nakon Titove smrti, crkvenim izdavaštvom su zavladali drugačiji uređivački principi. U tom razdoblju je grupa nacionalistički orijentisanih justinovaca i nikolajevaca preuzela vodeće svešteničke funkcije u SPC, pa se Pravoslavlje više okreće političkim i vojnim temama, a manje teološkim.[3] Sveto pismo će se pominjati tek uzgred, često radi opravdanja političkih stavova.[2] U periodu Jugoslovenskih ratova, ovaj list postaje izrazito nacionalno orjentisan. Nakon pada Vukovara 18. novembra 1991. 'Pravoslavlje' je objavilo da deca Vukovara dišu radošću i srećom jer su oslobođena.[4]
Tokom 2000-ih godina, antizapadni i antievropski diskurs je postao dominantan i glasan. Zvanična crkvena publikacija Pravoslavlje je praktično poprimila karakter antizapadnog glasila, u kom su oni koji misle drugačije redovno žigosani kao izdajnici, nesrbi, evroslinavci, „novodobci“, itd.[3] Pravoslavlje često govori o zaveri Zapada u cilju "duhovnog genocida" srpskog naroda posredstvom „sekti“. Navodno, postoji „plan o sistematskom pokrivanju cele Srbije... mrežom sekti“.[3]
U novembru 2008, časopis „Pravoslavlje“ je obilježio izlaženje 1.000 broja.