Patrijarh srpski German – razlika između verzija
m slika |
mNema sažetka izmjene |
||
| Red 8: | Red 8: | ||
}} |
}} |
||
'''Patrijarh German''' (svjetovno ime '''Hranislav Đorić''') je bio patrijarh [[Srpska pravoslavna crkva|Srpske pravoslavne crkve]] u [[Srpska pravoslavna crkva u SFRJ|periodu SFRJ]]. |
|||
| ⚫ | |||
| ⚫ | |||
| ⚫ | U čin [[đakon]]a rukopoložio ga je episkop žički Jefrem. Predavao je vjeronauk u čačanskoj gimnaziji. Iz zdravstvenih razloga napustio je crkveno-administrativnu službu i pošto je rukopoložen u čin [[prezviter]]a, 1927, postavljen je za [[paroh]]a u Miokovcima. Na ovoj parohiji je ostao do [[1931]]. godine, a tada je premješten u [[Vrnjačka Banja|Vrnjačku Banju]]. Poslije izbora [[patrijarh srpski Gavrilo (Dožić)|patrijarha Gavrila]], [[1938]], postavljen je za referenta [[Sveti arhijerejski sinod|Svetog arhijerejskog sinoda]]. |
||
== Život == |
|||
Čin [[arhijerej]]ske [[hirotonija|hirotonije]] izvršio je, [[15. juli|15. jula]] [[1951]]. godine, [[patrijarh srpski Vikentije (Prodanov)|patrijarh srpski Vikentije]] uz učešće [[episkop]]a šumadijskog Valerijana, srijemskog Nikanora i banjalučkog Vasilija. |
|||
| ⚫ | Hranislav je rođen [[19. august]]a [[1899]]. u [[Jošanička Banja|Jošaničkoj Banji]], [[Srbija]], od oca Mihaila, učitelja (koji je kasnije [[rukopoloženje|rukopoložen]] za svećenika) i majke Cvete. Osnovnu školu završava u [[Kruševac|Kruševcu]], a bogosloviju, u [[Beograd]]u i [[Sremski Karlovci|Sremskim Karlovcima]] [[1921]]. Izvjesno vrijeme je studirao pravo u [[Pariz]]u, a potom je završio Pravoslavni bogoslovski fakultet u Beogradu (1942. godine). |
||
Novoizabrani episkop German je, u isto vrijeme, primio i dužnost glavnog sekretara Svetog arhijerejskog sinoda, koju je vršio sve do izbora za episkopa žičkog [[1956]]. U isto vrijeme, uređivao je "Glasnik", službeni list [[Srpska pravoslavna crkva|Srpske pravoslavne crkve]]. |
|||
| ⚫ | U čin [[đakon]]a rukopoložio ga je episkop žički Jefrem. Predavao je vjeronauk u čačanskoj gimnaziji. Iz zdravstvenih razloga napustio je crkveno-administrativnu službu i pošto je rukopoložen u čin [[prezviter]]a, 1927, postavljen je za [[paroh]]a u Miokovcima. Na ovoj parohiji je ostao do [[1931]]. godine, a tada je premješten u [[Vrnjačka Banja|Vrnjačku Banju]]. Poslije izbora [[patrijarh srpski Gavrilo (Dožić)|patrijarha Gavrila]], [[1938]], postavljen je za referenta [[Sveti arhijerejski sinod|Svetog arhijerejskog sinoda]]. Nakon toga je izabran za vikarnog episkopa moravičkog. Kao udovog svećenika, zamonašio ga je u manastiru [[Studenica|Studenici]] episkop šumadijski Valerijan davši mu ime German. |
||
Na zasjedanju Svetog arhijerejskog sabora 1952. godine izabran je za episkopa budimskog. Poslije smrti [[sveti vladika Nikolaj Velimirović|episkopa žičkog Nikolaja]], 1956, episkop German izabran je za episkopa žičkog. |
|||
Čin [[arhijerej]]ske [[hirotonija|hirotonije]] izvršio je, [[15. juli|15. jula]] [[1951]]. godine, [[patrijarh srpski Vikentije (Prodanov)|patrijarh srpski Vikentije]] uz učešće [[episkop]]a šumadijskog Valerijana, srijemskog Nikanora i banjalučkog Vasilija. Novoizabrani episkop German je, u isto vrijeme, primio i dužnost glavnog sekretara Svetog arhijerejskog sinoda, koju je vršio sve do izbora za episkopa žičkog [[1956]]. U isto vrijeme, uređivao je "Glasnik", službeni list [[Srpska pravoslavna crkva|Srpske pravoslavne crkve]]. Na zasjedanju Svetog arhijerejskog sabora [[1952]]. godine izabran je za episkopa budimskog. Poslije smrti [[Nikolaj Velimirović|episkopa žičkog Nikolaja]], 1956, episkop German izabran je za episkopa žičkog. |
|||
| ⚫ | |||
| ⚫ | |||
| ⚫ | |||
Jedna od njegovih najvećih zasluga je ta što je uspio izboriti se za nastavak izgradnje [[Hram Svetog Save|Hrama Svetog Save]] u Beogradu, poslije višedesetljetne borbe gradnja je odobrena [[1984]]. Zabilježeno je da je 88 puta patrijarh German podnosio molbu i vodio razgovore sa raznim nivoima vlasti, dok se nije izborio za nastavak gradnje, poslije 26 godina njegove službe. Izgradnja hrama je ponovo počela kada je [[12. maj]]a [[1985]]. |
Jedna od njegovih najvećih zasluga je ta što je uspio izboriti se za nastavak izgradnje [[Hram Svetog Save|Hrama Svetog Save]] u Beogradu, poslije višedesetljetne borbe gradnja je odobrena [[1984]]. Zabilježeno je da je 88 puta patrijarh German podnosio molbu i vodio razgovore sa raznim nivoima vlasti, dok se nije izborio za nastavak gradnje, poslije 26 godina njegove službe. Izgradnja hrama je ponovo počela kada je [[12. maj]]a [[1985]]. |
||
Veoma se trudio na otvaranju bogoslovije i u izdavanju crkvenih listova za vjersko prosvjećivanje svog naroda. |
|||
Kada je [[1989]]. godine slomio kuk bio je to početak bolesti koja je trajala do kraja njegovog života. Prema mišljenju liječnika sa nije više bio u stanju da obavlja složene crkvene dužnosti i arhijereji su donijeli odluku da biraju novog patrijarha, krajem 1990. godine. Patrijarh German se upokojio [[27. august]]a [[1991]] i sahranjen je unutar [[Svetog Marka Crkva|Crkve Svetog Marka]] u [[Beograd]]u. |
Kada je [[1989]]. godine slomio kuk bio je to početak bolesti koja je trajala do kraja njegovog života. Prema mišljenju liječnika sa nije više bio u stanju da obavlja složene crkvene dužnosti i arhijereji su donijeli odluku da biraju novog patrijarha, krajem 1990. godine. Patrijarh German se upokojio [[27. august]]a [[1991]] i sahranjen je unutar [[Svetog Marka Crkva|Crkve Svetog Marka]] u [[Beograd]]u. |
||
| Red 31: | Red 29: | ||
== Literatura == |
== Literatura == |
||
[[Protojerej]]-[[protojerej-stavrofor|stavrofor]] Milana D. Jankovića, "Patrijarh srpski German u životu i borbi za Spomen-hram", Beograd 2001. |
* [[Protojerej]]-[[protojerej-stavrofor|stavrofor]] Milana D. Jankovića, "''Patrijarh srpski German u životu i borbi za Spomen-hram''", Beograd 2001. |
||
== Također pogledajte == |
== Također pogledajte == |
||
Verzija na datum 16 august 2011 u 12:23
| Patrijarh German (Đorić) | |
|---|---|
| Datoteka:Patrijarh german.jpg | |
| Rođenje | 19. august 1899 |
| Smrt | 27. 8. 1991. (dob: 92) Beograd |
Patrijarh German (svjetovno ime Hranislav Đorić) je bio patrijarh Srpske pravoslavne crkve u periodu SFRJ.
Bio je 32 godine patrijarh Srpske pravoslavne crkve od 1958. do 1990.
Život
Hranislav je rođen 19. augusta 1899. u Jošaničkoj Banji, Srbija, od oca Mihaila, učitelja (koji je kasnije rukopoložen za svećenika) i majke Cvete. Osnovnu školu završava u Kruševcu, a bogosloviju, u Beogradu i Sremskim Karlovcima 1921. Izvjesno vrijeme je studirao pravo u Parizu, a potom je završio Pravoslavni bogoslovski fakultet u Beogradu (1942. godine).
U čin đakona rukopoložio ga je episkop žički Jefrem. Predavao je vjeronauk u čačanskoj gimnaziji. Iz zdravstvenih razloga napustio je crkveno-administrativnu službu i pošto je rukopoložen u čin prezvitera, 1927, postavljen je za paroha u Miokovcima. Na ovoj parohiji je ostao do 1931. godine, a tada je premješten u Vrnjačku Banju. Poslije izbora patrijarha Gavrila, 1938, postavljen je za referenta Svetog arhijerejskog sinoda. Nakon toga je izabran za vikarnog episkopa moravičkog. Kao udovog svećenika, zamonašio ga je u manastiru Studenici episkop šumadijski Valerijan davši mu ime German.
Čin arhijerejske hirotonije izvršio je, 15. jula 1951. godine, patrijarh srpski Vikentije uz učešće episkopa šumadijskog Valerijana, srijemskog Nikanora i banjalučkog Vasilija. Novoizabrani episkop German je, u isto vrijeme, primio i dužnost glavnog sekretara Svetog arhijerejskog sinoda, koju je vršio sve do izbora za episkopa žičkog 1956. U isto vrijeme, uređivao je "Glasnik", službeni list Srpske pravoslavne crkve. Na zasjedanju Svetog arhijerejskog sabora 1952. godine izabran je za episkopa budimskog. Poslije smrti episkopa žičkog Nikolaja, 1956, episkop German izabran je za episkopa žičkog.
Na patrijaraškom tronu naslijedio je patrijarha Vikentija, 13. septembra 1958. Veoma se trudio na otvaranju bogoslovije i u izdavanju crkvenih listova za vjersko prosvjećivanje svog naroda.
Jedna od njegovih najvećih zasluga je ta što je uspio izboriti se za nastavak izgradnje Hrama Svetog Save u Beogradu, poslije višedesetljetne borbe gradnja je odobrena 1984. Zabilježeno je da je 88 puta patrijarh German podnosio molbu i vodio razgovore sa raznim nivoima vlasti, dok se nije izborio za nastavak gradnje, poslije 26 godina njegove službe. Izgradnja hrama je ponovo počela kada je 12. maja 1985.
Kada je 1989. godine slomio kuk bio je to početak bolesti koja je trajala do kraja njegovog života. Prema mišljenju liječnika sa nije više bio u stanju da obavlja složene crkvene dužnosti i arhijereji su donijeli odluku da biraju novog patrijarha, krajem 1990. godine. Patrijarh German se upokojio 27. augusta 1991 i sahranjen je unutar Crkve Svetog Marka u Beogradu.
Njegov nasljednik na patrijaršijskom tronu je patrijarh Pavle.
Literatura
- Protojerej-stavrofor Milana D. Jankovića, "Patrijarh srpski German u životu i borbi za Spomen-hram", Beograd 2001.