Italo Svevo – razlika između verzija
Nema sažetka izmjene |
m robot kozmetičke promjene |
||
| Red 1: | Red 1: | ||
'''Italo Svevo''' ([[Trst]], [[19. 12.]] [[1861]]. - [[Motta di Livenza]], [[13. 9.]] [[1928]].) je bio [[italija]]nski književnik (Pravo ime mu je bilo '''Ettore (Hector Aron) Schmitz'''). |
'''Italo Svevo''' ([[Trst]], [[19. 12.]] [[1861]]. - [[Motta di Livenza]], [[13. 9.]] [[1928]].) je bio [[italija]]nski književnik (Pravo ime mu je bilo '''Ettore (Hector Aron) Schmitz'''). |
||
Priznat tek poslije smrti kao jedan od najvažnijih modernih italijanskih pisaca. Počeo je skromno i gotovo privatno.Neuspeh njegovih romana naterao ga je da se više posveti trgovini i poslovima. Putujući u Englesku, 1907.upoznao je mladog Đžejmsa Đžojsa i pozvao ga u Trst kao svog italijanskog instruktora. Ovaj je bio oduševljen onim što mu je Svevo pokazao: obojica su bila na istom tragu. To je Sveva ohrabrilo da se opet lati pera, te da godinu dana posle Uliksa svetlo dana ugleda Zenova svest. U svoja je tri romana dao potresnu sliku dekadencije građanskog čoveka u kozmopolitskom ambijentu rodnoga Trsta. Istančan je tumač dubokih slojeva svesti, [[Sigmund Freud|freudovski]] interpretator prividno beznačajnih reakcija. Pisao je i pripovesti i [[komedija|komedije]]. |
Priznat tek poslije smrti kao jedan od najvažnijih modernih italijanskih pisaca. Počeo je skromno i gotovo privatno.Neuspeh njegovih romana naterao ga je da se više posveti trgovini i poslovima. Putujući u Englesku, 1907.upoznao je mladog Đžejmsa Đžojsa i pozvao ga u Trst kao svog italijanskog instruktora. Ovaj je bio oduševljen onim što mu je Svevo pokazao: obojica su bila na istom tragu. To je Sveva ohrabrilo da se opet lati pera, te da godinu dana posle Uliksa svetlo dana ugleda Zenova svest. U svoja je tri romana dao potresnu sliku dekadencije građanskog čoveka u kozmopolitskom ambijentu rodnoga Trsta. Istančan je tumač dubokih slojeva svesti, [[Sigmund Freud|freudovski]] interpretator prividno beznačajnih reakcija. Pisao je i pripovesti i [[komedija|komedije]]. |
||
== Zenova svest == |
== Zenova svest == |
||
Protagonista njegovog |
Protagonista njegovog najpoznatijeg romana Zeno, gobrostojeći ali nemarni tršćanski trgovac, tipičn pripadnik konvancionalne klase, odlučuje da za svog psihijatra napiše svoju žovotnu istoriju. S blistavom ironijom i distancom Zeno posmatra svoj život, svoje poslove, ženu, ljubacnicu, dolazeći do zaključka da je jedna stvar ono što on u svom svakodnevnom životu govori i čini, a nešto posve drugo ono što on u suštini misli, oseća i želi. Taj rascep, tako karakterističan za čoveka našeg doba Italo Svevo je majstorski fiskirao u svom klasičnom delu. |
||
'''Izbor iz djela''' |
'''Izbor iz djela''' |
||
| Red 18: | Red 18: | ||
{{Lifetime|1861|1928|Svevo, Italo}} |
{{Lifetime|1861|1928|Svevo, Italo}} |
||
[[Kategorija:Italijanski pisci]] |
[[Kategorija:Italijanski pisci]] |
||
[[Kategorija:Pseudonimi]] |
[[Kategorija:Pseudonimi]] |
||
Verzija na datum 23 juni 2014 u 11:07
Italo Svevo (Trst, 19. 12. 1861. - Motta di Livenza, 13. 9. 1928.) je bio italijanski književnik (Pravo ime mu je bilo Ettore (Hector Aron) Schmitz).
Priznat tek poslije smrti kao jedan od najvažnijih modernih italijanskih pisaca. Počeo je skromno i gotovo privatno.Neuspeh njegovih romana naterao ga je da se više posveti trgovini i poslovima. Putujući u Englesku, 1907.upoznao je mladog Đžejmsa Đžojsa i pozvao ga u Trst kao svog italijanskog instruktora. Ovaj je bio oduševljen onim što mu je Svevo pokazao: obojica su bila na istom tragu. To je Sveva ohrabrilo da se opet lati pera, te da godinu dana posle Uliksa svetlo dana ugleda Zenova svest. U svoja je tri romana dao potresnu sliku dekadencije građanskog čoveka u kozmopolitskom ambijentu rodnoga Trsta. Istančan je tumač dubokih slojeva svesti, freudovski interpretator prividno beznačajnih reakcija. Pisao je i pripovesti i komedije.
Zenova svest
Protagonista njegovog najpoznatijeg romana Zeno, gobrostojeći ali nemarni tršćanski trgovac, tipičn pripadnik konvancionalne klase, odlučuje da za svog psihijatra napiše svoju žovotnu istoriju. S blistavom ironijom i distancom Zeno posmatra svoj život, svoje poslove, ženu, ljubacnicu, dolazeći do zaključka da je jedna stvar ono što on u svom svakodnevnom životu govori i čini, a nešto posve drugo ono što on u suštini misli, oseća i želi. Taj rascep, tako karakterističan za čoveka našeg doba Italo Svevo je majstorski fiskirao u svom klasičnom delu.
Izbor iz djela
- Una vita (1892)
- Kasna ljubav (prevedeno i kao Mlada starost) (Senilità, 1898)
- Zenova svijest (La coscienza di Zeno, 1923)
- Corto viaggio sentimentale (nedovršeno, objavljeno postumno)
