Taulanti – razlika između verzija

Uklonjeni sadržaj Dodani sadržaj

U redovima

Verzija na datum 23 mart 2020 u 17:11

Taulanti (grčki: Ταυλάντιοι) su bili jedno od najvećih ilirskih plemena. Prema grčkoj mitologiji, Ilirijus je bio začetnik ilirskog naroda a Taulas (Tαύλας) je bio jedan od njegovih šest sinova i rodonačelnik budućeg plemena Taulanti. Naseljavali su dio obale Jadranskog mora oko današnje sjeverne Albanije, odnosno grada Epidamnus (Drač). Važniji gradovi su bili Epidamnus, Apolonija, Damastion, Albanopolis, Dimale, Skodra (Skadar), Ulcinium (Ulcinj) i Rizon (Risan).

Kraljevina Taulanata

Glavni članak: Glauk

Taulanti su značajnu ulogu odigrali u IV i III stoljeću pne. kada su vladali Ilirskim kraljevstvom, prethodno uspostavljenim od strane Dardanaca, također ilirskog plemena.^[1]

Njihov vladar Glauk, nazivan u grčkim izvorima kralj Taulanata 335-317. pne, udružio se sa ilirskim (dardanskim) kraljem Klitom u pobuni protiv Aleksandra Makedonskog.^[1] Poslije zajedničkog poraza kod Peliuma, njegova država je ostala nezavisna.^[2]

Godine 323. godine pne. koristeći slabosti makedonske države poslije Aleksandrove smrti uspijeva vratiti sve zemlje koje su od Dardanaca osvojili Makedonci. Kasnije su Iliri osvojili i Epidamnus i Apoloniju, grčke kolonije osnovane još u VII stoljeću pne.

U izvorima (Plutarh, Justin, Diodor), koji se odnose na period 317. – 302. god. pne Glauk se izričito naziva kao kralj Ilira. Nakon smrti kralja Klita, Glauk je svom kraljevstvu prisajedinio zemlje svog bivšeg saveznika. Prestiž ilirskog imena bio je takav da je ono preovladalo u ujedinjenom kraljevstvu. Od tog vremena ilirska kraljevina se prostirala od Epira i Makedonije do jadranske obale.

Glauka je na ilirskom prijestolu zamijenio Bardilis II koji udaje kćerku za epirskog kralja Pira i kao miraz daje onaj dio kraljevine koji je nekad pripadao Taulantima, koji nikad kasnije nisu obnovili svoju moć.^[3]

Južno ilirsko pleme Ardijejci je imalo svoje kraljevstvo koje je bilo veoma moćno i uticajno u III i II stoljeću p.n.e, naoročito pod kraljem Agronom i nešto manje u vrijeme kraljice Teute i Scerdilaidasa, Agronovog brata. Taulanti su, uz Daorse, tražili savez sa Rimom kako bi se izvukli iz dominacije Ardijejeca.

Rimski hroničar Livije navodi da je oko 167. godine p.n.e, nakon sukoba protiv Rima, Gencije, posljednji kralj Ilira poražen a Ilirija podijeljena na tri dijela. Kao nagradu za podršku, Rim je Daorse, Piruste i Taulante (uz ova tri plemena i Dalmati su otkazali podršku Genciju) oslobodio plaćanja poreza a njihove su zajednice zadržale nezavisnost.^[4]

Literatura

Cabanes, Pierre (1988). Les illyriens de Bardylis à Genthios 1 csillagozás IVe-IIe siècles avant J.-C.. Amazon (French) Paperback.
Bojanovski, Ivo (1988). BOSNA I HERCEGOVINA U ANTIČKO DOBA. ANUBiH, Sarajevo.
Danijel Dzino, Illyrian policy of Rome in the late Republic and early Principate, 2005

Reference

↑ ^1,0 ^1,1 „John Wilkes - the Illiyans”. Elektronska verzija. Pristupljeno 9. 2. 2018.
↑ „N.G.L. Hammond, F.W Wallbank - A HISTORY OF MACEDONIA”. Oxford university press, 2001. Pristupljeno 9. 2. 2016.
↑ „Faluna Papazoglu - Poreklo i razvoj ilirske države”. ANUBiH - KNJIGA XXX , CENTAR ZA BALKANOLOŠKA ISPITIVANJA Knjiga l. SARAJEVO, 1969. Pristupljeno 9. 2. 2018.
↑ Bojanovski, 1988

Iliri - Ilirija - Ilirik - Veliki ilirski ustanak

Ilirski vladari

Agron - Balej - Bardilis - Baton - Epulon - Gencije - Glauk - Grabos - Klit - Longar - Mitilos - Monun - Pineus - Pleuratus - Demetrije Hvaranin - Skerdileda - Sira - Teuta

Ilirski gradovi

Aenona - Albanopolis - Amantia - Andetrium - Arduba - Basanija - Daorson - Damastion - Delminijum - Doklea - Lihnidos - Meteon - Narenta - Nezakcij - Ninia - Promona - Risinium - Škodra - Uscana

Ilirska plemena

Abri - Albani - Amantini - Andizeti - Ardijejci - Azali - Arijani - Autarijati - Bilioni - Breuci - Glindioni - Dalmati - Daorsi - Dasareti - Derentini - Deuri - Dezitijati - Dindari - Dicioni - Dokleati - Enhilejci - Grabi - Haonci - Helidonci - Jasi - Kolapijani - Labeati - Mezeji - Melkumani - Molosi - Partini - Piketi - Pirusti - Salentini - Sardeati - Taulanti

Ilirsko-tračanska

Dardanci - Galabri - Peonci - Tunati

Ilirsko-keltska

Latobici - Skordisci

Ilirsko-venetska

Histri - Japodi - Karni - Katari - Liburni

Nezavisna

Dauni - Japigi - Mesapi - Peuceti

[Wilkes-1] 1,0 ^1,1 „John Wilkes - the Illiyans”. Elektronska verzija. Pristupljeno 9. 2. 2018.

[Makedonijaa-2] „N.G.L. Hammond, F.W Wallbank - A HISTORY OF MACEDONIA”. Oxford university press, 2001. Pristupljeno 9. 2. 2016.

[PapazogluD-3] „Faluna Papazoglu - Poreklo i razvoj ilirske države”. ANUBiH - KNJIGA XXX , CENTAR ZA BALKANOLOŠKA ISPITIVANJA Knjiga l. SARAJEVO, 1969. Pristupljeno 9. 2. 2018.

[4] Bojanovski, 1988

[1]

[2]

[3]

[4]

@@ Red 3: / Red 3: @@
 == Kraljevina Taulanata ==
+{{Glavni|Glauk}}
-Taulanti su značajnu ulogu odigrali u IV i III stoljeću pne. kada su vladali Ilirskim kraljevstvom, prethodno uspostavljenim od strane [[Enhilejci|Enhilejaca]], također ilirskog plemena.
+Taulanti su značajnu ulogu odigrali u IV i III stoljeću pne. kada su vladali [[Ilirska kraljevina|Ilirskim kraljevstvom]], prethodno uspostavljenim od strane [[Dardanci|Dardanaca]], također ilirskog plemena.<ref name="Wilkes"/>
-Njihov vladar [[Glauk]], nazivan u grčkim izvorima kralj Taulanata  335-317. pne, udružio se sa ilirskim kraljem Klitom u pobuni protiv [[Aleksandar Makedonski|Aleksandra Makedonskog]].<ref name="Wilkes"> {{Cite web |url= https://archive.org/stream/15826619JohnWilkesTheIllyrians/15826619-John-Wilkes-The-Illyrians_djvu.txt |title= John Wilkes - the Illiyans  |work= Elektronska verzija|accessdate= 9. 2. 2018}}</ref> Poslije zajedničkog poraza kod Peliuma, njegova država je ostala nezavisna.<ref name="Makedonijaa">{{Cite web |url= https://books.google.it/books?id=qpb3JdwuDQIC&printsec=frontcover&dq#v=onepage&q&f=fals |title= N.G.L. Hammond, F.W Wallbank - A HISTORY OF MACEDONIA |work= Oxford university press, 2001|accessdate= 9. 2. 2016}}</ref>
+Njihov vladar [[Glauk]], nazivan u [[Antička Grčka|grčkim]] izvorima kralj Taulanata  335-317. pne, udružio se sa ilirskim (dardanskim) kraljem [[Klit]]om u pobuni protiv [[Aleksandar Makedonski|Aleksandra Makedonskog]].<ref name="Wilkes"> {{Cite web |url= https://archive.org/stream/15826619JohnWilkesTheIllyrians/15826619-John-Wilkes-The-Illyrians_djvu.txt |title= John Wilkes - the Illiyans  |work= Elektronska verzija|accessdate= 9. 2. 2018}}</ref> Poslije zajedničkog poraza kod Peliuma, njegova država je ostala nezavisna.<ref name="Makedonijaa">{{Cite web |url= https://books.google.it/books?id=qpb3JdwuDQIC&printsec=frontcover&dq#v=onepage&q&f=fals |title= N.G.L. Hammond, F.W Wallbank - A HISTORY OF MACEDONIA |work= Oxford university press, 2001|accessdate= 9. 2. 2016}}</ref>
-Godine 323. godine pne. koristeći slabosti makedonske države poslije Aleksandrove smrti uspijeva vratiti sve zemlje koje su od Enhelejaca osvojili Makedonci. Kasnije su Iliri osvojili i Epidamnus i Apoloniju, grčke kolonije osnovane još u VII stoljeću pne.
+Godine 323. godine pne. koristeći slabosti [[Antička Makedonija|makedonske države]] poslije Aleksandrove smrti uspijeva vratiti sve zemlje koje su od Dardanaca osvojili Makedonci. Kasnije su Iliri osvojili i Epidamnus i Apoloniju, grčke kolonije osnovane još u VII stoljeću pne.
 U izvorima ([[Plutarh]], [[Justin]], [[Diodor]]), koji se odnose na period 317. – 302. god. pne Glauk se izričito naziva kao kralj Ilira. Nakon smrti kralja Klita, Glauk je svom kraljevstvu prisajedinio zemlje svog bivšeg saveznika. Prestiž ilirskog imena bio je takav da je ono preovladalo u ujedinjenom kraljevstvu. Od tog vremena ilirska kraljevina se prostirala od [[Epir]]a i Makedonije do [[jadran]]ske obale.
-Glauka je na ilirskom prijestolu zamijenio Bardil II koji udaje kćerku za epirskog kralja [[Pir]]a i kao miraz daje onaj dio kraljevine koji je nekad pripadao Taulantima, koji nikad kasnije nisu obnovili svoju moć.<ref name="PapazogluD"> {{Cite web |url= https://de.scribd.com/document/89882458/Godišnjak-Centra-za-balkanološka-ispitivanja-Akademije-nauka-i-umjetnosti-BiH-knjiga-5-1967 |title= Faluna Papazoglu - Poreklo i razvoj ilirske države  |work= ANUBiH -  KNJIGA XXX , CENTAR ZA BALKANOLOŠKA ISPITIVANJA Knjiga l. SARAJEVO, 1969 |accessdate= 9. 2. 2018}}</ref>
+Glauka je na ilirskom prijestolu zamijenio [[Bardilis]] II koji udaje kćerku za epirskog kralja [[Pir]]a i kao miraz daje onaj dio kraljevine koji je nekad pripadao Taulantima, koji nikad kasnije nisu obnovili svoju moć.<ref name="PapazogluD"> {{Cite web |url= https://de.scribd.com/document/89882458/Godišnjak-Centra-za-balkanološka-ispitivanja-Akademije-nauka-i-umjetnosti-BiH-knjiga-5-1967 |title= Faluna Papazoglu - Poreklo i razvoj ilirske države  |work= ANUBiH -  KNJIGA XXX , CENTAR ZA BALKANOLOŠKA ISPITIVANJA Knjiga l. SARAJEVO, 1969 |accessdate= 9. 2. 2018}}</ref>
-Južno ilirsko pleme [[Ardijejci]] je imalo svoje kraljevstvo koje je bilo veoma moćno i uticajno u III i II stoljeću p.n.e, naoročito pod kraljem [[Agron (kralj)|Agronom]] i nešto manje u vrijeme kraljice [[Teuta|Teute]] i [[Skerdileda|Scerdilaidasa]], Agronovog brata. Taulanti su, uz [[Daorsi|Daorse]], tražili savez sa Rimom kako bi se izvukli iz dominacije Ardijejeca.
+Južno ilirsko pleme [[Ardijejci]] je imalo svoje kraljevstvo koje je bilo veoma moćno i uticajno u III i II stoljeću p.n.e, naoročito pod kraljem [[Agron (kralj)|Agronom]] i nešto manje u vrijeme kraljice [[Teuta|Teute]] i [[Skerdileda|Scerdilaidasa]], Agronovog brata. Taulanti su, uz [[Daorsi|Daorse]], tražili savez sa [[Rimska Republika|Rimom]] kako bi se izvukli iz dominacije Ardijejeca.
-Rimski hroničar [[Tit Livije|Livije]] navodi da je oko 167. godine p.n.e, nakon sukoba protiv Rima, [[Gencije]], posljednji kralj Ilira poražen a [[Ilirija]] podijeljena na tri dijela. Kao nagradu za podršku, Rim je [[Daorsi|Daorse]], [[Pirusti|Piruste]] i Taulante (uz ova tri plemena i [[Dalmati]] su otkazali podršku [[Gencije|Genciju]]) oslobodio plaćanja poreza a njihove su države imale nezavisnost.<ref>Bojanovski, 1988</ref>
+Rimski hroničar [[Tit Livije|Livije]] navodi da je oko 167. godine p.n.e, nakon sukoba protiv Rima, [[Gencije]], posljednji kralj Ilira poražen a [[Ilirija]] podijeljena na tri dijela. Kao nagradu za podršku, Rim je [[Daorsi|Daorse]], [[Pirusti|Piruste]] i Taulante (uz ova tri plemena i [[Dalmati]] su otkazali podršku [[Gencije|Genciju]]) oslobodio plaćanja poreza a njihove su zajednice zadržale nezavisnost.<ref>Bojanovski, 1988</ref>
 ==Literatura==

Taulanti – razlika između verzija

Verzija na datum 23 mart 2020 u 17:11

Kraljevina Taulanata

Literatura

Reference

Navigacija

Pretraga