Vaso Čubrilović – razlika između verzija
Nova stranica: '''Dr Vaso Čubrilović''' (14. januar 1897, Bosanska Gradiška - 11. jun 1990, Beograd) je bio srpski akademik i istoričar. Osnovnu školu i gimna... |
Nema sažetka izmjene |
||
| Red 9: | Red 9: | ||
Do početka [[Drugi svetski rat|Drugog svetskog rata]] radio je kao profesor na [[Filozofski fakultet|Filozofskom fakultetu]] u Beogradu od [[1930]]. godine. Na tom mestu, sa kraćim prekidima za vreme rata, ostao je punih 40 godina. |
Do početka [[Drugi svetski rat|Drugog svetskog rata]] radio je kao profesor na [[Filozofski fakultet|Filozofskom fakultetu]] u Beogradu od [[1930]]. godine. Na tom mestu, sa kraćim prekidima za vreme rata, ostao je punih 40 godina. |
||
[[7. mart]]a [[1937]]. objavio je kontroverzni memorandum ''„[[Isterivanje |
[[7. mart]]a [[1937]]. objavio je kontroverzni memorandum ''„[[Isterivanje Arnauta]]“'' u kome je vladi Milan Stojadinović|Milana Stojadinovića predložio razne mjere za etničko čišćenje Albanci|Albanaca sa teritorija [[Kraljevina Jugoslavije|Kraljevine Jugoslavije]]. |
||
Po izbijanju [[drugi svetski rat|drugog svetskog rata]], odnosno [[aprilski rat|okupacije Jugoslavije]], počeo je da propoveda antinemačku propagandu, odbio da prihvati mesto na Beogradskom univerzitetu za vreme okupacije, pa je zato uhapšen i odveden u koncentracioni logor [[Banjica|Banjicu]]. Pušten je krajem [[1943]]. godine i ostao je u [[Beograd]]u. |
Po izbijanju [[drugi svetski rat|drugog svetskog rata]], odnosno [[aprilski rat|okupacije Jugoslavije]], počeo je da propoveda antinemačku propagandu, odbio da prihvati mesto na Beogradskom univerzitetu za vreme okupacije, pa je zato uhapšen i odveden u koncentracioni logor [[Banjica|Banjicu]]. Pušten je krajem [[1943]]. godine i ostao je u [[Beograd]]u. |
||
Verzija na datum 11 novembar 2009 u 17:46
Dr Vaso Čubrilović (14. januar 1897, Bosanska Gradiška - 11. jun 1990, Beograd) je bio srpski akademik i istoričar.
Osnovnu školu i gimnaziju je pohađao u Sarajevu. Za vreme gimnazijskih dana upoznao se sa Danilom Ilićem, i postao član organizacije Mlada Bosna.
Bio je učesnik u atentatu na prestolonaslednika Franca Ferdinanda 28. juna 1914. godine u Sarajevu. Zbog njegove maloletnosti, sud ga je poštedeo smrtne kazne i osudio na 16 godina teške tamnice, koju je izdržavao u Sarajevu.
Posle raspada Austro-Ugarske monarhije, krajem 1918. oslobođen je i odlazi u Srbiju. Po završetku rata, diplomirao, a kasnije i doktorirao istoriju na Beogradskom univerzitetu. Do početka Drugog svetskog rata radio je kao profesor na Filozofskom fakultetu u Beogradu od 1930. godine. Na tom mestu, sa kraćim prekidima za vreme rata, ostao je punih 40 godina.
7. marta 1937. objavio je kontroverzni memorandum „Isterivanje Arnauta“ u kome je vladi Milan Stojadinović|Milana Stojadinovića predložio razne mjere za etničko čišćenje Albanci|Albanaca sa teritorija Kraljevine Jugoslavije.
Po izbijanju drugog svetskog rata, odnosno okupacije Jugoslavije, počeo je da propoveda antinemačku propagandu, odbio da prihvati mesto na Beogradskom univerzitetu za vreme okupacije, pa je zato uhapšen i odveden u koncentracioni logor Banjicu. Pušten je krajem 1943. godine i ostao je u Beogradu.
Po formiranju prve privremene vlade DFJ, kao ugledni naučnik, zauzeo je mesto ministra poljoprivrede (1945). Prestao je biti član Zemljoradničke stranke i prihvatio je liniju NKOJ-a i postao član KP Jugoslavije krajem 1945. godine.
Po oslobođenju Beograda, Vaso Čubrilović je postao dekan Filozofskog fakulteta umesto akademika Veselina Čajkanovića, kome je Sud časti grada Beograda oduzeo tu funkciju jer je tokom rata obavljao dužnost dekana Filozofskog fakulteta što se smatralo za kolaboraciju sa okupatorom.
Takođe je bio i član Komisije za obnovu Univerziteta i komesar za Filozofski fakultet.
Po formiranju Vlade FNRJ, Vaso Čubrilović je bio ministar poljoprivrede (1945-1946) i ministar šumarstva (1946-1950)
Osnivač je Balkanološkog instituta u Beogradu 1970. i bio je redovni predavač na katedri Istorije Jugoslavije, zajedno sa njenim osnivačem dr Jovanom Marjanovićem.
Dobitnik je Oktobarske nagrade i Sedmojulske nagrade.
Dela
Autor je više naučnih radova iz domaće istoriografije, od kojih su najznačajniji:
- Bosanski ustanak 1875-1878, Srpska kraljevska akademija nauka 1930 LXXXIII; Sarajevo, 1962.
- Bosanski Frajkori u Austro-turskom ratu 1788-1791, Bratstvo,1933.
- Poreklo muslimanskog plemstva u Bosni i Hercegovini, Jugoslovenski istorijski časopis, Beograd 1935. br.1-4.
- Isterivanje Albanaca, Beograd, 1937.
- Prvi srpski ustanak i bosanski Srbi, Beograd, 1939.
- Politička prošlost Hrvata, Beograd, 1940.
- Manjinski problem u novoj Jugoslaviji, Beograd, 1944.
- Istorija političke misli u Srbiji 19. veka, Beograd 1956; Sarajevo, 1960.
- Terminologija plemenskog društva u Crnoj Gori, Beograd 1956.
- Odabrani istorijski radovi, Beograd, 1966.
- Srpska pravoslavna crkva pod Turcima od XV do XIX veka, Beograd, 1967.