Oton II – razlika između verzija
Nema sažetka izmjene |
|||
| Red 22: | Red 22: | ||
Kad je osigurao Nemačku Oton kreće u Italiju, gde nije bio mnogo uspešan, jer su Arapi uspeli [[982]]. da odbiju njegove napade. U Italiji je sazavo sastanak, da bi njegov sin [[Oton III ]] bio prihvaćen kao kralj Nemačke. Umro je u ratu protiv [[Mlečani|Mlečana]]. Dok je Oton bio u Italiji Sloveni su uspeli da povrate teritorije istočno od Labe. Ipak Otonovo carstvo je bilo dosta jako. |
Kad je osigurao Nemačku Oton kreće u Italiju, gde nije bio mnogo uspešan, jer su Arapi uspeli [[982]]. da odbiju njegove napade. U Italiji je sazavo sastanak, da bi njegov sin [[Oton III ]] bio prihvaćen kao kralj Nemačke. Umro je u ratu protiv [[Mlečani|Mlečana]]. Dok je Oton bio u Italiji Sloveni su uspeli da povrate teritorije istočno od Labe. Ipak Otonovo carstvo je bilo dosta jako. |
||
<1-- |
|||
{{niz| |
{{niz| |
||
pre= [[Oton I]]| |
pre= [[Oton I]]| |
||
| Red 32: | Red 32: | ||
spisak=[[Spisak Svetih Rimskih Careva|Sveti Rimski Car]] <br>([[967]] - [[983]])| |
spisak=[[Spisak Svetih Rimskih Careva|Sveti Rimski Car]] <br>([[967]] - [[983]])| |
||
posle= [[Oton III]] |
posle= [[Oton III]] |
||
}} |
}} |
||
[[Category:njemački vladari]] |
[[Category:njemački vladari]] |
||
Verzija na datum 8 juli 2006 u 18:37
Oton II ili Oton Crveni (955.-7.12 983) je kralj Nemačke (961.-983. ) i Sveti Rimski Car (967.-983.). On je treći vladar Otonske dinastije, a sin je Otona I Velikog.
Postaje car
Otac Oton I imenovao ga je suvladarom u Italiji i Nemačkoj 961., a suvladar Svetog Rimskog carstva postao je 967. Kad je umro Oton I postao je car bez ikakvog otpora. Sledio je politiku Otona Velikog i ojačavao je carsku vlast u Nemačkoj, a širio se i u Italiji.
Rat Tri Henrika
Dok je Oton II ratovao protiv Boleslava II u Bohemiji , to koriste tri Henrika i bune se 977. protiv Otona. Ra tri zaverenika su:
- Henrik I Augsburški, biskup od Augsburga
- Henrik II Bavarski, vojvoda Bavarske, koji je bio svrgnut
- Henrik III Bavarski, vojvoda Koruške, koji je imao podršku crkve.
Oton II je krenuo protiv pobunjenika zajedno sa Otonom I Švapskim. Oton je krenuo na Pasau, koji su držali zaverenici. Grad se predao nakon opsade, koja je izvedena specijalnom taktikom mostova od brodova. Na uskrs 978. na sudu u Magdenburgu vođe pobunjenika su kažnjene gubljenjem vojvodstava. Bavarska je posle ove pobune potpuno pokorena i postala je najveća od ključnih vojvodstava.
Bohemija, Poljska i Lorena
Bohemija i Poljska su 978. priznale Otonu vrhovnu vlast.
Te iste godine Lotar Francuski pokušava da povrati Lorenu. Napao je u proleće i skoro je zarobio Otona II u Ahenu. Oton je na to krenuo u invaziju Francuske u jesen 978. i došao do Pariza. Harao je područjem, kojim bi prošao. Zauzeo je Montmatr, ali nije uspevao da zauzme Pariz, pa se povukao uz poprilične žrtve. Sklopljen je mir 980. sa Francuzima, a Lorena po tom sporazumu i dalje pripada Nemačkoj.
Kamapanje u Italiji i Slovenski napad
Kad je osigurao Nemačku Oton kreće u Italiju, gde nije bio mnogo uspešan, jer su Arapi uspeli 982. da odbiju njegove napade. U Italiji je sazavo sastanak, da bi njegov sin Oton III bio prihvaćen kao kralj Nemačke. Umro je u ratu protiv Mlečana. Dok je Oton bio u Italiji Sloveni su uspeli da povrate teritorije istočno od Labe. Ipak Otonovo carstvo je bilo dosta jako.
| Prethodnik: Oton I |
Kralj Nemačke (961 - 983) |
Nasljednik: Oton III |
| Prethodnik: Oton I |
Sveti Rimski Car (967 - 983) |
Nasljednik: Oton III |