Istahr – razlika između verzija
Nema sažetka izmjene |
|||
| Red 23: | Red 23: | ||
* [http://maps.google.com/?ie=UTF8&om=1&z=16&ll=29.977576,52.909276&spn=0.010576,0.017338&t=k Satelitski prikaz lokacije (Google Maps)] |
* [http://maps.google.com/?ie=UTF8&om=1&z=16&ll=29.977576,52.909276&spn=0.010576,0.017338&t=k Satelitski prikaz lokacije (Google Maps)] |
||
* [http://www.ssnv.org/Whitcomb_SSNV_Paper.htm Arheološka istraživanja Istakhra] |
* [http://www.ssnv.org/Whitcomb_SSNV_Paper.htm Arheološka istraživanja Istakhra] |
||
{{Iranska arhitektura}} |
|||
[[Kategorija:Ahemenidska Monarhija]] |
[[Kategorija:Ahemenidska Monarhija]] |
||
Verzija na datum 25 juni 2013 u 02:41
Istakhr (perz. استخر) je bio starovjekovni grad u pokrajini Fars u južnom Iranu[1], pet kilometara sjeverno od Perzepolisa[2]. Najveći procvat iranski grad doživio je u ahemenidsko i sasanidsko doba.
Historija
Najstariji arheološki pronalasci iz okolice grada datiraju iz 4. milenijuma pne., odnosno iz ranog brončanog doba. U doba perzijske dinastije Ahemenida grad se nalazio svega pet kilometara od glavnog grada Perzepolisa, odnosno 30-ak kilometara od bivše metropole Pasargada. Iz tog razdoblja pronađeni su ostaci karakterističnih perzijskih stupova sa životinjskim kapitelima[3]. Nakon Aleksandrovog pohoda na Perzijsku Monarhiju grad je razoren, no kasnije je oživio u doba Seleukida koji su ga koristili kao kovnicu, te Parta. Dolaskom dinastije Sasanida koju je uspostavio Ardašir I., Istakhr postaje glavnim gradom Sasanidske Monarhije, no taj status kasnije gubi prebacivanjem sjedišta moći u Ktezifont. Dobro utvrđeni grad se uspio oduprijeti muslimanskim napadima 644. godine, no šest godina kasnije je osvojen i razoren[3]. Kasnije je obnovljen, no vremenom gubi važnost u korist obližnjeg Širaza. Danas postoje samo ruševine grada, te ostaci zidina veličine 1400 x 650 metara i jarka koji je bio spojen s rijekom Pulvar[3]. Moderni naziv grada Taht-e Tavus znači paunov tron.