Masakri na Markalama – razlika između verzija

Izvor: Wikipedija
Prijeđi na navigaciju Prijeđi na pretragu
Interaktivna pretraga historije
← Starija izmjenaNovija izmjena →
Uklonjeni sadržaj Dodani sadržaj
VizualnoWikitekst
Legobot (razgovor | doprinos)
53.537 izmena
m Bot: Migrating 12 interwiki links, now provided by Wikidata on d:q1482369 (translate me)
m Bot: popravljanje preusmjeravanja
Red 2: Red 2:
'''Masakri na Markalama''' su dva masakra počinjena nad sarajevskim civilima od strane [[Vojska Republike Srpske|Vojske Republike Srpske]]<ref name=CIJ>Armatta, Judith. (Januar, 2004). [http://www.cij.org/index.cfm?fuseaction=viewReport&reportID=495&tribunalID=1&print=true Bosnian Serbs Responsible for Markale Massacre, Expert Testifies]. Coalition for International Justice.</ref><ref name=SGB>Decembar, 2005. [http://srebrenica-genocide.blogspot.com/2005/12/un-report-serbs-responsible-for-1995.html UN Report: Serbs Responsible for 1995 Sarajevo Markale Massacre]. Srebrenica Genocide Blog.</ref> tokom [[Opsada Sarajeva|opsade Sarajeva]] za vrijeme [[Rat u Bosni i Hercegovini|rata u Bosni i Hercegovini]]. Dogodili su se na Markalama u historijskoj jezgri [[Sarajevo|Sarajeva]], glavnog grada [[Bosna i Hercegovina|Bosne i Hercegovine]].
'''Masakri na Markalama''' su dva masakra počinjena nad sarajevskim civilima od strane [[Vojska Republike Srpske|Vojske Republike Srpske]]<ref name=CIJ>Armatta, Judith. (Januar, 2004). [http://www.cij.org/index.cfm?fuseaction=viewReport&reportID=495&tribunalID=1&print=true Bosnian Serbs Responsible for Markale Massacre, Expert Testifies]. Coalition for International Justice.</ref><ref name=SGB>Decembar, 2005. [http://srebrenica-genocide.blogspot.com/2005/12/un-report-serbs-responsible-for-1995.html UN Report: Serbs Responsible for 1995 Sarajevo Markale Massacre]. Srebrenica Genocide Blog.</ref> tokom [[Opsada Sarajeva|opsade Sarajeva]] za vrijeme [[Rat u Bosni i Hercegovini|rata u Bosni i Hercegovini]]. Dogodili su se na Markalama u historijskoj jezgri [[Sarajevo|Sarajeva]], glavnog grada [[Bosna i Hercegovina|Bosne i Hercegovine]].


Prvi se dogodio [[5. februar]]a, [[1994]]. godine kada je 68 ljudi ubijeno, a 144 ranjeno. Drugi se dogodio [[28. august]]a, [[1995]]. godine, a ubijeno je 37 ljudi, dok je ranjeno 90. Drugi napad je bio direktan povod za [[Operacija Namjerna Sila|kampanju bombardovanja srpskih položaja od strane NATO pakta]], jer su masakri nad civilima u Sarajevu i drugim opsjednutim gradovima ili enklavama postali uobičajena praksa srpskih snaga, koje se nisu obazirale na česta upozorenja [[NATO]]-a i drugih međunarodnih organizacija.
Prvi se dogodio [[5. 2.|5. februara]], [[1994]]. godine kada je 68 ljudi ubijeno, a 144 ranjeno. Drugi se dogodio [[28. 8.|28. augusta]], [[1995]]. godine, a ubijeno je 37 ljudi, dok je ranjeno 90. Drugi napad je bio direktan povod za [[Operacija Namjerna Sila|kampanju bombardovanja srpskih položaja od strane NATO pakta]], jer su masakri nad civilima u Sarajevu i drugim opsjednutim gradovima ili enklavama postali uobičajena praksa srpskih snaga, koje se nisu obazirale na česta upozorenja [[NATO]]-a i drugih međunarodnih organizacija.


Relativizacija masakra, špekulacije o počiniocu, ali i negiranje samog zločina su i dalje predmet brojnih rasprava i [[teorija zavjere]]. <ref name=BBC>Fish, Jim. (5. februar, 2004). [http://news.bbc.co.uk/2/hi/europe/3459965.stm Sarajevo massacre remembered]. BBC.</ref>
Relativizacija masakra, špekulacije o počiniocu, ali i negiranje samog zločina su i dalje predmet brojnih rasprava i [[teorija zavjere]]. <ref name=BBC>Fish, Jim. (5. februar, 2004). [http://news.bbc.co.uk/2/hi/europe/3459965.stm Sarajevo massacre remembered]. BBC.</ref>
Red 9: Red 9:
Prvi masakr se dogodio između 12:10 i 12:20 poslije podne, kada je minobacački projektil kalibra 120 mm ispaljen sa srpskih položaja na području sela Mrkovići pao u prepunu gradsku tržnicu Markale. Spasioci i ostali radnici Ujedinjenih Naroda su brzo stigli da bi pomogli brojnim civilnim žrtvama, dok su snimci događaja brzo postali glavne vijesti širom svijeta.<ref name=BBC/> Kontroverza o događaju je počela nakon što je prvobitni izvještaj [[UNPROFOR|UNPROFORA]] došao do zaključka da je granata ispaljena sa položaja Armije RBiH.<ref name=CIJ/> General [[Hugh Michael Rose|Michael Rose]], britanski čelnik UNPROFOR-a, je otkrio u svojim memoarima da je tri dana nakon masakra rekao [[Jovan Divjak|generalu Divjaku]], zamjeniku zapovjednika snaga Armije RBiH, da je granata bila ispaljena sa bosanskih položaja.<ref name=BBC/> Međutim, kasniji i opširniji izvještaj UNPROFOR-a je primjetio računsku pogrešku u originalnom izvještaju. Kad su ispravili grešku, Ujedinjeni Narodi su došli do zaključka da nije moguće utvrditi koja je strana ispalila granatu.<ref name=CIJ/>
Prvi masakr se dogodio između 12:10 i 12:20 poslije podne, kada je minobacački projektil kalibra 120 mm ispaljen sa srpskih položaja na području sela Mrkovići pao u prepunu gradsku tržnicu Markale. Spasioci i ostali radnici Ujedinjenih Naroda su brzo stigli da bi pomogli brojnim civilnim žrtvama, dok su snimci događaja brzo postali glavne vijesti širom svijeta.<ref name=BBC/> Kontroverza o događaju je počela nakon što je prvobitni izvještaj [[UNPROFOR|UNPROFORA]] došao do zaključka da je granata ispaljena sa položaja Armije RBiH.<ref name=CIJ/> General [[Hugh Michael Rose|Michael Rose]], britanski čelnik UNPROFOR-a, je otkrio u svojim memoarima da je tri dana nakon masakra rekao [[Jovan Divjak|generalu Divjaku]], zamjeniku zapovjednika snaga Armije RBiH, da je granata bila ispaljena sa bosanskih položaja.<ref name=BBC/> Međutim, kasniji i opširniji izvještaj UNPROFOR-a je primjetio računsku pogrešku u originalnom izvještaju. Kad su ispravili grešku, Ujedinjeni Narodi su došli do zaključka da nije moguće utvrditi koja je strana ispalila granatu.<ref name=CIJ/>


[[Januar]]a [[2004]]. godine, tužioci u slučaju protiv [[Stanislav Galić|Stanislava Galića]], srpskog generala koji je komandovao [[Opsada Sarajeva|opsadom Sarajeva]], pred [[MKSJ|Međunarodnim krivičnim sudom za ratne zločine počinjene na tlu bivše Jugoslavije]], predstavili su kao dokaz stručni izvještaj balističkog eksperta Berke Zečevića.<ref name=CIJ/> Zajedno sa dvoje kolega, Zečevićeva istraga je otkrila šest mogućih mjesta sa kojih je dotična granata mogla biti ispaljena, od kojih su pet bili položaji VRS-a, a jedno pod kontrolom Armije RBiH.<ref name=CIJ/> Mjesto pod kontrolom Armije RBiH je bilo vidljivo promatračima UNPROFOR-a, koji su potvrdili da tog dana ni jedna granata nije bila ispaljena sa tog položaja.<ref name=CIJ/> Zečević je dalje objasnio da su se neki dijelovi projektila mogli proizvoditi samo u dva mjesta, a oba su bili pod kontrolom Vojske Republike Srpske.<ref name=CIJ/> Sud je na kraju odlučio da je Galić kriv bez osnovane sumnje za svih pet granatiranja za kojeg su ga tužioci optužili, uključujuči i Markale, te je osuđen na doživotnu robiju.<ref name=CIJ/> Iako je o presudi opširno izvještavano preko međunarodnih medija, prema tvrdnjama [[Helsinški odbor za ljudska prava|Helsinškom odboru za ljudska prava]] u Srbiji, odluka suda je ignorisana u samoj [[Srbija i Crna Gora|Srbiji i Crnoj Gori]].<ref name=BBC/>
[[Januar]]a [[2004]]. godine, tužioci u slučaju protiv [[Stanislav Galić|Stanislava Galića]], srpskog generala koji je komandovao [[Opsada Sarajeva|opsadom Sarajeva]], pred [[Međunarodni krivični sud za bivšu Jugoslaviju|Međunarodnim krivičnim sudom za ratne zločine počinjene na tlu bivše Jugoslavije]], predstavili su kao dokaz stručni izvještaj balističkog eksperta Berke Zečevića.<ref name=CIJ/> Zajedno sa dvoje kolega, Zečevićeva istraga je otkrila šest mogućih mjesta sa kojih je dotična granata mogla biti ispaljena, od kojih su pet bili položaji VRS-a, a jedno pod kontrolom Armije RBiH.<ref name=CIJ/> Mjesto pod kontrolom Armije RBiH je bilo vidljivo promatračima UNPROFOR-a, koji su potvrdili da tog dana ni jedna granata nije bila ispaljena sa tog položaja.<ref name=CIJ/> Zečević je dalje objasnio da su se neki dijelovi projektila mogli proizvoditi samo u dva mjesta, a oba su bili pod kontrolom Vojske Republike Srpske.<ref name=CIJ/> Sud je na kraju odlučio da je Galić kriv bez osnovane sumnje za svih pet granatiranja za kojeg su ga tužioci optužili, uključujuči i Markale, te je osuđen na doživotnu robiju.<ref name=CIJ/> Iako je o presudi opširno izvještavano preko međunarodnih medija, prema tvrdnjama [[Helsinški odbor za ljudska prava|Helsinškom odboru za ljudska prava]] u Srbiji, odluka suda je ignorisana u samoj [[Srbija i Crna Gora|Srbiji i Crnoj Gori]].<ref name=BBC/>


=== Ubijeni građani 5. februara 1994.===
=== Ubijeni građani 5. februara 1994.===
Red 15: Red 15:


== Drugi masakr na Markalama ==
== Drugi masakr na Markalama ==
Drugi masakr se dogodio [[28. august]]a [[1995]]. u 11:00 sati ujutru, sa pet ispaljenih granata, ali manje žrtava.<ref name=SGB/> Istraga masakra od strane Ujedinjenih Naroda je vođena u tajnosti, što je izazvalo špekulacije u medijima o nemogućnosti utvrđivanja lokacije sa koje su granate ispaljene.<ref name=SGB/> Ovu špekulaciju su po ustaljenom šablonu podržale srpske vlasti koje su, kao što su uradile i nakon masakra 1994. godine, demantirale svu odgovornost i optužile vladu Republike Bosne i Hercegovine za bombardovanje vlastitog stanovništva s ciljem izazivanja međunarodnog revolta i moguće intervencije.<ref name=ALBANEWS>Moore, Patrick. (29. august, 2005). [http://listserv.acsu.buffalo.edu/cgi-bin/wa?A2=ind9508E&L=albanews&P=R1142 Serbs Deny Involvement in Shelling]. Omri Daily Digest.</ref> U stvari, kao što se i saznalo kroz izvještaj za Generalnu skupštinu Ujedinjenih Naroda [[1999]]. godine, UNPROFOR je smatrao da su dokazi bili dosta jasni: tajni izvještaj nedugo nakon događaja je utvrdio da je svih pet rundi granata ispalila Vojska Republike Srpske.<ref name=SGB/> Čim su tehnički i vremenski uvjeti dopustili, a sigurnost UN radnika koji su tada prolazili kroz srpsku teritoriju bila obezbjeđena, započeta je [[Operacija Namjerna Sila]].<ref name=SGB/>
Drugi masakr se dogodio [[28. 8.|28. augusta]] [[1995]]. u 11:00 sati ujutru, sa pet ispaljenih granata, ali manje žrtava.<ref name=SGB/> Istraga masakra od strane Ujedinjenih Naroda je vođena u tajnosti, što je izazvalo špekulacije u medijima o nemogućnosti utvrđivanja lokacije sa koje su granate ispaljene.<ref name=SGB/> Ovu špekulaciju su po ustaljenom šablonu podržale srpske vlasti koje su, kao što su uradile i nakon masakra 1994. godine, demantirale svu odgovornost i optužile vladu Republike Bosne i Hercegovine za bombardovanje vlastitog stanovništva s ciljem izazivanja međunarodnog revolta i moguće intervencije.<ref name=ALBANEWS>Moore, Patrick. (29. august, 2005). [http://listserv.acsu.buffalo.edu/cgi-bin/wa?A2=ind9508E&L=albanews&P=R1142 Serbs Deny Involvement in Shelling]. Omri Daily Digest.</ref> U stvari, kao što se i saznalo kroz izvještaj za Generalnu skupštinu Ujedinjenih Naroda [[1999]]. godine, UNPROFOR je smatrao da su dokazi bili dosta jasni: tajni izvještaj nedugo nakon događaja je utvrdio da je svih pet rundi granata ispalila Vojska Republike Srpske.<ref name=SGB/> Čim su tehnički i vremenski uvjeti dopustili, a sigurnost UN radnika koji su tada prolazili kroz srpsku teritoriju bila obezbjeđena, započeta je [[Operacija Namjerna Sila]].<ref name=SGB/>


David Harland, bivši šef civilog sektora [[UN]]-a u [[Bosna i Hercegovina|BiH]], priznao je na suđenju generalu [[Dragomir Milošević|Dragomiru Miloševiću]] pred [[MKSJ]] odgovornost za nastanak [[mit]]a o tome da [[UNPROFOR]] nije utvrdio ko je ispalio minobacačke granate koje su dovele do [[masakr]]a poznatog kao "Markale 2". Harland je rekao da je taj mit, koji se održava već više od deset godina, nastao zbog ''"neutralne izjave"'' tadašnjeg komandanta [[UNPROFOR]]-a, generala Ruperta Smitha. On je, naime, na dan "Markala 2" izjavio da ''"nije jasno ko je ispalio granate, mada je već imao tehnički izveštaj obavještajnog odjeljenja UNPROFOR da je izvan razumne sumnje utvrđeno da su one ispaljene sa položaja [[VRS]] u Lukavici."'' Harlandova odgovornost je u tome što je upravo on savjetovao generala Smita da istupi sa ''"neutralnom izjavom, kako ne bi alarmirao [[Srbi|Srbe]] koji bi, da je odmah upro prstom u njih, znali da predstoje vazdušni udari [[NATO]]-a na njihove pozicije."'', što bi ugrozilo bezbjednost snaga UN-a koje su se u tom trenutku nalazile na teritoriji pod kontrolom VRS-a ili na položajima koji bi mogli da budu izloženi odmazdi srpskih snaga.<ref name=ICTY>[http://www.sense-agency.com/ba/stream.php?sta=3&pid=9046&kat=6 Kako je nastao mit o nepoznatom izvršiocu masakra Markale 2]</ref>
David Harland, bivši šef civilog sektora [[Ujedinjeni narodi|UN]]-a u [[Bosna i Hercegovina|BiH]], priznao je na suđenju generalu [[Dragomir Milošević|Dragomiru Miloševiću]] pred [[Međunarodni krivični sud za bivšu Jugoslaviju|MKSJ]] odgovornost za nastanak [[mit]]a o tome da [[UNPROFOR]] nije utvrdio ko je ispalio minobacačke granate koje su dovele do [[masakr]]a poznatog kao "Markale 2". Harland je rekao da je taj mit, koji se održava već više od deset godina, nastao zbog ''"neutralne izjave"'' tadašnjeg komandanta [[UNPROFOR]]-a, generala Ruperta Smitha. On je, naime, na dan "Markala 2" izjavio da ''"nije jasno ko je ispalio granate, mada je već imao tehnički izveštaj obavještajnog odjeljenja UNPROFOR da je izvan razumne sumnje utvrđeno da su one ispaljene sa položaja [[Vojska Republike Srpske|VRS]] u Lukavici."'' Harlandova odgovornost je u tome što je upravo on savjetovao generala Smita da istupi sa ''"neutralnom izjavom, kako ne bi alarmirao [[Srbi|Srbe]] koji bi, da je odmah upro prstom u njih, znali da predstoje vazdušni udari [[NATO]]-a na njihove pozicije."'', što bi ugrozilo bezbjednost snaga UN-a koje su se u tom trenutku nalazile na teritoriji pod kontrolom VRS-a ili na položajima koji bi mogli da budu izloženi odmazdi srpskih snaga.<ref name=ICTY>[http://www.sense-agency.com/ba/stream.php?sta=3&pid=9046&kat=6 Kako je nastao mit o nepoznatom izvršiocu masakra Markale 2]</ref>


== Srpski mediji o Markalama ==
== Srpski mediji o Markalama ==
Red 29: Red 29:
* [[Opsada Sarajeva]]
* [[Opsada Sarajeva]]
* [[Rat u Bosni i Hercegovini]]
* [[Rat u Bosni i Hercegovini]]
* [[Genocid u Srebrenici]]
* [[Masakr u Srebrenici|Genocid u Srebrenici]]


== Izvori ==
== Izvori ==

Verzija na datum 17 juni 2013 u 04:40

Datoteka:Markale.JPG
Snimak neposredno poslije eksplozije granate 1995. godine.

Masakri na Markalama su dva masakra počinjena nad sarajevskim civilima od strane Vojske Republike Srpske[1][2] tokom opsade Sarajeva za vrijeme rata u Bosni i Hercegovini. Dogodili su se na Markalama u historijskoj jezgri Sarajeva, glavnog grada Bosne i Hercegovine.

Prvi se dogodio 5. februara, 1994. godine kada je 68 ljudi ubijeno, a 144 ranjeno. Drugi se dogodio 28. augusta, 1995. godine, a ubijeno je 37 ljudi, dok je ranjeno 90. Drugi napad je bio direktan povod za kampanju bombardovanja srpskih položaja od strane NATO pakta, jer su masakri nad civilima u Sarajevu i drugim opsjednutim gradovima ili enklavama postali uobičajena praksa srpskih snaga, koje se nisu obazirale na česta upozorenja NATO-a i drugih međunarodnih organizacija.

Relativizacija masakra, špekulacije o počiniocu, ali i negiranje samog zločina su i dalje predmet brojnih rasprava i teorija zavjere. [3]

Prvi masakr na Markalama

Prvi masakr se dogodio između 12:10 i 12:20 poslije podne, kada je minobacački projektil kalibra 120 mm ispaljen sa srpskih položaja na području sela Mrkovići pao u prepunu gradsku tržnicu Markale. Spasioci i ostali radnici Ujedinjenih Naroda su brzo stigli da bi pomogli brojnim civilnim žrtvama, dok su snimci događaja brzo postali glavne vijesti širom svijeta.[3] Kontroverza o događaju je počela nakon što je prvobitni izvještaj UNPROFORA došao do zaključka da je granata ispaljena sa položaja Armije RBiH.[1] General Michael Rose, britanski čelnik UNPROFOR-a, je otkrio u svojim memoarima da je tri dana nakon masakra rekao generalu Divjaku, zamjeniku zapovjednika snaga Armije RBiH, da je granata bila ispaljena sa bosanskih položaja.[3] Međutim, kasniji i opširniji izvještaj UNPROFOR-a je primjetio računsku pogrešku u originalnom izvještaju. Kad su ispravili grešku, Ujedinjeni Narodi su došli do zaključka da nije moguće utvrditi koja je strana ispalila granatu.[1]

Januara 2004. godine, tužioci u slučaju protiv Stanislava Galića, srpskog generala koji je komandovao opsadom Sarajeva, pred Međunarodnim krivičnim sudom za ratne zločine počinjene na tlu bivše Jugoslavije, predstavili su kao dokaz stručni izvještaj balističkog eksperta Berke Zečevića.[1] Zajedno sa dvoje kolega, Zečevićeva istraga je otkrila šest mogućih mjesta sa kojih je dotična granata mogla biti ispaljena, od kojih su pet bili položaji VRS-a, a jedno pod kontrolom Armije RBiH.[1] Mjesto pod kontrolom Armije RBiH je bilo vidljivo promatračima UNPROFOR-a, koji su potvrdili da tog dana ni jedna granata nije bila ispaljena sa tog položaja.[1] Zečević je dalje objasnio da su se neki dijelovi projektila mogli proizvoditi samo u dva mjesta, a oba su bili pod kontrolom Vojske Republike Srpske.[1] Sud je na kraju odlučio da je Galić kriv bez osnovane sumnje za svih pet granatiranja za kojeg su ga tužioci optužili, uključujuči i Markale, te je osuđen na doživotnu robiju.[1] Iako je o presudi opširno izvještavano preko međunarodnih medija, prema tvrdnjama Helsinškom odboru za ljudska prava u Srbiji, odluka suda je ignorisana u samoj Srbiji i Crnoj Gori.[3]

Ubijeni građani 5. februara 1994.

Tog dana ubijeni su: Senad Arnautović, Ibrahim Babić, Mehmed Baručija, Ćamil Begić, Emir Begović, Vahida Bešić, Gordana Bogdanović, Vaskrsije Bojinović, Muhamed Borovina, Faruk Brkanić, Sakib Bulbul, Jelena Čavriz, Almasa Čehajić, Zlatko Čosić, Alija Čukojević, Verica Ćilimdžić, Smilja Delić, Ifet Drugovac, Dževad Durmo, Fatima Durmo, Kemal Džebo, Ismet Fazlić, Vejsil Ferhatbegović, Dževdet Fetahović, Muhamed Fetahović, Ahmed Fočo, Majda Ganović, Isma Gibović, Rasema Hasanović, Alija Hurko, Mirsada Ibrulj, Mustafa Imanić, Rasema Jažić, Razija Junuzović, Hasija Karavdić, Mladen Klačar, Marija Knežević, Selma Kovač, lbro Krajčin, Sejda Kunić, Jozo Kvesić, Numo Lakača, Ruža Malović, Jadranka Minić, Safer Musić, Nura Odžak, Mejra Orman, Hajrija Oručević, Seid Prozorac, Smajo Rahić, Igor Rehar, Rizvo Sabit, Zahida Sablja, Nedžad Salihović, Hajrija Smajić, Emina Srnja, Džemo Subašić, Šaćir Suljević, Hasib Šabanović, Ahmed Šehbajraktarević, Bejto Škrijelj, Junuz Švrakić, Pašaga Tihić, Munib Torlaković, Ruždija Trbić, Džemil Zečić, Muhamed Zubović i Senad Žunić.

Drugi masakr na Markalama

Drugi masakr se dogodio 28. augusta 1995. u 11:00 sati ujutru, sa pet ispaljenih granata, ali manje žrtava.[2] Istraga masakra od strane Ujedinjenih Naroda je vođena u tajnosti, što je izazvalo špekulacije u medijima o nemogućnosti utvrđivanja lokacije sa koje su granate ispaljene.[2] Ovu špekulaciju su po ustaljenom šablonu podržale srpske vlasti koje su, kao što su uradile i nakon masakra 1994. godine, demantirale svu odgovornost i optužile vladu Republike Bosne i Hercegovine za bombardovanje vlastitog stanovništva s ciljem izazivanja međunarodnog revolta i moguće intervencije.[4] U stvari, kao što se i saznalo kroz izvještaj za Generalnu skupštinu Ujedinjenih Naroda 1999. godine, UNPROFOR je smatrao da su dokazi bili dosta jasni: tajni izvještaj nedugo nakon događaja je utvrdio da je svih pet rundi granata ispalila Vojska Republike Srpske.[2] Čim su tehnički i vremenski uvjeti dopustili, a sigurnost UN radnika koji su tada prolazili kroz srpsku teritoriju bila obezbjeđena, započeta je Operacija Namjerna Sila.[2]

David Harland, bivši šef civilog sektora UN-a u BiH, priznao je na suđenju generalu Dragomiru Miloševiću pred MKSJ odgovornost za nastanak mita o tome da UNPROFOR nije utvrdio ko je ispalio minobacačke granate koje su dovele do masakra poznatog kao "Markale 2". Harland je rekao da je taj mit, koji se održava već više od deset godina, nastao zbog "neutralne izjave" tadašnjeg komandanta UNPROFOR-a, generala Ruperta Smitha. On je, naime, na dan "Markala 2" izjavio da "nije jasno ko je ispalio granate, mada je već imao tehnički izveštaj obavještajnog odjeljenja UNPROFOR da je izvan razumne sumnje utvrđeno da su one ispaljene sa položaja VRS u Lukavici." Harlandova odgovornost je u tome što je upravo on savjetovao generala Smita da istupi sa "neutralnom izjavom, kako ne bi alarmirao Srbe koji bi, da je odmah upro prstom u njih, znali da predstoje vazdušni udari NATO-a na njihove pozicije.", što bi ugrozilo bezbjednost snaga UN-a koje su se u tom trenutku nalazile na teritoriji pod kontrolom VRS-a ili na položajima koji bi mogli da budu izloženi odmazdi srpskih snaga.[5]

Srpski mediji o Markalama

Datoteka:Markale propaganda.jpg
Srpski mediji o Markalama 15 godina nakon masakra.
Glavni članak: Uloga srpskih medija u jugoslovenskim ratovima

Ohrabreni inicijalnim izveštajem UNPROFOR-a[6], srpski mediji su tvrdili da je bosanska vlada granatirala sopstvene civile kako bi privukla zapadne sile da intervenišu protiv Srba.[3][4][7] Priče o tome kako bosanski Muslimani ubijaju sami svoje civile samo da bi mogli da optuže Srbe su postigle veliki efekat i ohrabrile su poricanja srpskih ratnih zločina.[8]

U januaru 2003, Sud za ratne zločine je nedvosmisleno utvrdio da su masakr počinile srpske snage oko Sarajeva.[9] Iako široko zastupljena u međunarodnim medijima, ova presuda je bila ignorisana u samoj Srbiji.[3]

Također pogledajte

Izvori

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 1,7 Armatta, Judith. (Januar, 2004). Bosnian Serbs Responsible for Markale Massacre, Expert Testifies. Coalition for International Justice.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Decembar, 2005. UN Report: Serbs Responsible for 1995 Sarajevo Markale Massacre. Srebrenica Genocide Blog.
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 Fish, Jim. (5. februar, 2004). Sarajevo massacre remembered. BBC. Greška u referenci: Nevaljana oznaka <ref>; naziv "BBC" je zadan više puta s različitim sadržajem
  4. ↑ 4,0 4,1 Moore, Patrick. (29. august, 2005). Serbs Deny Involvement in Shelling. Omri Daily Digest. Greška u referenci: Nevaljana oznaka <ref>; naziv "ALBANEWS" je zadan više puta s različitim sadržajem
  5. ↑ Kako je nastao mit o nepoznatom izvršiocu masakra Markale 2
  6. ↑ KAKO JE NASTAO MIT O NEPOZNATOM IZVRŠIOCU MASAKRA MARKALE
  7. ↑ Glas Javnosti: Muslims with the support of the West committed Markale Massacres - [1]
  8. ↑ Politika falsifikata
  9. ↑ Galić verdict- 2. Sniping and Shelling of Civilians in Urban Bosnian Army-held Areas of Sarajevo [2]

Vanjske veze

Izvor: https://sh.wikipedia.org/w/index.php?title=Masakri_na_Markalama&oldid=1649832