Honorije od Canterburyja

Za suvremenika i zaštitnika pekara, vidite članak Honorije od Amiensa.

Honorije (latinski: Honorius, ? - 30. septembar 653) bio je peti po redu nadbiskup Canterburyja, odnosno član Gregorijanske misije koja je, po nalogu pape Grgura Velikog došla u Britaniju kako bi pokrstila tada paganske Anglosaksonce. Honorije je najvjerojatnije bio član druge grupe koja je oko 601. iz Italije došla u tadašnju Kraljevinu Kent pomoći prvoj grupi misionara pod Augustinom. Honorije je između 627. i 631. postao nadbiskupom nakon što ga je u Lincolnshireu rukopoložio Paulin, biskup Yorka. Honorije je nakon toga poslao pismo papi Honoriju I tražeći da se York uzdigne na nadbiskupiju kako bi u slučaju smrti nadbiskupi Canterburyja i Yorka mogli imenovati zamjene. Papa se sa time složio. Honorije se na mjestu nadbiskupa nalazio gotovo dvije decenije, i njegovo stolovanje su obilježili napori da pokrsti Kraljevinu Istočnih Angla, pri čemu se istakao burgundski misionar po imenu Feliks. Honorije je također imenovao Ithamara za biskupa Rochestera, koji je postao prvi anglosaksonski biskup. Kada je Honorije umro 30. septembra 653. bio je posljednji živući član Gregorijanske misije.

Eksterni linkovi

• Entry for Honorius at Prosopography of Anglo Saxon England project

Rimokatoličke crkvene titule
Prethodi: Justus	Nadbiskup Canterburyja 627–653	Slijedi: Deusdedit