Položaj LGBT osoba u Francuskoj
Prava | |
Legalizacija | Da, od 1791. [1]. |
Antidiskriminacioni zakoni | Da |
Uzrast seksualne saglasnosti | Izjednačeno na 15 godina |
Brak | Da, od 2013 |
Istopolna zajednica | Da, od 1999. (pacte civil de solidarité) |
Usvajanje | Da, od 2013. |
In vitro fertilizacija za lezbejke |
Ne |
Vojska | Da |
Rodni identitet | Da, od 1992. |
LGBT u Francuskoj | |
Organizacije | Inter-LGBT, SOS Homophobie, PASTT |
Mediji | Pink TV, FG DJ Radio, Gai pied, Illico, PREF mag, Têtu |
Događaji | Face à face |
Gej kvartovi | Le Marais, Pigalle, Les Tuilleries, Place du Marché-aux-Fleurs, Vieux-Lille… |
Istaknute osobe | Abbéma, Barthes, de Beauvoir, Cocteau, Colette, Delanoë, Foucault, Gaultier, Genet, Gide, Hocquenghem, Marais, Mauresmo, Nin, Ozon, Pierre et Gilles, Proust, Rimbaud, Sagan, Sagat, Laurent, Seel, Verlaine, Wittig, Yourcenar |
LGBT portal |
Francuska je tradicionalno prilično tolerantna po pitanjima koja se tiču privatnosti, pa tako i homoseksualnosti. Francuska zabranjuje svaku vrstu diskriminacije na osnovu seksualne orijentacije i priznaje registrovana partnerstva istopolnih parova.
Pre Francuske revolucije homoseksualnost je bio ozbiljan zločin zbog koga se sudilo pred crkvenim sudovima. Jean Diot i Bruno Lenoir su poslednja dvojica homoseksualaca koji su spaljeni, januara, 1750.[2] Francuska revolucija je ukinula verske sudove i donela je krivični zakonik, 1791. godine u kome se homoseksualnost nije tretirala kao zločin i istopolni seksualni odnosi između odraslih (21+) osoba su bili legalni. Napoleonov zakonik donet 1810. godine takođe nije kriminalizovao homoseksualnost, što je rezultiralo u dekriminalizaciji homoseksualnosti u drugim državama koje su prihvatile Napoleonov zakonik. Ipak, u drštvu su se homoseksualnost i cross-dressing smatrali nemoralnim i LGBT osobe su bile diskriminisane na osnovu drugih zakona o javnom redu i moralu. LGBT osobe su bile proganjane za vreme nacističke okupacije Francuske.
Svaki oblik diskriminacije u javnom ili privatnom sektoru je zabranjen zakonom od 1985. godine. Gejevi i lezbejke mogu da služe vojsku. Starosna granica za stupanje u seksualne odnose iznosi 15 godina i za heteroseksualne i homoseksualne osobe od 1982. godine.
Decembra, 2004. godine skupština je donela zakon koji zabranjuje homofobične i seksističke komentare. Maksimalna kazna iznosi 45.000€ i/ili 12 meseci zatvora. Ovaj zakon su kritikovale neke grupe, uključujući i grupe koje se zalažu za građanske slobode, kao što su Reporteri bez granica kao zakon koji ugrožava slobodu govora. Konzervativna vlada tadašnjeg predsednika Chiraca navodila je porast anti-gej nasilja kao glavni razlog za usvajanje ovakvog zakona. Prva osoba kažnjena po ovom zakonu bio je Christian Vanneste, član parlamenta i Chiracove partije, UMP.
Pacte civil de solidarité (PACS) je oblik registrovanog partnerstva koji postoji u Francuskoj od 1999. godine i koji je dostupan i heteroseksualnim i istopolnim parovima. PACS-om se garantuju većina prava koja se garantuju i brakom. Zakonom je bilo predviđeno da se zajednički porez plaća tek nakon tri godine zajedničkog života, ali je ovo promenjeno 2005. godine, od kada poreske olakšice važe odmah po sklapanju PACS-a. PACS ne daje pravo na zajedničko usvajanje dece, kao ni na veštačku oplodnju.
U velikim gradovima postoje veoma razvijene LGBT zajednice. Premda homoseksualnost nije jednako prihvaćena kao u Španiji, Skandinaviji ili zemljama Beneluksa, istraživanja pokazuju da se odnos društva prema LGBT osobama značajno menja poslednjih godina. Primera radi, 1997. godine 55% ispitanika je smatralo da je homoseksualnost "prihvatljiv način života", dok 2006. 78% smatra da je homoseksualnost "jednako dobar način života"[3].
Sadašnji gradonačelnik Pariza, Bertrand Delanoë se javno deklarisao kao gej 1998. godine, pre nego što je prvi put izabran na funkciju gradonačelnika. Godine 2008. ponovo je izabran na istu funkciju.
- ↑ „Queer Heritage, a timeline 1700-1900”. Arhivirano iz originala na datum 2009-03-03. Pristupljeno 2009-01-22.
- ↑ „Archive copy”. Arhivirano iz originala na datum 2017-10-11. Pristupljeno 2009-01-22.
- ↑ „Comment évoluent la tolérance et l'acceptation de l'homosexualité en France ?”. Arhivirano iz originala na datum 2009-02-04. Pristupljeno 2009-01-22.