Položaj LGBT osoba u Brazilu

Izvor: Wikipedija
Prijeđi na navigaciju Prijeđi na pretragu

LGBT prava u Brazilu jedna su od najnaprednijih u Latinskoj Americi i svijetu, a LGBT osobe imaju bračna prava širom zemlje od svibnja 2013., iako se LGBT osobe još uvijek suočavaju s nekim socijalnim izazovima.

Prema Ginisovoj knjizi, parada ponosa u São Paulu je najveća parada ponosa LGBT osoba na svetu, sa 4 miliona učenica i učesnika 2009. godine.[1]

Nacionalni program ljudskih prava (2009 PNDH-3) je predsednički dekret Lule, koji uključuje podršku istopolnim zajednicama, usvajanju dece od strane istopolnih parova i kriminalizaciji homofobije. Protesti crkve i ostale opozicije ljudskim pravima nisu uzimani u obzir, jer ustavni princip ljudskog dostojanstva dolazi na prvo mesto, kako smatra predsednik Luiz Inacio Lula da Silva.[2][3]

Dekriminalizacija[uredi | uredi kod]

Homoseksualnost je dekriminalizovana u Brazilu 16. decembra 1830. godine, kada je novi krivični zakonik dobio kraljevsku saglasnost.[4] Uzrast seksualne saglasnosti je izjednačen za istopolne i različitopolne odnose.

Zabrana diskriminacije[uredi | uredi kod]

Poster kancelarije javnog branioca države São Paulo, koji promoviše LGBT ljudska prava.

Države Brazila ne mogu da donose diskriminatorne zakone prema Ustavu. Ovo se odnosi na dostignuta prava kao što su građanske zajednice, usvajanje dece, promena zvaničnog pola i sl.

Već do 2003. godine, diskriminacija na osnovu seksualne orijentacije je bila zabranjena u 73 opštine. Gotovo sve federalne države zabranjuju diskriminaciju na osnovu seksualne orijentacije: Alagoas, Amapá, Bahia, Brazilski federalni distrikt, Ceará, Espírito Santo, Goiás, Mato Grosso, Mato Grosso do Sul, Maranhão, Minas Gerais, Pará, Paraíba, Paraná, Pernambuco, Piauí, Rio de Janeiro, Rio Grande do Norte, Rio Grande do Sul, Santa Catarina, São Paulo, Sergipe, Tocantins.[5][6][7] Tekst zakon o zabrani diskriminacije u prometu roba i usluga je veoma jasan i ne dozvoljava nalaženje rupa u tekstu: "Svaki agresivni ili diskriminatorni čin protiv bilo kog homoseksualnog, biseksualnog ili transrodnog građanina biće kažnjen u skladu sa zakonom." Kazne su kumulativne i kreću se od opomene za prvi prekršaj, preko novčanih kazni, pa do zabrane rada za svaki sledeći ponovljeni prekršaj. Prva država koja je donela ovakav zakon bila je Bahia, 1997.[8]

Brazil, iako se smatra zemljom u kojoj se događa najviše zločina iz mržnje nad LGBT osobama u svijetu[9], nema zakon koji izričito kriminalizira LGBT fobiju, a intervencija brazilskog Vrhovnog suda bila je nužna za privremeno uključivanje nasilja nad LGBT osobama u postojeći zakon. (Rasistički zakon), sve dok Kongres ne donese odluku o usvajanju određenog zakona.

Istopolne zajednice[uredi | uredi kod]

Glavni članak: Istopolne zajednice u Brazilu

Brazil je 16. decembra, 2003. najavio da će priznati istopolne zajednice sklopljene u inostranstvu zbog imigracionog prava. Parovi koji su venčani ili sklopili građansku zajednicu ili registrovano partnerstvo ili drugi oblik istopolne zajednice, mogu da podnesu potvrdu o braku ili zajednici kao dokaz za dobijanje imigrantskih beneficija u Brazilu.

Priznavanje istospolnog braka u Brazilu kao obiteljskog entiteta, po analogiji sa stabilnom zajednicom, Savezni vrhovni sud (STF) proglasio je 5. svibnja 2011. u zajedničkoj presudi izravne akcije neustavnosti (ADI) n. 4277, koji je predložilo Ured državnog odvjetnika, i o nepoštivanju temeljnog pravila (ADPF) br. 132, koji je predstavio guverner države Rio de Janeiro. Tako su u Brazilu priznati stabilni homoafektivni sindikati za sva prava dodijeljena stabilnim sindikatima između muškarca i žene.

Roditeljstvo[uredi | uredi kod]

Glavni članak: LGBT roditeljstvo u Brazilu

Usvajanje dece od strane istopolnih parova u Brazilu je moguće jer ne postoji zakon koji to zabranjuje, niti je moguće doneti takav zakon zbog ustava. Sudije dozvoljvaju u svojim presudama usvajanje dece.[10]

Godine 2010. Vrhovni sud Brazila je jednoglasno doneo odluku kojom se priznaje pravo parovima da usvoje decu.

Vojska[uredi | uredi kod]

Zakon ne zabranjuje LGBT osobama da rade u vojsci. Seksualna orijentacija se ne postavlja kao uslov za prijem u vojsku. Seksualni odnosi su zabranjeni bilo između muškaraca i žena, muškaraca i muškaraca ili žena i žena.[11]

Hronološki pregled[uredi | uredi kod]

  • 1830 - Dom Pedro I potpisao je novi Carski krivični zakonik, čime je homoseksualnost dekriminalizovana.[12]
  • 1979 - Osnovan je prvi gej magazin, O Lampião, za koji su pisali mnogi poznati autori, kao što su João Silvério Trevisan, Aguinaldo Silva i Luiz Mott. Časopis se izdavao samo godinu dana.
  • 1980 - osnovana je organizacija Grupo Gay da Bahia u Salvadoru, u Bahiji, najstarija gej organizacija u Brazilu.
  • 1989 - Ustavi država Mato Grosso i Sergipe su stupili na snagu. Oba ustava eksplicitno zabranjuju diskriminaciju na osnovu seksualne orijentacije.[13][14]
  • 1997 - Počinje da se objavljuje prvi gej erotski časopis u zemlji, G Magazine.
  • 2004 - Rio Grande do Sul dozvoljava istopolnim parovima da registruju građanske zajednice nakon presude suda.[15]
  • 2006 - Gej par iz Catanduve u državi São Paulo zvanično je usvojio petogodišnju devojčicu.[16] Prema listu Folha de S. Paulo lezbejski par iz Rio Grade do Sul je prvi istopoli par koji je dobio to pravo u državi.[17]
  • 2007 - Jedanaesta po redu Parada ponosa u Sao Paulu je oborila sopstveni rekord najveće parade na svetu sa 3.5 miliona posetilaca.[18]
  • 2010 - U značajnom suđenju, četvrti razred Vrhovnog suda Brazila, jednoglasno je priznao da istospolni parovi imaju pravo na usvajanje djece.
  • 2011 - Vrhovni savezni sud 5. maja jednoglasno je proširio stabilne sindikate (portugalski: união estável) na istospolne parove širom zemlje redefiniranjem laičke definicije obitelji i pružanjem 112 prava tim parovima.[19]
  • 2013 - Dana 14. svibnja Nacionalno vijeće pravosuđa u Brazilu legaliziralo je istospolne brakove u cijeloj zemlji glasanjem 14-1, donoseći rješenje kojim se nalaže svim civilnim registrima zemlje da sklapaju istospolne brakove i pretvaraju sve postojeće građanske saveze u sklapaju brakove ako takav par želi.
  • 2018 - 1. ožujka brazilski Vrhovni sud presudio je da transrodne osobe mogu promijeniti svoj spol bez da se podvrgnu operaciji, hormonskoj terapiji ili primanju medicinske dijagnoze.
  • 2019 - Dana 13. lipnja brazilski Vrhovni sud presudio je da je diskriminacija na temelju seksualne orijentacije i rodnog identiteta zločin sličan rasizmu.[20]

Populacija[uredi | uredi kod]

Vidi dalje[uredi | uredi kod]

Portal LGBT

Reference[uredi | uredi kod]

  1. ↑ „Sao Paolo Parade”. Arhivirano iz originala na datum 2010-05-02. Pristupljeno 2010-05-12. 
  2. ↑ „National 2009 National Program of Human Rights (PNDH-3)”. Arhivirano iz originala na datum 2010-02-15. Pristupljeno 12.5.2010. 
  3. ↑ „União homossexual é mantida no Programa de Direitos Humanos”. Arhivirano iz originala na datum 2011-07-06. Pristupljeno 12.5.2010. 
  4. ↑ Tekst zakona na portugalskom
  5. ↑ „Anti-homophobia laws in Brazil”. Arhivirano iz originala na datum 2015-07-15. Pristupljeno 2010-05-15. 
  6. ↑ „Laws - Sexual Orientation”. Arhivirano iz originala na datum 2012-03-05. Pristupljeno 2010-05-15. 
  7. ↑ „Laws - Sexual orientation by Location”. Arhivirano iz originala na datum 2012-03-05. Pristupljeno 2010-05-15. 
  8. ↑ „Sexual orientation laws in Brazil”. Arhivirano iz originala na datum 2015-09-23. Pristupljeno 2010-05-15. 
  9. ↑ https://www.cliccamaqua.com.br/noticia/55696/o-brasil-e-o-pais-que-mais-mata-lgbt-afirma-presidente-do-grupo-alianca.html
  10. ↑ A adoção por casais homossexuais
  11. ↑ „LGBT people and Military service”. Arhivirano iz originala na datum 2006-10-02. Pristupljeno 2010-05-15. 
  12. ↑ Green, James (1999.). „Beyond Carnival”. The University of Chicago Press. Pristupljeno 12.5.2010. 
  13. ↑ Constitution of the State of Mato Grosso (1989)PDF (1.71 KB)
  14. ↑ Šablon:DOClink
  15. ↑ „Cartórios do RS aceitam registro de união gay” (portugalski). Terra. 4.3.2004.. Pristupljeno 12.5.2010. 
  16. ↑ Baptista, Renata (23.11.2006.). „Justiça autoriza casal gay a adotar criança no interior de SP”. Folha de S. Paulo. Pristupljeno 12.5.2010. 
  17. ↑ „Erramos: Pela 1ª vez, Justiça autoriza casal gay a adotar criança no Brasil”. Folha de S. Paulo. 28.11.2006.. Pristupljeno 12.5.2010. 
  18. ↑ {{cite web|url=http://www1.folha.uol.com.br/folha/ilustrada/ult90u303251.shtml%7Ctitle=Parada Gay bate recorde, dizem organizadores|publisher=Folha de S. Paulo|date=10.6.2007|accessdate=12.5.2010.
  19. ↑ https://www.bbc.com/news/world-13304442
  20. ↑ https://www.nytimes.com/aponline/2019/05/23/world/americas/ap-lt-brazil-homophobia.html
Položaj LGBT osoba u Južnoj Americi
Suverene države Agentina • Bolivija • Brazil** • Čile • Ekvador* • Gvajana • Kolumbija • Paragvaj • Peru  • Surinam • Trinidad i Tobago • Urugvaj • Venecuela
Autonomije, zavisne i druge teritorije Aruba* / Holandski Antili* (Holadnija)  • Foklandska ostrva / Južnoj Džordžiji i ostrvima Sandwich (UK)**  •Francuska Gvajana (Francuska)
* Teritorije se nalaze ili se često smatra da pripadaju Centralnoj i/ili Severnoj Americi
** Teritorije se često smatraju delom Antarktika.
Položaj LGBT osoba u svetu
Svet		 Položaj LGBT osoba u Africi
Afrika		 Položaj LGBT osoba u Severnoj Americi
Severna Amerika		 Položaj LGBT osoba u Aziji
Azija		 Položaj LGBT osoba u Evropi
Evropa		 Položaj LGBT osoba u Okeaniji
Okeanija
Ova kutijica: pogledaj • razgovor • uredi


Izvor: https://sh.wikipedia.org/w/index.php?title=Položaj_LGBT_osoba_u_Brazilu&oldid=41339771