Poljesk
Poljesk
| |
|---|---|
 | |
| Koordinate: 54°52′N 21°06′E / 54.867°N 21.100°E | |
| Država |  Rusija
|
| Federalni subjekt | Kalinjingradska oblast |
| Rajon | Poljeski |
| Gradska prava | 1258.[1] |
| Vlast | |
| - gradonačelnik | Trojan Aleksandr Vladimirovič |
| Površina | |
| - Ukupna | 11 km²[1] |
| Visina | 3[2] |
| Stanovništvo (2021.) | |
| - Grad | 6,921[2] |
| Vremenska zona | UTC+1 (UTC+2) |
| Poštanski broj | 238630[2] |
| Pozivni broj | 40158[2] |
| Karta | |
  Poljesk Pozicija Poljeska u Kalinjingradskoj oblasti | |
Poljesk (ruski: Поле́сск, njemački: Labiau) je grad od 6,921 stanovnika[2] u ruskoj Kalinjingradskoj oblasti.[1]
Geografske karakteristike[uredi | uredi kod]
Poljesk se prostire duž rijeke Dejma na trasi željezničke pruge, udaljen 49 km istočno od Kalinjingrada.[1]
Historija[uredi | uredi kod]
Mjesto je prvi put dokumentirano 1249. pod pruskim imenom Labagov, što je značilo -dobar, kasnije je to germanizirano u Labiau. Grad od 1642. do 1945. bio u sastavu njemačke Istočne Pruske, a od 1945. je u sastavu SSSR-a.[1]
Prema povelji teutonskog landmeistera Gerharda von Hirzberga iz 1258., Teutonski vitezovi su na obali Dejme, na mjestu stare pruske utvrde podigli novu zemljanu utvrdu sa palisadama, koju su 1274. zauzeli pobunjeni Prusi i spalili.[3]
Nakon izvjesnog vremena Teutonski vitezovi su ponovno stekli kontrolu nad tim krajem, pa su između 1277.-1280. na mjestu stare utvrde podigli kameni zamak koji je od 1330. postao poznat kao - Labiau.[3]
Početkom 1360. po nalogu teutonskog Velikog majstora Winricha von Kniprodea, izgrađene su četiri utvrde od cigle i kamena, opasane zajedničkim bedemom i jarkom. Novi Veliki majstor Konrad von Junginen je 1395. naredio da se izravna tok Dejme, za to je prokopan kanal dug 5,8 km.[3]
Do 1400. naselje uz zamak Labiau imalo je 500 stanovnika. Pruska konfederacija je 1454. zauzela zamak, ali ne i naselje koje se odbranilo.[3]
Nakon sekularizacije Teutonskog viteškog reda i nastanka Pruskog vojvodstva, zamak Labiau postao je vlasništvo vojvode Albrechta (dotadašnjeg Velikog majstora Reda). Odtad se zamak koristio kao rezidencija.[3]
Naselje pored zamka Labiau dobio je status grada 1642.[3]
Između 1689.-1697. prokopan je kanal od Dejme do rukavca Pregołje - Nemonina.[3]
Grad su zadesili požari 1685., 1689., 1721. i 1810., epidemija kuge 1661. i 1709./10. i epidemija kolere; 1831. i 1848. Za Sedmogodišnjeg rata 1758. Labiau su zauzele ruske trupe.[3]
Od 1818. Labiau je administrativni centar okruga. Između 1859.-1860. zamak Labiau je restauriran i od tada se koristi kao zatvor. Željeznička pruga do Königsberga izgrađena je 1889., a 1891. i do Tilsita. Gradska plinara proradila je 1903.[3]
Pomični most Adlerbrücke preko Dejme izgrađen je 1922., a 1929. i luka, tako da je Labiau 1939. imao 6.527 stanovnika.[3]
Crvena armija zauzela je grad u januaru 1945. U septembru 1946. grad je preimenovan u Poljesk[3], prema historijsko-geografskoj regiji Polesje.[1]
Privreda[uredi | uredi kod]
Današnji Poljesk je grad Prehrambene industrije, tvornica ribljih konzervi i dvije sirane. Okolica je stočarsko-poljoprivredni kraj u kom se uzgaja pšenica, raž, krumpir, grašak, uljana repica i povrće.<ref name=brit>
Izvori[uredi | uredi kod]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 „Полесск” (ruski). Народная энциклопедия городов и регионов России. Pristupljeno 16.01. 2022.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 „Kaliningrad Oblast” (engleski). City population. Pristupljeno 16.01. 2022.
- ↑ 3,00 3,01 3,02 3,03 3,04 3,05 3,06 3,07 3,08 3,09 3,10 „Полесск” (ruski). Prussia39. Pristupljeno 16.01. 2022.
Vanjske veze[uredi | uredi kod]
- Полесск (ru)