Pjer Kara
Pjer Kara, ime pod kojim je kasniji srpski kralj Petar Oslobodilac ("Čika Pera", Petar Mrkonjić, Petar I. Karađorđević), nakon što je 1871. godine završio francusku vojnu akademiju u Mecu, javio u dobrovoljce kad je buknuo francusko-pruski rat, stupivši u legiju stranaca, u kojoj je postao poručnik. Pošao je "da se bori za Francusku, koju je smatrao nositeljicom demokratske misli, protiv pruskog imperijalizma.
Hrabro je sudelovao u tom ratu sve do njegovog kraja. U uzmaku francuske vojske, u jednom sukobu, braneći francusku zastavu, dospeo je u nemačko ropstvo i bio zatočen u nemačkoj tvrđavi. Tamo je zatekao nemačkog pešadijskog poručnika Šturma, koji je nadzirao zarobljenike. Za razliku od drugih Nemaca, Šturm je sa zarobljenicima postupao ljudski. Kad je saznao da je među zarobljenim Francuzima i jedan zarobljeni Srbin i još knežević, Šturm ga je upoznao i poverio mu se kako je i on Srbin lužički. Knez Petar ga je pitao da li zna srpski, a kad je Šturm progovorio, ništa ga nije razumeo. Jednog dana, da izmakne iz ropstva, knez Petar je po ciči zimi, skočio s tvrđave u reku Loaru i kroz kišu kuršuma preplivao na drugu obalu. Tada je dobio reumatizam koji će ga na ovu hrabrost podsećati čitavog života, bolje nego legija časti kojom je za to odlikovan.
Kada je 1903. godine stupio na srpski presto kralj Petar je u Beogradu kao visokog oficira zatekao negdašnjeg pešadijskog poručnika Šturma koji se ovde prozvao Jurišićem, čiji je srpski ovde dobro razumeo, i odmah ga imenovao za ađutanta. Tako je nastavljeno jedno davno prijateljstvo i tako se nastavila velika vojnička karijera Pavla Jurišića Šturma."
Izvor:
- Milovan Vitezović: "Čarape kralja Petra", Beograd, 1995, str. 62/63