Piazza del Popolo
Piazza del Popolo | |
|---|---|
 | |
| Mjesto | Rim |
| Država |  Italija
|
| Vrijeme gradnje | 1818. |
| Tip građevine | trg |
| Arhitektonski stil | historicizam (neobarok) |
| Arhitekti i izvođači radova | |
| Arhitekt | Giuseppe Valadier |
| Koordinate: 41°54′39″N 12°28′35″E / 41.91071°N 12.47632°E | |
  Narodni trg | |
Piazza del Popolo (prevedeno sa talijanskog Narodni trg[1]) je veliki eliptični trg smješten u srcu Rima u blizini parka Villa Borghese.[2] Do Piazza del Popolo vode tri važne rimske ulice: Via del Babuino (lijeva) Via di Ripetta (desna) i Via del Corso (centar).[1] Po jednoj od teorija trg se za antičkih vremena i ranog srednjeg vijeka zvao Trg topola, od latinskog populus (talijanski pioppo) što je značilo topola.
Historija[uredi | uredi kod]
Trg se počeo formirati još za antičkih vremena jer je od njega polazio put Via Flaminia, pa se tu nalazio glavni ulaz u grad.[1] Via Flaminia je sagrađena 220. pne. kako bi povezala Rim s jadranskom obalom i stoga je ubrzo postala jedan od najvažnijih puteva koji vode u Rim.[2]
Ulaz za hodočasnike[uredi | uredi kod]
Papa Pio IV. angažirao je 1562. arhitekta Nanni di Baccio Bigia da podigne velika gradska vrata Porta Flaminia na Aurelijanovim zidinama sa svrhom impresioniranja hodočasnika koji su u grad ulazili preko Via Flaminije.[2] Prigodom dolaska kraljice Kristine od Švedske 1655. u Rim, papa Aleksandar VII. angažirao je Gian Lorenza Berninia da dekorira enterijer vrata, a ona su kasnije preimenovana u Porta del Popolo.[2]
Obelisk[uredi | uredi kod]
Papa Siksto V. naredio je 1589. da se egipatski Setijev obelisk prebaci sa Cirkusa Maximusa na centar trga. Taj obelisk visok 23,2 m orginalno je podignut oko 1300-e pne. u Hram boga Sunca u Heliopolisu. U Rim je prebačen 10. pne. po naredbi rimskog cara Augusta i postavljen u Circus Maximus kako bi obilježio osvajanje Egipta.[2]
Između 1815. i 1816. historicistički arhitekt Giuseppe Valadier redizajnirao je Piazza del Popolo dogradivši zidove oko trga, koji su mu dali njegov današnji eliptoidni oblik. Također je podigao centralnu fontanu i četiri egipatska lava oko obeliska. Zidovi su dekorirani skulpturama sfingi, koje je isklesao talijanski skulptor Giovanni Ceccarini.[2]
Fontane[uredi | uredi kod]
Prepostavlja se da je Valadier također projektirao dvije fontane koje su bile uklopljene u zidove oko Piazza del Popolo. Skulptor Ceccarini je bio taj koji je između 1818. do 1824. isklesao mramorne skulpture za fontane.[2] Fontana na zapadnom kraju trga, prema rijeci Tiber,[3] zove se Neptunova fontana (talijanski Fontana del Nettuno) i prikazuje Neptuna u pratnji dva Tritona.[2][3] Fontana nasuprot Neptunovoj fontani na istoku, u podnožju brda i parka Pincio,[4] poznata je kao Fontana božice Rima (talijanski: Fontana della dea di Roma). Centralna figura božice Rima, okružena alegorijskim likovima koji predstavljaju rijeke Tiber i Aniene. Ispod boginje je skulptura vučice koju sišu Romul i Rem, osnivači Rima.[2]
Simetrične crkve[uredi | uredi kod]
Na južnom kraju trga nalaze se dvije simetrične crkve koje leže duž obje strane Via del Corso, ulice koja vodi ravno u srce Rima na Piazza Venezia. Obje crkve, Santa Maria dei Miracoli i Santa Maria in Montesanto, naručio je 1658. papa Aleksandar VII, a obje je projektirao Carlo Rainaldi.[2] Iako na prvi pogled izgledaju potpuno isto, crkve zapravo nisu identične, jer je parcela na kojoj je podignuta Santa Maria in Montesanto (lijeva) manja. Zbog tog je Rainaldi, da bi se stvorio dojam simetrije na manjoj izgradio eliptoidnu kupolu, dok je na većoj Santa Maria dei Miracoli podigao klasičnu kružnu kupolu.[2]
Santa Maria del Popolo[uredi | uredi kod]
Na trgu se nalazi još jedna crkva, Santa Maria del Popolo, koja leži u neposrednoj blizini Porta del Popolo. Ona je podignuta 1477. na mjestu kapelice iz 11. vijeka.[2] U toj crkvi nalaze se brojna impresivna umjetnička djela, uključujući najstarije rimske vitraje i dvije poznate Caravaggiove slike. Naročito se ističe kapela Chigi koju je kreirao Rafael i kapela Della Rovere, ukrašena freskama iz 15. vijeka.[2] Najljepši pogled na trg je sa brda Pincio, do kog vode stepenice[1][5]
Izvori[uredi | uredi kod]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 „Piazza del Popolo” (engleski). Civitatis Tours. Pristupljeno 26. 2. 2018.
- ↑ 2,00 2,01 2,02 2,03 2,04 2,05 2,06 2,07 2,08 2,09 2,10 2,11 2,12 „Piazza del Popolo” (engleski). Aviewon cities. Arhivirano iz originala na datum 2016-06-29. Pristupljeno 26. 2. 2018.
- ↑ 3,0 3,1 „Fontana del Nettuno di Piazza del Popolo” (engleski). 060608. Arhivirano iz originala na datum 2015-12-08. Pristupljeno 26. 2. 2018.
- ↑ „Fontana della Dea Roma di Piazza del Popolo” (engleski). 060608. Arhivirano iz originala na datum 2021-04-12. Pristupljeno 1. 2. 2018.
- ↑ „Piazza del Popolo” (hrvatski). Putovnica.net. Pristupljeno 26. 2. 2018.
