Periklimen
Periklimen (starogrčki: Περικλύμενος) ime je nekoliko ličnosti u grčkoj mitologiji.
Posejdonov sin[uredi | uredi kod]
Periklimen iz Tebe, sin Posejdona i Hloride, kćerke Tiresijine.[1] Tokom pohoda Sedmorice protiv Tebe Periklimen je, braneći svoj grad, ubio Partenopeja velikim kamenom,[2][3][4] a potom je progonio Amfijaraja sve dok ovoga, po Zevsovoj naredbi, nije progutala zemlja.[5][6]
Nelejev sin[uredi | uredi kod]
Periklimen iz Pila, sin Neleja, Posejdonovog sina, i Hloride, Amfionove kćerke.[7][8] Učestvovao je u pohodu Argonauta.[9][10][11][12] Posejdon je Periklimenu podario sposobnost da se preobražava u razna bića i oblike.[13] Kad je Herakle napao Pil, Periklimen je iskoristio ovaj svoj dar u odbrani rodnog grada i tokom borbe preobražavao se u lava, zmiju i pčelu, ali ga je Herakle naposletku ipak ubio.[14][15] Prema nekima, Herakle je ubio Periklimena toljagom kad se ovaj preobrazio u mušicu ili pčelu i obletao mu oko glave ili ga je ustrelio kad se preobrazio u orla.[13][16][17] Periklimenovi su sinovi bili Ergin i Pentil.[18][19]
Penelopin prosac[uredi | uredi kod]
Periklimen je bio i jedan od Penelopinih prosaca, koji je došao sa Zakinta.[20]
Reference[uredi | uredi kod]
- ↑ Schmitz, Leonhard (1867), „Periclymenus (1)”, Smith, William, Dictionary of Greek and Roman Biography and Mythology, Boston
- ↑ Pseudo-Apolodor, Biblioteka, III, 6, 8.
- ↑ Pausanija, Opis Helade, IX, 18, 6.
- ↑ Euripid, Feničanke 1157.
- ↑ Pindar, Nemejske ode, IX, 57.
- ↑ Srejović & Cermanović-Kuzmanović 1989, s.v. Periklimen (1)
- ↑ Homer, Odiseja, XI, 285.
- ↑ Hesiod, Katalog žena fr. 33(a).
- ↑ Apolonije Rođanin, Doživljaji Argonauta, I, 156.
- ↑ Higin, Fabulae, 14.
- ↑ Gaj Valerije Flak, Doživljaji Argonauta, I, 388.
- ↑ Argonautica Orphica, 155.
- ↑ 13,0 13,1 Srejović & Cermanović-Kuzmanović 1989, s.v. Periklimen (2)
- ↑ Pseudo-Apolodor, Biblioteka, I, 9, 9; II, 7, 3.
- ↑ Ovidije, Metamorfoze, XII, 536–556.
- ↑ Higin, Fabulae, 10.
- ↑ Nono, Ep o Dionisu, XLIII, 247.
- ↑ Pausanija, Opis Helade, II, 8, 8.
- ↑ Schmitz, Leonhard (1867), „Periclymenus (1)”, Smith, William, Dictionary of Greek and Roman Biography and Mythology, Boston
- ↑ Pseudo-Apolodor, Biblioteka, Epitome, IV, 7, 26 sqq.
Literatura[uredi | uredi kod]
- Schmitz, Leonhard (1867), „Periclymenus”, Smith, William, Dictionary of Greek and Roman Biography and Mythology, Boston
- Srejović, Dragoslav; Cermanović-Kuzmanović, Aleksandrina (1989). Rečnik grčke i rimske mitologije. Beograd: Srpska književna zadruga.