Prijeđi na sadržaj

Perijer

Izvor: Wikipedija

Perijer (starogrčki: Περιήρης) bio je, u grčkoj mitologiji, kralj Mesene, drevnog polisa na jugu Peloponeza.[1][2] O njegovom poreklu i roditeljima postoje različite verzije kod antičkih pisaca, no kod većine se kao njegovi roditelji navode Eol i Enareta.[3] Perijerova supruga bila je Gorgofona, kći Andromede i Perseja.[4]

Mitologija

[uredi | uredi kod]

Prema Jovanu Cecesu, vizantijskom filologu, Perijer je bio sin Kinorte, spartanskog kralja, i otac Ebala, kome je, pak, Gorgofona rodila Tindareja i Ikarija.[5]

Pseudo-Apolodorova, Biblioteka navodi dve različite verzije Perijerovog porekla: prema jednoj, Perijer je bio sin Kinortin, suprug Gorgofonin i otac Tindarejev, Ikarijev, Afarejev i Leukipov; prema drugoj verziji, bio je sin Eolov i otac samo dva Gorgofonina sina ― Afareja i Leukipa. U tom bi slučaju Tindarej i Ikarije, zajedno s Hipokoontom i Arenom, bili sinovi Ebala, koji bi, pak, bio sin drugog Perijera, sina Kinortinog, a majka im je bila nimfa Bateja.[6]

Najzad, prema Pausaniji, Gorgofina, kći Persejeva, bila je prva žena koja se dvaput udavala: prvo se udala za Perijera, vladara Mesenije, sina Eolovog, kome je rodila Leukipa i Afareja, a nakon Perijerove udala se za Ebala, spartanskog kralja, sina Kinorting, kome je rodila Tindareja, Ikarija i Arenu.[7]

Pausanija pripoveda i da je Hipokoont bio Ebalov najstariji rođeni sin i da mu je majka bila Bateja (odnosno, prema sholijama uz Euripida i Homera, Hipokoontova se majka zvala Nikostrata).[8]

Druge ličnosti

[uredi | uredi kod]

Perijer je bio i kočijaš Tebanca Menekeja, koji je u Posejdonovom svetilištu u Onhestu smrtno ranio minijskog kralja Klimen, koji na samrti zakleo svog sina Ergina da ga osveti; to je bio uzrok rata između Minijaca i Tebanaca.[9][10]

Reference

[uredi | uredi kod]
  1. Pausanija, Opis Helade, IV, 2, 2.
  2. Pseudo-Apolodor, Biblioteka, I, 7, 3.
  3. Npr. Hesiod, Katalog žena, fr. 10(a).
  4. Srejović & Cermanović-Kuzmanović 1989, s.v. Perijer (1)
  5. Jovan Ceces, komentar uz Likofrona, 511.
  6. Pseudo-Apolodor, Biblioteka, I, 9, 5; III, 10, 3.
  7. Pausanija, Opis Helade, II, 21, 7.
  8. Sholija uz Euripidovog Oresta, 457; sholija uz Homerovu Ilijadu, II, 581.
  9. Srejović & Cermanović-Kuzmanović 1989, s.v. Perijer (2)
  10. Pseudo-Apolodor, Biblioteka, II, 4, 11.

Literatura

[uredi | uredi kod]
  • Srejović, Dragoslav; Cermanović-Kuzmanović, Aleksandrina (1989). Rečnik grčke i rimske mitologije. Beograd: Srpska književna zadruga. 

Vanjski linkovi

[uredi | uredi kod]