Prijeđi na sadržaj

Osmanska krstarica Hamidiye

Izvor: Wikipedija

Osmanska krstarica Hamidiye
Karijera (Osmansko Carstvo) Ottoman Navy Ensign
Ime: Hamidiye
Imenjak: Sultan Abdul Hamid II
Porinut: 25. septembar 1903
Počasti i
nagrade:
Medalja krstarice Hamidiye 1913
Sudbina: pod britanskom kontrolom 1918-1925, kasnije predana Turskoj ratnoj mornarici
Karijera (Turska) Turkish Navy Ensign
Ime: Hamidiye
Aktiviran: 1925
Dezaktiviran: 1947
Napomene: korištena za obuku mornarički kadeta do 1940.
Karakteristike Hamidiye
Tip: Laka krstarica[1]
Istisnina: 3805 tona
Dužina: 112 m (367 ft)
Širina: 14.5 m (48 ft)
Gaz: 4.8 m (16 ft)
Pogon: 2 VTE 4 cyl; 12,000 hp
Brzina: 22 čv
Redovna posada: 302
Naoružanje: 2 x topa 150mm L/45
6 x 120mm topa L/50
2 x topa 46mm L/50
2 x topa 36mm
2 x torpedne cijevi 457mm

Hamidiye (također poznata i kao Hamidija) je bila osmanska krstarica poznata po akcijama u balkanskim i prvom svjetskom ratu. Imala je istisninu od 3805 tona, te bila izgrađena i porinuta u Engleskoj 25. septembra 1903. pod imenom Abdülhamid, koje je dobila po tadašnjem sultanu Abdulu Hamidu II. Naziv Hamidiye je dobila nakon sultanovog svrgavanja 1908. u mladoturskoj revoluciji.

Hamidiye je kao glavno naoružanje imala dva brzometna topa 150mm L/45, šest brzometnih topova 120mm L/50, dva brzometna topa 46mm L/50, dva brzometna topa 36mm i dvije torpedne cijevi 457mm. Pokretala su ga dva seta četverocilndarskih parnih strojeva, zahvaljujući kojima je imala maksimalnu brzinu od 22 čvora. Imala je 302 člana posade.

Hamidiye je postala poznata za vrijeme prvog balkanskog rata kada se početkom 1913. godine uspjela provući kroz grčku blokadu Dardanela te tokom sljedećih nekoliko mjeseci vodila krstarički rat na Mediteranu, što je uključilo i prepad na albansku luku Šenđin 12. marta 1913. kada je potopljeno šest grčkih transportnih brodova koji su prevozili srpska pojačanja za opsadu Skadra. Iako Hamidiye nije uspjela ozbiljnije promijeniti situaciju na bojištu ili uticati na krajnji ishod rata, njeni uspjesi su djelomično povratili ozbiljno poljuljani moral osmanskih snaga, a od kapetana Raufa Orbaya učinili nacionalnog heroja.

Nakon završetka prvog svjetskog rata, odnosno mirovnim ugovorom u Sevresu, Hamidiye je predana pobjedničkoj Velikoj Britaniji kao dio odštete. Međutim, kada je nakon turskog rata za nezavisnost sklopljen Sporazum u Lauseanneu, novoj turskoj državi je dozvoljeno da zadrži ratnu mornaricu, a Hamidiye joj je vraćena, te je nastavila služiti kao školski brod.

Izvori

[uredi | uredi kod]
  1. Nicolle, David and Raffaele Ruggeri, p. 34

Literatura

[uredi | uredi kod]
Knjige
  • Gardiner, Robert; Gray, Randal, ur. (1984). Conway's All the World's Fighting Ships: 1906–1922. Annapolis: Naval Institute Press. ISBN 0870219073. 
  • Gardiner, Robert; Chesneau, Roger; Kolesnik, Eugene M., ur. (1979). Conway's All the World's Fighting Ships: 1860–1905. London: Conway Maritime Press. ISBN 0-85177-133-5. 
  • Hall, Richard C. (2000). The Balkan Wars, 1912-1913: prelude to the First World War. Routledge. ISBN 9780415229463. 
  • Hough, Richard (1966). The Big Battleship. Periscope Publishing Ltd.. ISBN 9781904381143. 
  • (tr) İnci, Tevfik (1952). Hamidiye's Raids During The Balkan Wars (Balkan Harbinde Hamidiye Kruvazörünün Akın Harekâtı). Istanbul, Turkey: Deniz Basımevi. 
  • David Nicolle and Raffaele Ruggeri, The Ottoman Army 1914-18, Osprey Publishing Ltd., 1994.
  • (tr) Saraçoğlu, A Cemaleddin (2006). Rauf Orbay and Hamidiye : Veteran Hamidiye's Glory and Adventures (Rauf Orbay ve Hamidiye : Gazi Hamidiye'nin şanlı maceraları). Istanbul, Turkey: Yeditepe. 
  • Sondhaus, Lawrence (2001). Naval warfare, 1815-1914. Routledge. ISBN 9780415214780. 
Online