Oružane snage Sirije
| Arapska vojska Sirije الجيش العربي السوري | |
|---|---|
.svg) Zastava Vojske Sirije | |
| Osnovana | 1946. |
| Datum stanja | 1971. |
| Glavni štab | Damask |
| Vođstvo | |
| Predsednik | Bašar el Asad |
| Ministar odbrane | Fad Jasim al-Frej |
| Načelnik Generalštaba | Ali Abdulah Ajub[1][2] |
| Podaci o brojnom stanju | |
| Vojno sposobni | od 18 |
| Broj raspoloživih za vojnu službu |
, godina 15-49 |
| Broj sposobnih za vojnu službu |
, godina 15-49 |
| Broj godišnje stasalih za vojnu službu |
|
| Aktivni sastav | 220,000[3] |
| Rezervni sastav | 280,000[3] |
| Vojni troškovi | |
| Vojni budžet | 1,8 milijardi $[3][4] |
| Procenat BDP | 3,5 %[3][4] |
| Vojna industrija | |
| Strani snabdevači |  Rusija  Belorusija  Iran  Kina  Severna Koreja  Kuba  Pakistan [5]
|
 Sirijski vojnik na vojnim vežbama tokom Zalivskog rata | |
Arapska vojska Sirije je glavna oružana sila Sirijske Arapske Republike.
Vrhovni glavnokomandujući vojske Sirije je predsednik Sirije Bašar el Asad.
Začeci sisrijske vojske sežu do 1919. godine, ada su Francuzi formirali Specijalne trupe Levanta kao deo vojske Levanta. Ove trupe korišćene su prvenstveno kao pomoćne snage francuskim snagama, a svi njihovi viši oficiri bili su etnički Francuzi.
Nakos sticanja nezavisnosti Sirije 1946. godine, sirijska vojska je formirana iz sirijskih trupa vojske Levanta. Prvi vojni konflikt u kojem je sirijska vojska uzela učešća bio je Arapsko-izraelski rat 1948. godine. Do ovog rata, sirijska vojske se sastojala od dve brigade, dva pešadijska bataljona i jednog oklopnog bataljona,[6] sve ukupno 12 000 vojnika.[7]
Između 1948. i 1967. godine, serija vojnih udara u zemlji naštetila je stabilnosti vlade i profesionalizmu unutar vojske. Do 1967, vojska se sastojala od oko 70.000 pripadnika vojnog osoblja, oko 550 tenkova i jurišnih pušaka i ostalo, te 16 brigada (dvanaest pešadijskih, dve oklopne i dve mehanizovane).[8]
Tokom Šestodnevnog rata 1967. godine, Izrael je izvršio efikasan napad na Golansku visoravan, probivši sirijske odbrambene pozicije.[9] Tih je godina sirijska vojska pomagala akcije Palestinske oslobodilačke organizacije.[10]
Posle 1970. godine, sirijska vojska učestvovala je u sledećim konfliktima:
- Jomkipurski rat, protiv Izraela[11]
- Libanski građanski rat, protiv libanske milicije, PLO-a i Izraela
- Libanski rat, protiv Izraela
- Zalivski rat, protiv Iraka
- Građanski rat u Siriji
Nakon izbijanja nemira i oružanog ustanka od 2011. godine, sirijska vojska se angažuje u suzbijanju oružane pobune protiv zvanične vlade. Tokom sukoba, neki vojnici i oficiri, koji su odbijali da napadaju civile, dezertirali su iz vojske. Prema raziličitim procenama, broj dezertera varira od 1000[12] do 10000.[13] Deo dezertera učestvovao je u organizovanju ili se pridružio snagama Slobodne sirijske armije.
- ↑ Syrian army reasserts control over rebel areas - The Irish Times - Mon, Jul 23, 2012 Arhivirano 2012-07-23 na Wayback Machine-u, Pristupljeno 28. 3. 2013.
- ↑ الأسد يعيّن العماد علي أيوب رئيساً لأركان الجيش السوري - Arabic UPI.com - أخبار عربية، الأخبار العاجلة Arhivirano 2012-08-25 na Wayback Machine-u, Pristupljeno 28. 3. 2013.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 International Institute for Strategic Studies, The Military Balance 2010, pp. 272-273.
- ↑ 4,0 4,1 „Military Strength of Syria”. Global Fire Power. Pristupljeno 21. 7. 2011.
- ↑ „SIPRI Arms Transfers Database”. Stockholm International Peace Research Institute. Arhivirano iz originala na datum 2015-11-25. Pristupljeno 10. IX 2012.
- ↑ Morris, Benny (2008), 1948: A History of the First Arab-Israeli War, pp. 251. Yale University Press. ISBN 978-0-300-15112-1.
- ↑ Pollack 2002: str. 448
- ↑ Pollack 2002: str. 459–460
- ↑ Pollack 2002: str. 464
- ↑ Pollack 2002: str. 476–478
- ↑ An order of battle of the Syrian Army in October 1973 can be found in Colonel Trevor Dupuy, Elusive Victory - The Arab-Israeli Wars 1947-74, MacDonald and Jane's, London, 1978
- ↑ Free Syrian Army grows in influence - Features - Al Jazeera English, Pristupljeno 28. 3. 2013.
- ↑ Over 10,000 soldiers have deserted Syria army, says high-ranking defector - Israel News | Haaretz Daily Newspaper, Pristupljeno 28. 3. 2013.
- Pollack, Kenneth Michael (2002). Arabs at War: Military Effectiveness, 1948-1991. U of Nebraska Press. str. 448-. ISBN 0-8032-0686-0.
.svg){kind=small}
