Ѡ

Omega (Ѡ ѡ ili Ѡ ѡ; iskošeno: Ѡ ѡ ili Ѡ ѡ) slovo je koje se koristilo u staroslovenskoj azbuci. Njegovo ime i oblik su izvedeni od grčkog slova Omega (Ω ω).

U nekim oblicima omega se meša sa slovom W

Za razliku od grčkog, slovenski jezici su imali samo jedan zvuk slova (/o/), tako da se omega koristila u poređenju sa slovom O (O o), koje je izvedeno od grčkog slova omikron. U starijem obliku „ustava”, pisanje omege se koristilo uglavnom zbog njene brojevne vrednosti (800), a retko se pojavljivalo čak i u grčkim rečima. U kasnijim rukopisima „poluustava”, korišćena je za dekorativne svrhe, zajedno sa širokom verzijom (Ꙍ ꙍ) kao i sa širokim on (Ѻ ѻ).

Savremeni crkvenoslovenski jezik je razvio stroga pravila za korišćenje ovih slovnih oblika.

Druga varijacija slova o je ukrašena ili lepa omega, koja se koristi kao uskličnik, „O!”. Predstavljena je u Junikodu 5.1 pogrešno imenovanim znakom omega sa tiltom (Ѽ ѽ).

Iz srpskog jezika, slovo omega je izbačeno reformom Vuka Stefanovića Karadžića. Danas bi se u srpskom jeziku pisalo jedino kao kratko naglašeno o (ò; npr. òlovka, òrmar, itd.).

Vanjske veze

• A Berdnikov and O Lapko, „Old Slavonic and Church Slavonic in TEX and Unicode”, EuroTEX ’99 Proceedings, September 1999 (PDF)