Nikolaj Erdman
Nikolaj Robertovič Erdman (rus. Никола́й Ро́бертович Э́рдман, 16. novembar 1900 - 10. august 1970) bio je sovjetski književnik, najpoznatiji po satiričkoj drami Samoubica zbog koje je tokom najvećeg dijela života i karijere bio u nemilosti sovjetskog komunističkog režima.
Porijeklom iz porodice Baltičkih Nijemaca, Erdman je kao mladič, preko starijeg brata Borisa, teatarskog scenografa, ušao u književno-teatarski milje Moskve i postao sljedbenik Majakovskog i imažinista. Za vrijeme građanskog rata se borio kao dobrovoljac u Crvenoj armiji. Ispočetka se istakao poezijom, da bi se kasnije preorijentirao na drame. Nakon uspjeha drame Mandat iz 1924. godine, njegova drama Samoubica, koja opisuje apsurde života u tadašnjim komunalnim stanovima je 1928. godine izazvala probleme sa cenzurom te je, usprkos lobiranja Stanislavskog kod Staljina, sa programa na dan premijere skinuta odlukom partijske komisije na čelu sa Kaganovičem. Erdman se nakon toga okrenuo pisanju filmskih scenarija. Godine 1933. je uhapšen i prognan u Jenisejsk, da bi sljedeće godine u Tomsku dobio posao u lokalnom teatru. Iako u nemilosti, godine 1941. je uspio dobiti Staljinovu nagradu za scenarij filma Volga, Volga. U Moskvu se uspio vratiti tek za vrijeme Drugog svjetskog rata kada ga je šef NKVD-a Lavrentij Berija zajedno sa njegovim prijateljem Mihailom Volpinom angažirao za propagandne i zabavne djelatnosti. Nakon rata je Erdman zajedno sa Volpinom radio scenarije za neke od najpoznatijih sovjetskih filmova.
Vanjske veze[uredi | uredi kod]
- Nikolaj Erdman na sajtu IMDb
