Neofašizam u Srbiji

Milan Stojadinović predratni fašista i prvi predsednik Srpske radikalne stranke iz 1940. godine. Posle Drugog svetskog rata zabranjen mu je povratak u socijalističku Jugoslaviju

Milan Nedić osuđeni kolaboracionista od strane suda socijalističke Jugoslavije

Neofašizam ili neonacizam je ideologija koja se javila nakon Drugog svetskog rata, sadrži mnoge elemente fašizma i nacionalsocijalizma (skraćeno: nacizma), te sa njime čini kontinuitet. Neofašizam ili neonacizam u Srbiji danas se u velikoj meri ispoljava u formi novogovora i autoritativnog nacionalizma. Neofašisti i neonacisti često koriste lažne mitove.

Hronologija[uredi - уреди | uredi izvor]

Draža Mihajlović osuđeni kolaboracionista od strane suda socijalističke Jugoslavije

Dimitrije Ljotić proglašeni kolaboracionista od strane Vlade socijalističke Jugoslavije

Dragi Jovanović osuđeni kolaboracionista od strane suda socijalističke Jugoslavije

Paganski fašizam i nacional-socijalizam je rasprostranjena i politički prihvatljiva i u srpskom društvu on je etablirana pojava koja se ispoljava u formi ekstremnog oblika nacionalizma podcrtanog despotizmom i prijemčivim fanatizmom koji se u Srbiji, kao multietničkoj sredini, manifestuje kroz etničku, rasnu, versku, a u poslednje vreme sve više i kroz političku i seksualnu netoleranciju.

Veliki broj društvenih činilaca, neretko i sama država, sistematski i metodično nastoje da relativizuju kako srpski fašizam i nacionalsocijalizam kroz istoriju, tako i kroz egzistirajuće modernizovane i preobučene nove političke i parapolitičke pokrete i grupe koji se na osnovu svojih reči i (ne)dela mogu svrstati u fašističke i nacionalsocijaliste (skraćeno: naciste). Ovakvoj klimi u društvu, u velikoj meri je doprinela revizionistička politika u odnosu na pojedine vojno-političke pokrete iz Drugog svetskog rata, koji su prema istorijskim činjenicama bili u službi okupatorskih snaga nacionalsocijalizma i fašizma uopšte, a pod providnim plaštom srpskog patriotizma.

Slična, ili ista, politika nastavlja se kroz ponuđeni Nacrt zakona o vraćanju oduzete imovine i obeštećenju potomcima kolaboracionista, a kojim se uređuju uslovi, nаčin i postupаk vrаćаnjа oduzete imovine i obeštećenjа zа oduzetu imovinu kojа je nа teritoriji Republike Srbije primenom propisа o аgrаrnoj reformi socijalističke Jugoslavije, nаcionаlizаciji, sekvestrаciji, kаo i drugih propisа, nа osnovu аkаtа o podržаvljenju, posle 9. mаrtа 1945. godine kada je oduzetа od fizičkih i određenih prаvnih licа i prenesenа u opštenаrodnu, držаvnu, društvenu ili zаdružnu svojinu.

Za vreme Drugog svetskog rata postojale su istaknute grupacije paganskih fašista i nacional-socijalista a neki od njih su: Nedićevci, Ljotićevci i Četnici o kojima se vodi rasprava o njihovoj ulozi u ratu i njima slični, danas - "Radikali", "Dveri", "Obrazovci", "Naši", "Patriote", "Porodični ljudi", "Srpska akcija" itd. Do nedavno je kao centralna agenda srpskih fašista / nacista je bilo slavljenje antikomunizam, sada je to - antievropeizam, a u oba slučaja - rasizam i antijevrejstvo. Posledica toga je ugrožavanje osnovnih ljudskih prava pojedinca i demokratskih vrednosti, te sprečavanje civilizacijskog progresa srpskog društva uopšte.

Neofašizam / neonacizam temelji se na radikalnim klerikalizmom u Srbiji i insistira prvenstveno na nacionalnoj konzervativnoj tradiciji, odnosno kultu tradicije, uopšte. Samim tim, u načelu odbacuje modernizam, te strahuje od različitosti i nečega novog. Neslaganje sa uvreženim mišljenjem (najčešće onim koje sam nameće) smatra za izdaju; opsednut je teorijama zavere, a koje su navodno uperene protiv srpskog naciona. Neofašisti / neonacisti su iracionalni u sagledavanju vremena u kojem žive, prepuni su induvidualnih i socijalnih frustracija - najčešće nastali zbog ličnog osećaja manje vrednosti i poniženosti u odnosu na svoje percipirane neprijatelje. Njihov prezir prema slabijim članovima u društvu, rezultat je upravo pomenutih frustracija.

Iz negativne društvene klime proizilaze i neminovne konsekvence u odnosu srpske države i njenih građana prema antifašističkom nasleđu i shvatanju antifašizma, uopšte.

Kritika neofašizma u Srbiji[uredi - уреди | uredi izvor]

2011. godine nevladina organizacija Žene u crnom i umetnička asocijacija Art klinika iz Novog Sada, u Srebreničkoj ulici u Beogradu izveli su simboličnu akciju "Prelazimo prag", kojom su podsetili na zločin u Srebrenici 1995. godine.

Na porast nacističkih ideja u Srbiji, upozorio je 2011. godine i vojvođanski ombudsman u saopštenju ombudsmana povodom 9. novembra, Svetskog dana borbe protiv fašizma i antisemitizma:

„"Sa zabrinutošću upozoravamo da se, preko delovanja raznih grupa i organizacija, u društvu obnavljaju nacističke ideje. Uznemirujuća je činjenica da ove ideje nalaze plodno tle i među mladim ljudima"“

(Vojvođanski ombudsmana)

Galerija[uredi - уреди | uredi izvor]

Zvanična zastava za vreme okupacije Srbije od 1941. do 1944. godine koju danas koriste neofašisti / neonacisti;
proporcija zastave: 2:3.
Prva uobičajna varijanta zastave za vreme okupacije Srbije od 1941. do 1944. godine koju danas koriste neofašisti / neonacisti;
proporcija zastave: 3:5.
Druga uobičajna varijanta zastave za vreme okupacije Srbije od 1941. do 1944. godine koju danas koriste neofašisti / neonacisti;
proporcija zastave: 3:5.
Treća uobičajna varijanta je zastava Kraljevine Srbije korišćena za vreme okupacije Srbije od 1941. do 1944. godine koju danas koriste neofašisti / neonacisti;
proporcija zastave: 2:3.