Nazarín
| Nazarín | |
|---|---|
| Režija | Luis Buñuel |
| Producent | Manuel Barbachano Ponce |
| Scenario | Julio Alejandro Luis Buñuel |
| Predložak | Nazarín; autor: Benito Pérez Galdós |
| Uloge | Francisco Rabal Marga López Rita Macedo Jesús Fernández |
| Distribucija | Producciones Barbáchano Ponce |
| Datum(i) premijere | 5. 1959 (Cannes)
|
| Trajanje | 94 min. |
| Zemlja |  Meksiko |
| Jezik | španski |
Nazarín (španski izgovor: [nasaˈɾin], [naθaˈɾin]) je meksički igrani film snimljen 1959. u režiji Luisa Buñuela. Predstavlja adaptaciju istoimenog romana španskog književnika Benita Pereza Galdosa. Protagonist, koga tumači španski glumac Francisco Rabal, je katolički svećenik koji pokušava dosljedno živjeti u skladu s naukom Crkve, a pri čemu nerazumijevanje okoline i sticaj okolnosti dovodi do bizarnih situacija koje će rezultirati sa njegovim zatvaranjem. Nazarín je premijerno prikazan na Kanskom festivalu, gdje je osvojio Međunarodnu nagradu. Dijelom zbog tog uspjeha, a dijelom zbog toga što je dio kritičara film protumačio kao pro-katolički, Buñuel je uskoro dobio priliku da se, usprkos ateističke i ljevičarske reputacije te republikanske prošlosti u građanskom ratu, vrati u domovinu, kojom je još uvijek vladao Francov režim. Tamo je snimio još jednu Galdosovu ekranizaciju pod naslovom Viridiana, a 1970. će, također po Galdosovim motivima, snimiti film Tristana.
Uloge[uredi | uredi kod]
- Francisco Rabal - Otac Nazario
- Marga López - Beatriz
- Rita Macedo - Andara
- Jesús Fernández - Hugo
- Ignacio López Tarso - Lopov u crkvi
- Luis Aceves Castañeda - Parricide
- Ofelia Guilmáin - Chanfa
- Noé Murayama - Pinto
- Rosenda Monteros - Prieta
- Victorio Blanco - Stari zatvorenik
- Arturo Castro - Pukovnik
- José Chávez - Poslovođa na gradilištu (kao José Chávez 'Trowe')
- Cecilia Leger - Žena sa ananasom
- Ignacio Peón - Svećenik