Narodna skupština Republike Srpske
| Bosna i Hercegovina |
 Članak je dio serije: |
|
|
|
Druge države |
Narodna skupština Republike Srpske je zakonodavno tijelo Republike Srpske, jednog od entiteta Bosne i Hercegovine. Ima jedan dom i 83 zastupnika/poslanika koji se neposredno biraju svake četiri godine.
Istorija[uredi | uredi kod]
Narodna skupština Republike Srpske je osnovana 24. oktobra 1991. godine kao Skupština srpskog naroda u Bosni i Hercegovini.[1]
Skupština bosanskohercegovačkih Srba, formirana 24.10. 1991., je 28.2. 1992. donijela Ustav Srpske republike Bosne i Hercegovine. Republika bi se sastojala ne samo od svih područja gdje su Srbi bili većina, nego takođe i od „mjesta gdje je srpski narod manjina zbog genocida nad njim tokom Drugog svjetskog rata“[2], odnosno obuhvaćala bi teritorije sledećih 70 opština (u podebljanim Srbi nisu činili većinu): Banjaluka, Bihać, Bijeljina, Bileća, Bosanska Dubica, Bosanska Gradiška, Bosanska Krupa, Bosanski Brod, Bosanski Novi, Bosanski Petrovac, Bosanski Šamac, Bosansko Grahovo, Bratunac, Brčko, Bugojno, Čajniče, Čapljina, Čelinac, Derventa, Doboj, Donji Vakuf, Drvar, Foča, Gacko, Glamoč, Han-Pijesak, Ilijaš, Jajce, Kalinovik, Kladanj, Ključ, Konjic, Kotor-Varoš, Laktaši, Livno, Lopare, Ljubinje, Milići, Modriča, Mostar, Mrkonjić-Grad, Nevesinje, Olovo, Petrovo, Prijedor, Prnjavor, Bosanska Kostajnica, Rogatica, Rudo, Pale, Kneževo, Sokolac, Srbac, Srebrenica, Srebrenik, Stari grad Sarajevo, Stolac, Šekovići, Šipovo, Teslić, Trebinje, Stanari, Tuzla, Ugljevik, Višegrad, Vlasenica, Vogošća, Zavidovići, Zvornik, Žepče.[3] Istom odlukom je Republika proglašena dijelom jugoslovenske federalne države.
12.5. 1992. godine, na 16. sjednici Skupštine srpskog naroda u Bosni i Hercegovini, Radovan Karadžić je objavio šest "strategijskih ciljeva" srpskog naroda u Bosni i Hercegovini[4]:
- Uspostaviti državne granice koje bi odvojili srpski narod od druga dva naroda.
- Uspostaviti koridor između Semberije i Bosanske Krajine.
- Uspostaviti koridor u Podrinju, što znači ukinuti stanje Drine kao granicu srpskih država.
- Uspostaviti granicu na Uni i Neretvi.
- Podijeliti Sarajevo u srpske i bošnjačke dijelove, te uspostaviti sposobne državne vlasti u oba djela.
- Osigurati pristup Jadranskom moru.
Tokom iste sjednice, skupština bosanskih Srba je uspostavila Vojsku Republike Srpske (VRS) i izabrala Ratka Mladića da bude zapovjednik drugog vojnog distrikta Jugoslavenske armije, kasnije glavnog štaba vojske Republike Srpske. Na toj istoj sjednici, na kojoj se raspravljalo o stvaranju "Srpske Republike Bosne i Hercegovine", general Ratko Mladić je rekao Skupštini da neće biti moguće odvojiti Srbe od nesrba tako što će nesrbi sami otići sa te teritorije. Upozorio je da svaki pokušaj u tom smislu znači genocid.[5][6]
Radovan Karadžić, tadašnji predsjednik RS, je pred Narodnom skupštinom Republike Srpske maja 1994. godine izjavio: "Bez Srbije ne bi bilo ništa, nemamo mi te resurse i ne bi mogli da ratujemo."[7]
Reference[uredi | uredi kod]
- ↑ „Narodna skupština Republike Srpske svečano obilježava 20 godina rada” (sr). Radio-televizija Republike Srpske. 24. 10. 2011.. Pristupljeno 25. 10. 2011.
- ↑ „Optužnica protiv Slobodana Miloševića”. Arhivirano iz originala na datum 2007-12-27. Pristupljeno 2012-04-09.
- ↑ „Mediji i rat: Kako je “Politika” izveštavala 1992. godine (2)”. Arhivirano iz originala na datum 2013-06-06. Pristupljeno 2012-04-09.
- ↑ „The Prosecutor v. Radovan Karadžić and Ratko Mladić”. Arhivirano iz originala na datum 2008-05-16. Pristupljeno 2008-05-16.
- ↑ „DODATNE ČINJENICE”. Arhivirano iz originala na datum 2007-12-27. Pristupljeno 2012-04-09.
- ↑ „Šta otkriva transkript iz 12. maja 1992.; Mladić: Plan stvaranja Republike Srpske je genocid”. Arhivirano iz originala na datum 2012-04-20. Pristupljeno 2012-04-09.
- ↑ „Weighing the Evidence (p. 32)”. Human Rights Watch. 13 December 2006. Pristupljeno 5 November 2010.
