Namibijski rat za nezavisnost

Izvor: Wikipedija
Prijeđi na navigaciju Prijeđi na pretragu
Namibijski rat za nezavisnost

Geopolitička situacija 1978. godine: države prijateljski nastrojene prema gerilskim pokretima su obeležene crvenom bojom, a Namibija plavo narandžastom bojom.
Datum 26. avgust 1966 – 22. decembar 1988.
Lokacija Namibija
Ishod Vlada JAR-a pristala na davanje nezavisnosti Namibiji 1990. godine; pobeda SVAPO-a na izborima
Sukobljene strane
 JAR
Podrška:
UNITA 		PLAN (SVAPO)
SVANU
MPLA
 Kuba
Podrška:
ANK
 Sovjetski Savez
 Istočna Nemačka
 Zambija
Snage
Južnoafrička Republika 1989:[1][2]
30.743 vojnika JAR-a
22.000 vojnika teritorijalnih snaga Jugozapadne Afrike
10.000 pripadnika paravojske
8.300 policajaca 		1989:[3]
32.000 gerilaca
Žrtve i gubici
2.038-2.500 poginulih[4][5] 11.335 poginulih[6]

Namibijski rat za nezavisnost trajao je od 1966. do 1988. godine. Bio je to gerilski rat između nacionalističke Jugozapadnoafričke narodne organizacije i rasističke vlade Južnoafričke Republike koja je podržavala aparthejd. Ovaj rat je bio usko povezan s Južnoafričkim graničnim ratom.

Južnoafrička Republika je upravljala teritorijom poznatom pod imenom Jugozapadna Afrika koja je osvojena od Nemačke nakon Prvog svetskog rata. Godine 1966. Generalna skupština Organizacije ujedinjenih nacija opozvala je pravo JAR-u da vlada teritorijom Jugozapadne Afrike i da upravu prepusti UN-u. Južnoafrička Republika odbila je da prizna ovu rezoluciju, te je de fakto i dalje upravljala teritorijom.[7]

Dana 26. avgusta 1966. godine, gerilske snage SVAPO-a krenule su u napad protiv Južnoafričkih odbrambenih snaga kod sela Omugulugvombaše. Bio je to prvi oružani sukob u Namibijskom ratu za nezavisnost.[8] Taj dan u Namibiji se slavi kao državni praznik.

Rat je završio potpisivanjem sporazuma u Njujorku 22. decembra 1988. godine, kojim je vlada JAR-a pristala na davanje nezavisnosti Namibiji. Nezavisna Namibija proglašena je 21. marta 1990. godine, a na izborima je SVAPO osvojio 55 od 72 poslanička mesta u Nacionalnoj skupštini Namibije, omogućujući im da formiraju nacionalnu vladu.[9]

Povezano[uredi | uredi kod]

Reference[uredi | uredi kod]

  1. ↑ Fryxell, Cole. To Be Born a Nation. str. 13. 
  2. ↑ Tsokodayi, Cleophas Johannes. Namibia's Independence Struggle: The Role of the United Nations. str. 1–305. 
  3. ↑ „Archive copy”. Arhivirano iz originala na datum 2014-11-15. Pristupljeno 2016-01-10. 
  4. ↑ Reginald Herbold Green. „Namibia : The road to Namibia - Britannica Online Encyclopedia”. Britannica.com. Pristupljeno 11. 2. 2013. 
  5. ↑ „SA Roll of Honour: List of Wars”. Justdone.co.za. Arhivirano iz originala na datum 2019-10-09. Pristupljeno 11. 2. 2013. 
  6. ↑ „Military Chronicle of South-West Africa”. Rhodesia.nl. Pristupljeno 11. 2. 2013. 
  7. ↑ „Namibian War of Independence 1966-1988”. Armed Conflict Events Database. Pristupljeno 11. 2. 2013. 
  8. ↑ Petronella Sibeene (17. 4. 2009.). „Swapo Party Turns 49”. New Era. Arhivirano iz originala na datum 2012-09-07. Pristupljeno 2016-01-10. 
  9. ↑ "Namibian Voters Deny Total Power to SWAPO," by Michael Johns, The Wall Street Journal, November 19, 1989. Arhivirano 2014-08-10 na Wayback Machine-u.

Literatura[uredi | uredi kod]

  • Fryxell, Cole. To Be Born a Nation. str. 13. 
  • Tsokodayi, Cleophas Johannes. Namibia's Independence Struggle: The Role of the United Nations. str. 1–305. 

Spoljašnje veze[uredi | uredi kod]

Izvor: https://sh.wikipedia.org/w/index.php?title=Namibijski_rat_za_nezavisnost&oldid=41286323