Miraš Dedeić
Miraš Dedeić (Ramovo Ždrijelo, Durmitor, Crna Gora, 8. novembar 1938) je drugi po redu poglavar Crnogorske pravoslavne crkve, u kojoj ima naziv „arhiepiskop cetinjski i mitropolit crnogorski, poglavar Crnogorske pravoslavne crkve mitropolit Mihailo“.
Po nacionalnosti je Crnogorac. Vladičanska katedra nalazi se u Cetinju. Zamenio je prvog poglavara Crnogorske pravoslavne crkve, vikarnog episkopa Antonija Abramovića koji je umro 1996. godine.
Biografija[uredi | uredi kod]
Dedeić je diplomirao na Teološkom fakultetu u Beogradu 1969. godine, potom bio suplent monaške škole u manastiru Ostrog. Završio je postdiplomske studije na Papskom orijentalnom institutu u Rimu 1973. godine, a potom pohađao Rusku duhovnu akademiju Svetoga Sergija u gradu Zagorsk. Radio je pri državnim arhivima u SFRJ, SSSR-u i Italiji.
Rukopoložen je za mirskog pravoslavnog sveštenika Srpske pravoslavne crkve 1988. godine u Beču, u Crkvi Svete Trojice, od strane mitropolita Austrije i egzarha Italije i Mađarske, Hrizostoma, uz pratnju episkopa austrijskog Mihaila Hristopulisa, grčkog arhimandrita Svete gore, arhimandrita ruskog i bugarskog. Bio je pravoslavni paroh Carigradske patrijaršije u Rimu gdje je kasnije i proizveden u arhimandrita.[1] Početkom 1990ih, odlukom Svetog arhijerejskog sinoda Srpske pravoslavne crkve, zbog navodnih teških zloupotreba svešteničkog čina i mnogobrojnih kanonskih prestupa raščinjen je iz ove vjerske zajednice, te svoj rad nastavlja pri Vaseljenskoj patrijaršiji, pretstavništvu za Italiju.
Za vrijeme svog rada u Rimu, Dedeić se često oglašavao u medijima, a kao deklarisani Srbin, svoje sljedbenike bi pozdravljao kao „djecu Svetoga Save i potomke kneza Lazara“. Protivnici mu zamjeraju što bi često u tim oglašavanjima komentarisao i neka politička pitanja. Njegov razvod 1994. godine i optužbe bivše supruge za preljubu bile su razlog da ga mitropolit Vaseljenske patrijaršije za Italiju, Spiridon stavi pod zabranu činodejstva. U pismu mitropolitu zagrebačko-ljubljanskom Jovanu (SPC) od 16. maja 1995. Dedeić je ovu suspenziju pravdao navodnim grčkim zamjeranjem, jer je organizovao „srpsku crkvenu opštinu u Rimu“, te mitropolita Jovana molio da ga primi nazad u SPC za parohijskog sveštenika.[2]
Budući odbijen, Dedeić pronalazi svoje mjesto u Crnogorskoj pravoslavnoj crkvi, nevladinoj organizaciji osnovanoj 1993. godine od strane nacionalnih Crnogoraca, privrženih ideji crnogorske nezavisnosti. Uz pomoć sličnih nekanonskih pravoslavnih crkvenih organizacija iz Bugarske i Ukrajine (izopštenih od strane carigradskog patrijarha), u Crkvi Svete Paraskeve u Sofiji, Dedeić je 1998. godine, ustoličen za arhiepiskopa ove nekanonske vjerske zajednice. Hirotonisan je za episkopa od strane nepriznatog patrijarha bugarskog, Pimena i sedam samozvanih mitropolita i episkopa nepriznatog Alternativnog sinoda Bugarske pravoslavne crkve.
Na Cetinju, 31. oktobra 1998. godine, u društvu simpatizera CPC-a, Mihailo se proglasio za samozvanog mitropolita ove vjerske zajednice.[3][4]
Reference[uredi | uredi kod]
- http://www.moc-cpc.org/ Arhivirano 2008-06-12 na Wayback Machine-u
- http://www.montenegro.org/religion.html
- ↑ RTV: „Kotorska biskupija: Ne kažemo da je CPC nekanonska“, 05. novembar 2010.
- ↑ Radio Sarajevo: Ko je, ustvari, mitropolit Mihailo, alias Miraš Dedeić, 05. novembar 2010. u 19:13
- ↑ „Zvanični sajt organizacije”. Arhivirano iz originala na datum 2008-06-12. Pristupljeno 2012-06-22.
- ↑ Montenegro, religion