Milenko Vučetić
| Milenko Vučetić | |
|---|---|
| Biografske informacije | |
| Rođenje | 1947. (dob: 76–77) Beograd, NR Srbija, FNRJ |
| Obrazovanje | |
| Zanimanje | književnik, scenarist |
| Opus | |
| Književne vrste | televizijska drama |
Milenko Vučetić (rođen 1947. u Beogradu) objavio je knjige pripovedaka „Glasovi“ (1975), „Kako se prekalio čelik“ (1980) i „Barabe“ (1985), romane „Otimanje sreće“ (1987), „Bežanje od sreće“ (1988) i „Ubijanje sreće“ (1999) i zbirke zapisa „Požar u barutani“ (1995) i „Svetiljke i senke“ (1999), a napisao je i više televizijskih drama ("Žute fešfice“, „Slanici“, „Otac i neki važni ljudi“, „Soba sa pet zidova“, „Deca rastu noću“, „Gospodin Dimković“, „Pupinova zvezda“, „Jedna polovina dana“, „Crvena baraka“ i dr.), izvedenih na programima beogradske, sarajevske i novosadske televizije.[1] Pripovetke su mu prevođene na engleski, francuski, nemački, ruski, poljski, mađarski, slovački, slovenački i makedonski jezik. Dobitnik je književnih nagrada "Isidora Sekulić“ i "Branko Ćopić“ i više nagrada za televizijske drame. Živi u Beogradu, kao profesionalni pisac.[2]
- ↑ Vučetić, Milenko. Ubijanje sreće. Beograd : Narodna knjiga-Alfa, 1999.. str. 203.
- ↑ „Dramski pisci Beograda-Milenko Vučetić”. RTS. Pristupljeno 25. 1. 2018.
- Milenko Vučetić na sajtu IMDb