Martin Litchfield West
Martin Litchfield West, član Reda zasluga, član Britanske akademije (23. septembra 1937. - 13. jul. 2015) bio je britanski klasični filolog. Kada je 2002. od Britanske akademije dobio Kenyonovu medalju za klasične nauke (Kenyon Medal for Classical Studies), nazvan je "najbriljantnijim i najproduktivnijim grecistom svoje generacije".[1] Bio je profesor na All Souls Collegeu Univerziteta u Oksfordu.
Glavna polja Westovog naučnog rada bila su muzika u drevnoj Grčkoj, grčka tragedija, grčka lirika i odnos između antičke Grčke i Starog istoka, te veze između šamanizma i najstarije grčke religije, uključujući orfičku tradiciju. Ta istraživanja zasnivala su se na materijalu dostupnom na akadskom, feničanskom, hebrejskom, hititskom i ugaritskom jeziku, pored dokumenata na grčkom i latinskom.
West je 2001. priredio izdanje Homerove Ilijade za Teubnera, uz koju je objavio i rad o kritičkoj predaji i istoriji teksta pod naslovom Proučavanje teksta i predaje Ilijade (Studies in the Text and Transmission of the Iliad); deset godina kasnije, u Oxford University Press, objavio je još jedan tom, pod naslovom Stvaranje Ilijade (The Making of the Iliad). Godine 2007. u knjizi Indoevropsko pesništvo i mit (Indo-European Poetry and Myth) bavio se rekonstrukcijom indoevropske kulture i njenim uticajem na drevnu Grčku.
Nagrade i priznanja[uredi | uredi kod]
- 2000. Nagrada Balzan za doprinos proučavanju klasične starine.
- 2002. Kenyonova medalja za klasične nauke od Britanske akademije.[1]
- 2007. Knjiga eseja o grčkoj književnosti objavljena u čast Westovog 70. rođendana.[2]
West je imao doktorat iz filozofije (DPhil) i postdoktorat iz književnosti (DLitt) sa Univerziteta u Oksfordu. Bio je član Britanske akademije, dopisni član Akedmije nauka u Göttingenu (Akademie der Wissenschaften) i član Evropske akademije u Londonu.
Godine 2014. britanska kraljica Elizabeta II imenovala ga je za člana prestižnog Reda zasluga (Order of Merit), jednog od nekoliko britanskih viteških redova čije članstvo postavlja britanski monarh na vlastitu inicijativu, bez saveta vlade.[3]
Reference[uredi | uredi kod]
- ↑ 1,0 1,1 British Academy: Medals and Prizes (Kenyon Medal)
- ↑ P. J. Finglass, C. Collard, N. J. Richardson (eds.) Hesperos: Studies in Ancient Greek Poetry, Oxford: Oxford University Press, 2007, ISBN 978-0-19-928568-6; reviewed by John Gibert, Bryn Mawr Classical Review 2008.06.23
- ↑ London Gazette, Supplement No. 60728, 31. decembar 2013, str. 2.