Prijeđi na sadržaj

Marijan Stilinović

Izvor: Wikipedija
Marijan Stilinović
Marijan Stilinović
Mesto rođenjaSv. Nedelja, kod Samobora

 Austrougarska
Datum smrti6. 12. 1959. (55 godina)
Mesto smrtiZadar, NR Hrvatska

Socijalistička Federativna Republika Jugoslavija FNR Jugoslavija
Profesijadruštveno-politički radnik
Član KPJ odpre rata
Učešće u ratovimaNarodnooslobodilačka borba
U toku NOB-apolitički komesar
Treće operativne zone Hrvatske
SlužbaNOV i PO Jugoslavije
Odlikovanja
Orden narodnog oslobođenja
Orden narodnog oslobođenja
Orden zasluga za narod sa zlatnim vencem
Orden zasluga za narod sa zlatnim vencem
Orden bratstva i jedinsta
Orden bratstva i jedinsta
Orden za hrabrost
Orden za hrabrost
Partizanska spomenica 1941.
Partizanska spomenica 1941.

Marijan Stilinović (Sv. Nedelja, kod Samobora, 27. novembar 1904. – Zadar, NR Hrvatska, 6. decembar 1959), učesnik Narodnooslobodilačke borbe i društveno-politički radnik FNR Jugoslavije i NR Hrvatske.

Biografija

[uredi | uredi kod]

Rođen je 27. novembra 1904. godine u Sv. Nedelji kod Samobora. Školovao se u Ogulinu i Zagrebu.

Period Kraljevine

[uredi | uredi kod]
Glavni članci: SKOJ i Crvena pravda

Po svršetku Velikog rata, kao šesnaestogodišnjak postaje član Saveza komunističke omladine Jugoslavije (SKOJ). Zbog učešća u radu organizacije „Crvena pravda“ bio je 1921. godine prvi put osuđen.

1920-ih je studirao režiju u Glumačkoj školi u Zagrebu. Povremeno je radio kao pomoćni režiser i spiker na zagrebačkoj Radio-stanici. Sarađivao je u ilegalnoj „Borbi“ i „Radničkoj štampi“. Bio je drug i saborac ubijenih sekretara SKOJ-a Zlatka Šnajdera i Janka Mišića. Godine 1929. je uhapšen kao član Komunističke partije Jugoslavije (KPJ) i osuđen od Suda za zaštitu države na tri godine robije, a 1933. na deset godina.

Drugi svetski rat

[uredi | uredi kod]
Grupa drugova koji su pobegli iz kaznenog zavoda u Sremskoj Mitrovici. U sredini s beretom Marijan Stilinović.

Avgusta 1941. godine, učestvovao je u bekstvu iz zatvora u Sremskoj Mitrovici s grupom političkih zatvorenika-komunista, nakon čega se priključio Prvom fruškogorskom partizanskom odredu. Iste godine u Srbiji, u oslobođenom Užicu, postao je član redakcije „Borbe“, da bi zatim u toku Narodnooslobodilačke borbe vršio razne vojne i političke funkcije. Bio je politički komesar Treće operativne zone Hrvatske, većnik AVNOJ-a i ZAVNOH-a, te glavni urednik lista „Naprijed“. Godine 1943. bio je teško ranjen u Slavoniji i jedva ostao živ, zbog čega je bolovao do smrti.

Posleratni period

[uredi | uredi kod]
Glavni članak: Borba (novine)

Posle rata bio je glavni urednik „Borbe“, predsednik Komiteta za škole i nauku FNRJ, ambasador u Pragu i Buenos Ajresu, od 1952. do 1956. godine zastupnik u Saboru NR Hrvatske, pa poslanik Savezne skupštine.

Umro je 6. decembra 1959. godine u Zadru.

Spisi

[uredi | uredi kod]

Pisao je memoarske i publicističke spise, od kojih su neki štampani posle njegove smrti. Neki od njih su:

  • „Sumrak u Pragu“, Zagreb 1952.
  • „Zagreb kroz stoljeća“, Zagreb 1961.
  • „Ratni dnevnik“, Zagreb 1965.
  • „Bune i otpori“, Zagreb 1969.

Odlikovanja

[uredi | uredi kod]

Nosilac je Partizanske spomenice 1941. i drugih jugoslovenskih odlikovanja.

Povezano

[uredi | uredi kod]

Literatura

[uredi | uredi kod]