Ljubomir Tadić
Za ostale upotrebe, v. Ljubomir Tadić (razvrstavanje).
| Ljubomir Tadić | |
|---|---|
| Biografske informacije | |
| Rođenje | 14. 5. 1925. Smriječno, Kraljevina SHS |
| Smrt | 31. 12. 2013. (dob: 88) Beograd, Srbija |
Ljubomir Tadić (Smriječno, 14. maj 1925 — Beograd, 31. decembar 2013) bio je profesor filozofije, akademik i član SANU.
Biografija[uredi | uredi kod]
Rođen je 14. maja 1925. godine u selu Smriječno, kod Plužina u Crnoj Gori. Njegov otac Pavle bio je poručnik crnogorske vojske.
Osnovnu školu je završio u rodnom mestu. Pošto je u međuvremenu izbio Drugi svetski rat, prekinuo je školovanje i 1941. sa 16 godina otišao u partizane. Nosilac Partizanske spomenice 1941. Tokom rata više članova njegove porodice je ubijeno.[1]
Gimnaziju je završio u Sarajevu 1946. godine, a pravo je studirao u Sarajevu i Beogradu. Diplomirao je 1952, a doktorirao 1959. godine.
Karijeru je počeo 1954. godine kao asistent na Pravnom fakultetu u Sarajevu, a ubrzo je postao i vanredni profesor. Godine 1962. postao je viši savetnik i Institutu društvenih nauka u Beogradu.
Godine 1968. bio je jedan od predvodnika studentskog protesta, a 1974. je zbog „nepodobnosti“ udaljen sa fakulteta.Jedan od osnivača Instituta za filozofiju i društvenu teoriju Univerziteta u Beogradu.[2]
Od 1985. je bio dopisni, a od 1994. redovni član Srpske akademije nauka i umetnosti. Uz dr Dragoljuba Mićunovića jedan je od visokih intelektualaca koji su učestvovali u obnovi Demokratske stranke u decembru 1989. godine.
Ljubomir Tadić je bio član Senata Republike Srpske od 1996. godine.
Aktivno se zalagao za očuvanje državnog zajedništva Srbije i Crne Gore u okviru nekadašnje Savezne Republike Jugoslavije (1992-2003), a potom i u okviru Državne zajednice Srbije i Crne Gore (2003-2006). Početkom 2001. godine, izabran je za predsednika Odbora za odbranu jednakih prava državljana Crne Gore,[3] a početkom 2005. godine postao je predsednik ogranka Pokreta za evropsku državnu zajednicu Srbije i Crne Gore u Srbiji.[4]
Godine 2006. izdao je prvi od šest tomova svoje knjige „Filozofija prava“.
Umro je u Beogradu u noći 30/31. decembra 2013. godine.[5][6][7] Sahranjen je 4. januara 2014. na Novom groblju u Beogradu.[8]
Ljubomir Tadić je imao ćerku Vjeru i sina Borisa Tadića, bivšeg predsednika Srbije. Supruga mu je bila Nevenka Tadić.
Jedan je od ljudi kojima je Dobrica Ćosić posvetio poglavlje u svom romanu Prijatelji.
Reference[uredi | uredi kod]
- ↑ Veljko Lalić (26. 12. 2013.). „Tajna prepiska Ljube Tadića i Milovana Đilasa (Nedeljnik, 26. decembar 2013)”. Nedeljnik.co.rs. Arhivirano iz originala na datum 18. 04. 2015. Pristupljeno 24. 4. 2015.
- ↑ „Institut za filozofiju i društvenu teoriju”. Arhivirano iz originala na datum 11. 06. 2015. Pristupljeno 11. 06. 2015.
- ↑ Ćupić 2001
- ↑ Slobodna Evropa (2005): Beogradski Crnogorci osnovali Pokret za očuvanje SCG
- ↑ „Preminuo akademik Ljubomir Tadić, otac Borisa Tadića („Blic“, 31. decembar 2013)”. Blic.rs. Arhivirano iz originala na datum 2014-07-19. Pristupljeno 24. 4. 2015.
- ↑ „Umro Ljubomir Tadić (B92, 31. decembar 2013)”. B92.net. 31. 12. 2013.. Pristupljeno 24. 4. 2015.
- ↑ Tanjug (31. 12. 2013.). „Preminuo akademik Ljubomir Tadić („Politika“, 31. decembar 2013)”. Politika.rs. Pristupljeno 24. 4. 2015.
- ↑ „Sahranjen Ljubomir Tadić („Blic“, 4. januar 2014)”. Blic.rs. Pristupljeno 24. 4. 2015.
Literatura[uredi | uredi kod]
- Markuš, Jovan B., ur. (2007). Bijela knjiga: Referendum u Crnoj Gori 2006: Zbornik dokumenata. Podgorica: Narodna misao.
- Ćupić, Drago, ur. (2001). Za zajedničku državu Srbije i Crne Gore. Beograd: Odbor za odbranu jednakih prava državljana Crne Gore.
