Lex Hortensia
Lex Hortensia (doslovno: "Hortenzijev zakon") je ustavni zakon koga je 287. pne. donio rimski diktator Kvint Hortenzije i koji je u političkom smislu izjednačeni rimski patriciji i plebejci te formalno završen njihov viševjekovni sukob.
Povod za donošenje zakona bila je ekonomska kriza koja je mnogim plebejcima onemogućila vraćanje dugova. Plebejski savjet, koji je od 449. pne. imao pravo da donosi zakone obavezujuće za oba staleža, nije, međutim mogao izbjeći veto kojim je još uvijek raspolagao patricijski Senat. Plebejci su, stoga, zaprijetili da će se otcijepiti od Rima i počeli napuštati grad. Senat je, nastojeći razriješiti krizu, Kvinta Hortenzija imenovao diktatorom. On je donio zakon kojim je određeno da Plebejski savjet može donositi zakone (plebiscita) na koje se senatski veto više ne odnosi. Istim je zakonom ukinut senatski veto za tribunske, ali ne i centurijske skupštine.
Iako je ovim zakonom rimsko društveno-političko uređenje u formalnom smislu postalo slično demokraciji, u stvarnom smislu su patriciji očuvali uticaj na plebejske institucije koristeći sebi sklone ili podložne tribune, odnosno plebejske institucije su došle pod nadzor nekoliko bogatih i uticajnih plebejskih porodica. Tako je Rimska Republika i nakon donošenja Lex Hortensia u stvarnom smislu ostala oligarhijom.