Kriza 16. maja 1877.
Kriza 16. svibnja 1877. godine je bila institucionalna kriza tokom Treće Republike koja je nastala zbog konflikta koji je postojao između monarhističkog predsjednika, Patricea de Mac Mahona, i Zastupničkog doma kojim su dominirali republikanci predvođeni Léonom Gambettom.
Krizu je inicirao sam Mac Mahon, želeći imenovati premijera sukladno vlastitim političkim nazorima, a koji nije uživao podršku parlamenta. Republikanac Jules Simon je bio prisiljen dati ostavki, što je bilo očito prekoračenje ovlasti od strane Mac Mahona, a njegovim nasljednikom imenovan je Albert de Broglie. Održani su izbori na kojima republikanci osvajaju još izraženiju većinu. De Broglieova vlada pada, a isto se u kratkom roku događa i s vladom Gaëtana de Rochebouëta. Nakon više od pola godine, Mac Macoh je 13. prosinca 1877. konačno priznao poraz i imenovao republikanca Dufaurea premijerom.
Posljedice krize bile su enormne - republikanski duh u tada još mladoj Trećoj Republici postaje dominantna politička sila, a sve nade monarhista u treću restauraciju monarhije su tako ugušene. Također, orleanistička interpretacija ustavnih zakona iz 1875. prema kojoj je vlada bila odgovorna parlamentu i predsjedniku, koji je imao aktivnu ulogu u francuskoj politici, konačno je zamijenjena strogo republikanskoj u kojem je izvršna vlas bila odgovorna isključivo parlamentu.