Kariofilen

Izvor: Wikipedija
Prijeđi na navigaciju Prijeđi na pretragu
Kariofilen
IUPAC ime
Drugi nazivi β-Kariofilen;
trans-(1R,9S)-8-Metilen-4,11,11-trimetilbiciklo[7.2.0]undek-4-en
Identifikacija
CAS registarski broj 87-44-5 DaY
PubChem[1][2] 5281515
ChemSpider[3] 4444848 DaY
UNII BHW853AU9H DaY
ChEBI 10357
ChEMBL[4] CHEMBL445740 DaY
Jmol-3D slike Slika 1
Svojstva
Molekulska formula C15H24
Molarna masa 204,36 g/mol
Gustina 0,9052 g/cm3
Tačka ključanja

262-264 °C; 129-130 °C (14 mm Hg)

 DaY (šta je ovo?)   (verifikuj)

Ukoliko nije drugačije napomenuto, podaci se odnose na standardno stanje (25 °C, 100 kPa) materijala

Infobox references

Kariofilen ((−)-β-kariofilen) je prirodni biciklični seskviterpen koji je sastojak mnogih esencijalnih ulja, posebno ulja karanfilića, koje se pravi od stabljika i cveća biljke Syzygium aromaticum (klinčić),[5] eteričnog ulja od konoplje Cannabis sativa,[6] ruzmarina Rosmarinus oficinalis,[7] i hmelja.[8] On se obično nalazi kao smeša sa izokariofilenom (cis izomerom dvostruke veze) i α-humulenom (α-kariofilenom), izomerom sa otvorenim prstenom. Kariofilen je karakterističan po ciklobutanskom prstenu, koji se retko sreće u prirodi.

Reference[uredi | uredi kod]

  1. Li Q, Cheng T, Wang Y, Bryant SH (2010). „PubChem as a public resource for drug discovery.”. Drug Discov Today 15 (23-24): 1052-7. DOI:10.1016/j.drudis.2010.10.003. PMID 20970519.  edit
  2. Evan E. Bolton, Yanli Wang, Paul A. Thiessen, Stephen H. Bryant (2008). „Chapter 12 PubChem: Integrated Platform of Small Molecules and Biological Activities”. Annual Reports in Computational Chemistry 4: 217-241. DOI:10.1016/S1574-1400(08)00012-1. 
  3. Hettne KM, Williams AJ, van Mulligen EM, Kleinjans J, Tkachenko V, Kors JA. (2010). „Automatic vs. manual curation of a multi-source chemical dictionary: the impact on text mining”. J Cheminform 2 (1): 3. DOI:10.1186/1758-2946-2-3. PMID 20331846.  edit
  4. Gaulton A, Bellis LJ, Bento AP, Chambers J, Davies M, Hersey A, Light Y, McGlinchey S, Michalovich D, Al-Lazikani B, Overington JP. (2012). „ChEMBL: a large-scale bioactivity database for drug discovery”. Nucleic Acids Res 40 (Database issue): D1100-7. DOI:10.1093/nar/gkr777. PMID 21948594.  edit
  5. Ghelardini C, Galeotti N, Di Cesare Mannelli L, Mazzanti G, Bartolini A (2001). „Local anaesthetic activity of beta-caryophyllene”. Farmaco 56 (5–7): 387–9. DOI:10.1016/S0014-827X(01)01092-8. PMID 11482764. 
  6. Gertsch J, Leonti M, Raduner S, et al. (July 2008). „Beta-caryophyllene is a dietary cannabinoid”. Proceedings of the National Academy of Sciences of the United States of America 105 (26): 9099–104. DOI:10.1073/pnas.0803601105. PMC 2449371. PMID 18574142. 
  7. Ormeño E, Baldy V, Ballini C, Fernandez C (September 2008). „Production and diversity of volatile terpenes from plants on calcareous and siliceous soils: effect of soil nutrients”. J. Chem. Ecol. 34 (9): 1219–29. DOI:10.1007/s10886-008-9515-2. PMID 18670820. 
  8. Glenn Tinseth, "Hop Aroma and Flavor", January/February 1993, Brewing Techniques. <http://realbeer.com/hops/aroma.html> Accessed July 21, 2010.

Spoljašnje veze[uredi | uredi kod]