Južni otok
South Island | |
|---|---|
 | |
| Podaci | |
| Lokacija | Tihi ocean |
| Arhipelag | Novozelandski arhipelag |
| Država |  Novi Zeland
|
| Površina | 152 229[1] km² |
| Broj stanovnika | 1 038 300 |
| |
Južni otok (engleski: South Island, maorski: Te Wai Pounamu) je veći od dva otoka u Tihom oceanu, koji tvore Novi Zeland.
Geografske karakteristike[uredi - уреди | uredi kôd]
Južni otok leži razdvojen od Sjevernog otoka Cookovim kanalom, koji je njegov geološki nastavak. [1] Gotovo tri četvrtine otoka pokrivaju planine, tu se uzdiže planinski masiv Južne Alpe sa najvišim vrhom na Novom Zelandu planinom Cook (3 754 metara). [1] Otok ima površinu od 152 229 km² [1], nije razveden kao susjedni sjeverni otok i puno je sušniji od Sjevernog otoka.
Do otoka je prvi doplovio holondski pomorac Abel Tasman - 1642. [1] Iako je veći, zbog hladnije klime i nepovoljnijih uvjeta na otoku živi samo 24% stanovnika Novog Zelanda, odnosno 1 038 300, koji su uglavnom koncentrirani oko Christchurcha, Dunedina i Invercargilla. [1]
Veći gradovi na Južnom otoku[uredi - уреди | uredi kôd]
- Ashburton
- Blenheim
- Christchurch
- Dunedin
- Greymouth
- Hokitika
- Invercargill
- Kaikoura
- Nelson
- Oamaru
- Omarama
- Te Anau
- Timaru
- Queenstown
- Wanaka
- Westport
Izvori[uredi - уреди | uredi kôd]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 „South Island” (engleski). Encyclopædia Britannica. http://www.britannica.com/EBchecked/topic/556266/South-Island. Pristupljeno 24. 04. 2013.
