Jakob der Lügner (film)
| Jakob der Lügner | |
|---|---|
 istočnonjemački posster | |
| Režija | Frank Beyer |
| Producent | Herbert Ehler |
| Scenario | Jurek Becker Frank Beyer |
| Predložak | Jakob der Lügner; autor: Jurek Becker |
| Uloge | |
| Muzika | Joachim Werzlau |
| Fotografija | Günter Marczinkowsky |
| Montaža | Rita Hiller |
| Studio | DEFA DFF Barrandov Studios |
| Distribucija | PROGRESS Film-Verleih |
| Datum(i) premijere | 22. 12. 1974 (DFF)
|
| Trajanje | 100 min. |
| Zemlja |  Istočna Njemačka Čehoslovačka |
| Jezik | njemački |
| Budžet | 2,411.600 istočnonjemačkih maraka |
Jakob der Lügner (sh. Jakob Lažljivac) je istočnonjemačko-čehoslovački igrani film snimljen 1974. godine u režiji Franka Beyera. Predstavlja adaptaciju istoimenim romanom Jureka Beckera inspiriranim stvarnim događajima u Lođskom getu za vrijeme Drugog svjetskog rata. Radnja se događa u jednoj istočnoevropskoj zemlji čije su jevrejske stanovnike njemački okupatori natjerali u geta, te izložili brutalnom zlostavljanju i stalnom odvođenju u logore smrti. Protagonist, koga tumači Vlastimil Brodský, je jedan od njegovih stanovnika koji svojim susjedima tvrdi da posjeduje ilegalnu radio stanicu te im donosi fantastične vijesti o savezničkim pobjedama i skorom dolasku osloboditelja, te im tako daje nadu i diže moral.
Projekt je originalno nastao kao Beckerov filmski scenarij, odobren i predviđen za produkciju u Beyerovoj režiji 1965. godine; do nje, međutim, nije došlo jer je u međuvremenu Beyer pao u nemilost vladajuće Jedinstvene socijalističke partije Njemačke, kao i problema sa tadašnjim poljskim vlastima, koje su zbog osjetljivosti teme odbile dati dozvolu za snimanje na svojoj teritoriji. Becker je umjesto toga scenarij preradio u roman, koji je objavljen 1969. godine te postigao veliki uspjeh i svom autoru donio mnoge prestižne nagrade. Becker je iskoristio zanimanje zapadnonjemačke TV-mreže ZDF za eventualnu ekranizaciju da istočnonjemačke vlasti konačno uvjeri da se film treba snimiti. Na kraju je film snimljen u koprodukciji sa Čehoslovačkom, gdje je geto "glumio" grad Most, predviđen za rušenje, ali još uvijek jedan od rijetkih sa netaknutom arhitekturom iz predratnog doba.
Film je svoju premijeru imao u crno-bijeloj verziji na programu istočnonjemačkog državnog TV-kanala DFF, dok je verzija u boji premijerno prikazana u kino-dvoranama na proljeće. U ljeto je postao prvi istočnonjemački film prikazan na festivalu u tadašnjem Zapadnom Berlinu, gdje je Vlastimir Brodsky osvojio Srebrni medvjed za najboljeg glumca. Film je izvezen u niz zemalja, i dobio je brojne pohvale. Među zapadnim kritičarima se često navodilo da je Jakob der Lügner gotovo u potpunosti lišen komunističke propagandne, a među današnjim kritičarima se navodi kao jedno od rijetkih istočnonjemačkih ostvarenja koje se može nazvati filmom o Holokaustu u modernom smislu riječi.
Godine 1999. je snimljen hollywoodski remake Jacob the Liar sa Robinom Williamsom u glavnoj ulozi.
Uloga[uredi | uredi kod]
- Vlastimil Brodský – Jakob Heym (njem. sinkronizacija: Norbert Christian)
- Erwin Geschonneck – Kowalski
- Henry Hübchen – Mischa
- Blanche Kommerell – Rosa Frankfurter
- Armin Mueller-Stahl – Roman Schtamm
- Peter Sturm – Leonard Schmidt
- Dezső Garas – Herr Frankfurter (njem. sinkronizacija: Wolfgang Dehler)
- Margit Bara – Josefa Litwin (njem. sinkronizacija: Gerda-Luise Thiele)
- Reimar J. Baur – Herschel Schtamm
- Zsuzsa Gordon – Frau Frankfurter (njem. sinkronizacija: Ruth Kommerell)
- Friedrich Richter – Dr. Kirschbaum
- Manuela Simon – Lina
- Hermann Beyer – Dežurni oficir
- Klaus Brasch – Josef Neidorf
- Jürgen Hilbrecht – Schwoch
Vanjske veze[uredi | uredi kod]
- Jacob the Liar na sajtu IMDb