Herakleja (Lukanija)
Za ostala značenja, vidi Herakleja.
Herakleja (također Heraclea, Heracleia or Herakleia; grčki: Ἡράκλεια) je bio drevni grad u nekadašnjoj Velikoj Grčkoj, smješten u Lukaniji nedaleko od obale Tarantskog zaljeva između rijeka Aciris (suvremena Agri) i Siris (suvremena Sinni), na mjestu gdje se nalazi suvremena comune Policoro u provinciji Matera, regije Basilicata u Italiji.
Herakleja je jedna od najmlađih starogrčkih kolonija koju su osnovali Atena te nedavno osnovani susjedni Turij godine 432. pne. Dugo vremena je bila u suparništvu sa susjednim Tarasom, ali je brzo postao bogat i uticajan grad u kome se održavala skupština svih italiotskih Grka. Početkom 3. vijeka pne. ju je Pir Epirski nasilno priključio Tarasu što je dovelo do sukoba s Rimskom Republikom i velike bitke kod Herakleje godine 280. pne. Dvije godine kasnije je postala rimski saveznik, te status očuvala sve do vremena Cicerona. U njegovoj blizini su kasnije pronađene Tabule Heraclenses, natpisi koji su važan izvor za Lex Iulia Municipalis, zakon kojim je Julije Cezar 45. pne. regulirao uređenje gradova u tadašnjoj Italiji. Do srednjeg vijeka grad je napušten u nikada razjašnjem okolnostima, a njegova lokacija nije sa potpunom sigurnošću utvrđena.
