Gelaohui

Gelaohui (kineski: 哥老會; pinyin: Gēlǎohuì; dosl. Društvo starije braće), također poznato i kao Futaubang ili Banda sjekirice (kineski: 斧头帮) je bila tajno udruženje, odnosno paravojna formacija koja je okupljala nacionalistički raspoložene Kineze u drugoj polovici 19. i prvoj polovici 20. vijeka. Vjeruje se da je nastalo u provinciji Sečuan ili Guizhou, odnosno da potječe od tzv. "Bratske klike" oficira i vojnika Xiangske armije koju je režim dinastije Qing bio formirao za borbu protiv pobunjenika u Tajpinškom ustanku, a koji su se nakon završetka sukoba okrenuli protiv režima. Gelaohui je ispočetka djelovao kao podzemni pokret otpora protiv dinastije, ali su se njegovi članovi okrenuli ne samo protiv Mandžuraca, nego i protiv zapadnih interesa, kao i protiv kršćanskih misionara i konvertita, koji su bili meta atentata i pokolja. Pokretu, koji je glavnu podršku imao u dolini rijeke Yangtze, je sa druge strane privukao i dio muslimana, prije svega pripadnika Hui manjine u Xinjiangu. Gelaohui nisu bili povezani sa republikanskim pokretom Sun Yat-sena i udruženjem Tongmenghui, ali su 1911. godine podržali Xinhai revoluciju kojom je srušen carski režim i uspostavljena Republika Kina. Dio Gelaohuija se, međutim, prije svega u zapadnim provincijama, okrenuo protiv novog režima na čelu sa predsjednikom Yuan Shikaijem, zbog čega su bili izloženi progonima. Gelaohui su, sa druge strane, značajno oslabili u Eri gospodara rata, prije svega zato što su Kuomintang i, kasnije, Komunistička partija Kine preuzela njihovu retoriku. Do 1930-ih su prestali biti značajan faktor u kineskoj politici, iako ih je 1936. godine komunistički vođa Mao Zedong službeno priznao kao legalni entitet na područjima pod svojom kontrolom.