Galantni stil
Galantni stil, muzički pravac koji se podudara sa stilom rokokoa u vizualnim umjetnostima i literaturi. U Njemačkoj je poznat kao Empfindsamer Stil. Javio u 18. vijeku kao reakcija na barokni stil.
Manje formalan i grandiozan u strukturi, bio je dražestan više nego dubok, više hedonistički nego rizičan ili poduzetan.[1][2] Davao je naglasak na neposrednost privlačnosti i eleganciji.[3][4] Najjače se odrazio u francuskoj glazbi instrumenata s tipkama. Najpoznatiji predstavnik tog stila bio je François Couperin (1668 - 1733), dok Jean Philippe Rameau predstavlja ozbiljniju francusku glazbenu misao toga doba. U Njemačkoj su stil do neke mjere prilagodili Georg Philipp Telemann, Johann Mattheson (1681.-1764.) i sinovi Johanna Sebastiana Bacha, a rokoko se javio i kao element u obliku klavirskih sonata Domenica Scarlattija.
Tragovi rokokoa prisutni su i u ranijim djelima Josepha Haydna i Wolfganga Amadeusa Mozarta.
- ↑ Hoffer, Charles (2012.). Music Listening Today (4 izd.). Cengage Learning. str. 123.. ISBN 9780495916147. LCCN 2010940572. Pristupljeno 24. februara 2014.
- ↑ Bachus, Nancy, ur. (1. jula 2006.). The Baroque Piano: The Influence of Society, Style, and Musical Trends on the Great Piano Composers. Alfred Music. str. 69.. ISBN 0739042955. Pristupljeno 24. februara 2014.
- ↑ „Style Galant”. Lcsproductions.net. Arhivirano iz originala na datum 2013-12-13. Pristupljeno 2014-02-24.
- ↑ White, Chappell (1994.). From Vivaldi to Viotti: A History of the Early Classical Violin Concerto. Gordon and Breach. str. xiv. ISBN 2881244955. Pristupljeno 24. februara 2014.