Dur Sharrukin
Koordinate: 36° 30' 34" SG Š, 43° 13' 45" IGD
| Drevna Mezopotamija |
|---|
| Eufrat – Tigris |
| Asirologija |
| Gradovi / kraljevstva |
| Sumer: Uruk – Ur – Eridu |
| Kish – Lagaš – Nippur |
| Akadsko Carstvo: Akkad |
| Babilon – Isin – Susa |
| Asirija: Assur – Niniva |
| Dur-Sharrukin – Nimrud |
| Babilonija – Kaldeja |
| Elam – Amoriti |
| Huriti – Mitanni |
| Kasiti – Urartu |
| Kronologija |
| Sumerski kraljevi |
| Asirski kraljevi |
| Babilonski kraljevi |
| Jezik |
| Klinasto pismo |
| Sumerski – Akadski |
| Elamski – Hurijski |
| Mitologija |
| Enûma Elish |
| Gilgameš – Marduk |
Dur-Šarukin je bio glavni grad Asirije u vreme Sargona II. Danas se to mesto naziva Horsabad u severnom Iraku, 15 kilometara severoistočno od Mosula.
Sargon II je 713. pne. naredio da se izgradi nova palata i grad 20 kilometara od Ninive. Grad je bio pravougaonog oblika i merila je 1760 metara sa 1635 metara. Zauzimao je 3 kvadratna kilometra. Grad je imao masivne zidove, a bio je zaštićen sa 157 kula. U grad se ulazilo iz svih smerova na sedam vrata. Na terasama su se nalazili hramovi i kraljevske palate. Glavni hram je bio posvećen bogovima Nabu, Šamaš i Sin. Izgrađen je i zigurat. Palata je bila ukrašena sa zidnim reljefima, a sa strane vrata nalazile su se statue krilatih bikova sa ljudskom glavom. Dvor se preselio u Dur-Šarukin 706. pne., iako još nije bilo sve završeno. Sargon II je ubijen u bici 705. pne., a njegov sin i naslednik Senaherib napustio je očev projekat i za glavni grad je odabrao Ninivu. Dar-Šarukin nikad nije potpuno završen i konačno je bio napušten, kada je vek kasnije palo Asirsko carstvo.
Grad je najpre otkrio francuski konzul u Mosulu Pol Emil Bota 1843. godine. Bota je verovao da je Horsabad mesto biblijske Ninive. Iskopavanja su vršena 1842-1844 i 1852-1855, a nađeni predmeti su odnešeni u Luvr. Američki arheolozi su iskopavali na području Dur-Šarukina od 1928 do 1935.
- G. Loud och C.B. Altman: Khorsabad, University of Chicago Press 1936-38.
- Fuchs, A., Die Inschriften Sargons II. aus Khorsabad, Göttingen 1994.
