Dupont Lajoie
| Dupont Lajoie | |
|---|---|
.jpg) | |
| Režija | Yves Boisset |
| Scenario | Jean-Pierre Bastid |
| Uloge | Jean Carmet Jean Bouise Pierre Tornade Ginette Garcin Jean-Pierre Marielle Isabelle Huppert |
| Studio | Sofracima |
| Datum(i) premijere | 26. 2. 1975
|
| Trajanje | 100 min. |
| Zemlja |  Francuska |
| Jezik | francuski |
Dupont Lajoie (sh. Obični Lajoie[α 1] je francuski igrani film snimljen u režiji Yvesa Boisseta i premijerno prikazan 1975. godine. Po žanru je drama, a naslovni protagonist, koga tumači Jean Carmet, je George Lajoie, naoko bezazleni i obični vlasnik kafića koji, kao i svake godine, sa porodicom ljetuje u kampu na jugu Francuske, ali mu pažnju zaokupi Brigitte (čiji lik tumači Isabelle Huppert), 16-godišnja kći gosta sa kojim se sprijateljio. Radnja prikazuje kako je siluje i ubije, a potom nastoji krivnju prebaciti na arapske migrantske radnike što druge goste iz kampa potakne da pokrenu linč i izazovu dodatno krvoproliće koje će, usprkos rezultata policijske istrage, vlasti iz "viših interesa" licemjerno zataškati.
Boisset je za film bio inspiriran stvarnim događajima, odnosno valom rasističkih napada i ubistava na jugu Francuske nekoliko godina ranije, a čija su žrtva bili upravo arapski imigranti. Prilikom snimanja na tamošnjim lokacijama je ekipa primala brojne prijetnje koje su se pripisivale militantima radikalne desnice, a glumac Mohamed Zinet, koji u filmu tumači jednog od migranata, bio fizički napadnut nedugo nakon snimanja. Boisset je u postprodukciji imao manjih problema sa cenzurom oko eksplicitnosti nasilja i golotinje.
Boissetova glavna namjera je bila prikazati kako se u francuskom društvu, pod plaštom "normalnosti" srednje klase i malograđanštine, mogu sakriti rasizam i druge predrasude koje su u stanju izazvati krvoproliće. Film se isticao nastojanjem za autentičnošću, ali i neobičnim stilom - tako na početku funkcionira gotovo kao komedija ili blaga satira, pri čemu se posebno izruguju običajima tadašnjih Francuza u odmaralištima, i raznim bizarnim igrama nalik na Igre bez granica; a kasnije se pretvara u politički eksplicitan i prilično mračan triler. Neki od komentatora su kasnije film proglasili i svojevrsnim komentarom na tada popularni trend vigilantističkog filma, prije svega zbog toga što u njemu likovi suočeni sa nesposobnošću i nevoljkošću vlasti da ih zaštiti, također uzimaju pravdu u svoje ruke. Film nije dobio dobre kritike, mada će kasnije na Berlinskom festivalu osvojiti Veliku nagradu žirija. Sa druge strane je politička angažiranost, ali i kontroverze koje je izazvao u javnosti su izazvali izuzetno veliku gledanost; prema napisima tadašnjih medija velika gledanost nije značila prestanak podjela, pa su na nekim projekcijama zabilježene tučnjave između pristaša francuske ljevice i desnice.
Uloge[uredi | uredi kod]
- Jean Carmet ... Georges Lajoie
- Pierre Tornade ... Colin
- Jean Bouise ... Inspecteur Boulard
- Michel Peyrelon ... Albert Schumacher
- Ginette Garcin ... Ginette Lajoie
- Pascale Roberts ... Madame Colin
- Jean-Pierre Marielle ... Léo Tartaffione
- Robert Castel ... Loulou
- Pino Caruso ... Vigorelli
- Isabelle Huppert ... Brigitte Colin
- Jacques Chailleux ... Léon Lajoie
- Henri Garcin ... Le haut fonctionnaire
- Odile Poisson ... Mme Schumacher
- Victor Lanoux ... Le costaud / Strong man
- Mohamed Zinet ... Le frère de Saïd
Napomene[uredi | uredi kod]
- ↑ Prezime "Dupont" je toliko često u Francuskoj, da se slikovito koristi za označavanje "običnog" ili "prosječnog" čovjeka.
Vanjske veze[uredi | uredi kod]
- The Common Man na sajtu IMDb