Dragana Rajblović
| ||||||||||||||||||||||||||||||
Dragana Rajblović je planinarka, speleolog, alpinista, planinarski vodič, Fitnes instruktor. Ona je prva žena iz Srbije koja se popela na Mount Everest (8.848 m.), najviši vrh svijeta.[1]
Planinarstvo[uredi | uredi kod]
Dragana je kao članica grupe od 9 planinara 2007. godine učestvovala u ekspediciji koja je imala za cilj uspon na Mont Everest, a vodio je Dragan Jaćimović. Završni uspon je izveden 20. maja 2007. Od 9 članova 7 njih je ispenjalo vrh, a među njima i Dragana Rajblović. Time je postala prva (i za sada jedina) Srpkinja kojoj je to uspjelo.[2] Prilikom uspona, iznijela je zastavu grada Beograda. Fotografija je u posjedu Skupštine Grada Beograda.
Osim uspona na Mont Everest, ostvarila je i druge značajne planinarske uspone:
- Elbrus (5.640 m), najviši vrh Evrope, 2004. god.
- Island Peak (6.200 m.), Himalaji, 2005. god
- Cho Oyu (8.201m), šest vrh na svijetu, Himalaji, 2006. god
- Kilimanjaro (5.895 m.), najviši vrh Afrike, 2010. god.
- Mount Toubkal (4.167m), najviši vrh Maroka, 2014. god.
- Prepješačila preko 700 kilometara od juga do sjevera Srbije za 33 dana u okviru projekta “33 dana Srbija”,2012. god.
U periodu nakon uspona, osnovala je planinarski klub Alti u okviru kojeg organizuje planinarske akcije. Na fakultetu sporta i fizičkog vaspitanja je stekla zvanje „Fitnes instruktor za grupno vođenje programa“.
Najviši vulkan svijeta[uredi | uredi kod]
Najviši vulkan svijeta je Ojos Del Salado (6.893 m). Nalazi se Andima, na granici Argentine i Čilea, a njegovo ime na španskom znači „slane snježne oči”. Iako se nalazi u pustinji Atakama, teren ka vrhu je sasvim prohodan.[3] U nekim dielovima ove pustinje skoro 400 godina nije pala kiša. Na jednom mjestu nalazi se skulptura šake koja se „davi” u pijesku. Jezera, koja se nalaze, na pojedinim dijelovima, puna su teških metala. Od životinja uglavnom su prisutne lame, flamingosi, kondori i bijele otrovne škorpije.
Zajedno sa svojim kolegom Miodragom Petrovićem, Dragana se na vulkan uputila 2008. godine. Put do vrha vulkana, trajao je 15 dana kroz pustinju koja je apsolutno nenaseljena. Na vrh Ohos de Salado popeli su se 26. decembra 2008. Nakon toga, na drugoj strani pustinje, popeli su se i na vulkan Monte Pisis (6.795 m). Uspon na ovaj vulkan takođe nije bio jednostavan, jer se svuda okolo nalaze slana jezera, pa je i sam vazduh pun soli. Zbog toga je morala stalno da pije vodu, jer su joj usta bila potpuno suva i slana.
Na pitanje o ličnoj higijeni na ovoj ekspediciji, prilikom kasnije prezentacije, Dragana je odgovorila da isto pravilo važi za sve ekspedicije na velikim visinama, a to je da je u tim uslovima kupanje nemoguće. Sa druge strane, tako na velikim visinama nema ni bakterija ni gljivica, pa na taj način ne dolazi ni do pojave karakterističnog ljudskog smrada nakon nekoliko dana nekupanja.
Priznanja[uredi | uredi kod]
- Status Zaslužni sportista.
- Dobitnik počasnog pasoša, među prva 204 zaslužna građana Srbije.
- Upisana u listu: „Znamenite žene Srbije“
- Počasni član raznih planinarskih društava
- Svečana plaketa za postignute najviše sportske rezultate u planinarskim sportovima, Planinarskog Saveza Srbije, povodom stogodišnjice planinarstva u Srbiji.
- Napisala je knjigu: “Moj Everest – san i java”