Diokle sa Pepareta
Za ostala značenja, vidi Diokle.Diokle sa Pepareta (grč. Διοκλῆς, kraj 4. i početak 3. veka pne.) bio je istoričar s grčkog ostrva Pepareta. Njegova su dela danas izubljena, no zna se da je među njima bio spis o istoriji Rima: Kvint Fabije Piktor i Plutarh navode Diokla kao izvor svojih informacija za period rane rimske istorije, drevnih rimskih običaja i predačkih veza s grčkim svetom.[1] Fabijevo delo sačuvano je samo u obliku kratkog, ali istorijski značajnog kataloškog pregleda. Za Plutarha se čini da se oslanjao na Fabija, ali priznaje Diokla za izvor svojih podataka. Dioklovi su, pak, izvori nepoznati. Možda je imao pristup rimskih izvorima i predajama, u koje je onda ugradio grčke interpretacije i interpolacije.[2] Gotovo ništa drugo nije poznato o Dioklu. Izgleda da je bio ugledna ličnost, da je mnogo putovao i da je bio umeren i izdržljiv. Atenej citira Demetrija Skepsidskog kako bi posvedočio da je Diokle "pio hladnu vodu do svoje smrti".[3]
Ostaje nerešeno pitanje da li je ovaj isti Diokle koji je napisao jedan spis o herojima (Περὶ ἡρώων σύνταγμα), koji spominje Plutarh,[4] te onaj koji je napisao istoriju Persije, koju navodi Josif Flavije[5] Ova dva dela možda se mogu pripisati i Dioklu s Rodosa, čije delo o Etoliji spominje Pseudo-Plutarh.[6]
Reference[uredi | uredi kod]
- ↑ Plutarh, Uporedni životopisi, "Romul", III, 8. Loebovo izdanje dostupno na: [1]
- ↑ Arnoldo Momigliano, The classical foundations of modern historiography, University Presses of California, Columbia and Princeton, 1990, str. 101. [2]: v. i Dillery, u: Andrew Feldherr (ed.), The Cambridge Companion to the Roman Historians, Cambridge University Press, 2009, str. 78-81. [3]
- ↑ Atenej, Deipnosophistae, 22 (prev. Yonge, 1854) dostupno na Attalus.org. [4]
- ↑ Plutarh, Quaestiones Graecae, 40.
- ↑ Josif Flavije, Ant. Jud., X, 11, 1.
- ↑ Pseudo-Plutarh, De fluminibus 22.